Rib and Sea

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

10η Απριλίου του σωτηρίου έτους 2019. Δικηγόρος τις έχει ραντεβού με τον πελάτη του ώρα 08:00 στη ΔΟΥ Κατοίκων Εξωτερικού [Μετσόβου και Πατησίων γωνία, Αθήνα]. Συναντώνται ώρα 07:45 στην είσοδο του κτηρίου και ανεβαίνουν στον 3ο όροφο ώρα 07:55. Έξω από τη θύρα υπάρχει ένα χαρτί, όπου κάθε προσερχόμενος γράφει το όνομά του, ώστε να τηρείται μία προτεραιότητα. Η οργάνωση πάνω απ’ όλα.

07:59 ανοίγουν την πόρτα και εισέρχονται. Ένας υπάλληλος σηκώνεται και τους ζητεί να βγουν έξω. «Μα είναι 08:00», διαμαρτύρονται. «Είναι οκτώ παρά ένα» παρατηρεί ο υπάλληλος. Βγαίνουν και σε μερικά δευτερόλεπτα ξαναμπαίνουν. 08:00 ακριβώς.

Το blog πρώτα έκανε δυό-τρία βήματα πίσω και κοίταξε το ως τότε "συγγραφικό" του έργο. Τρόμαξε. Είδε ένα σωρό "υπέροχα κείμενα" (όπως κάποιος φίλος αναγνώστης λέει), είδε δεκάδες διαφορετικά θέματα, αλλά μία μόνο κεντρική ιδέα: "ξεσηκωθείτε να διώξουμε τους προδότες, να πάρουμε πίσω την πατρίδα των γονιών και των παιδιών μας".

Έγινε τίποτα από αυτά; Ξεσηκωθήκαμε; Όχι. Διώξαμε τους προδότες; Μπα. Μήπως πήραμε την πατρίδα και τις ζωές μας πίσω; Ούτε κατά διάνοια.

Τότε όλα αυτά τα "υπέροχα κείμενα" άχρηστα. Φωνή βοώντος εν τη ερήμω. Φληναφήματα.  "Η τέχνη για την τέχνη". Tο blog σιχαίνεται την "τέχνη για την τέχνη". Την θεωρεί παντελώς ανήθικη επίδειξη και σπατάλη ταλέντου, χρήματος και χρόνου. Όχι ότι η τέχνη πρέπει να είναι στρατευμένη. Όχι. Πρέπει όμως να ανασκαλεύει τα συναισθήματα και το θυμικό του ανθρώπου, και πρέπει οπωσδήποτε να στηρίζει τις διαχρονικές ανθρώπινες αρχές, τις ουμανιστικές αξίες.

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

https://twitter.com/RenaDourou/status/1112666968644112384?s=03

Η διάδοση του video με τη δολοφονία κρατουμένου εντός των φυλακών από συγκρατουμένους του έγινε για εντυπωσιασμό είπε ο υπουργός Δικαιοσύνης, δικηγόρος το επάγγελμα, πτυχιούχος του Πανεπιστημίου της Foggia. Ομολογώ πως δεν εντυπωσιάσθηκα. Είναι δυνατόν να μη γίνονται τέτοια πράγματα εντός των φυλακών, ενώ  γίνονται άνετα στου σπίτι του καθενός, όπου μπουκάρει ο πάσα εις και έχει την απαίτηση να του φερθεί ο νοικοκύρης με το γάντι, για να μη βρεθεί στο εδώλιο για υπέρβαση των ορίων της νομίμου αμύνης;

Στην Κόρινθο δύο τύποι είχαν το θράσος να πάνε στην Αστυνομία και να καταγγείλουν ότι μπούκαραν μαζί με άλλον  σε κάποιο σπίτι, αλλά ο άλλος λείπει. Τον έψαξε η Αστυνομία και τον βρήκε τέζα, καθότι ο νοικοκύρης τον πυροβόλησε. «Υπάρχει νόμος», έκραζε ένας συγγενής τού  μεταφορικώς και κυριολεκτικώς  πυροβολημένου. Δηλαδή υπάρχει νόμος που τιμωρεί τον φονιά. Ου φονεύσεις λέει η εντολή και ο Ποινικός Κώδικας. Αλλά και ου κλέψεις λέει άλλη εντολή και ο ΠΚ ρε φιλάρα.

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

Και τούτο, όχι διότι δεν θα ήθελε ή δεν αξίζει [καλλίτερη είναι η Κούνεβα ή ο Κεφαλογιάννης;], αλλά επειδή δεν έλαβε σχετική πρόταση/πρόσκληση από οποιοδήποτε κώμα. Αντ’ αυτού ο ΣΥΡΙΖΑ προτίμησε τον Πέτρο Κόκκαλη, την ευαισθησία του οποίου για την οικωλογία, το περιβάλλον και τους πρόσφυγες εξήρε ο κ. Τζανακόπουλος, ευθύς ως του υπενθύμισαν τί έλεγε ο τιτανοτεράστιος Παπαδημούλης για τον πατέρα Κόκκαλη και την Intracom.  

Η ευαισθησία τού υιού αποδεικνύεται περίτρανα από το γεγονός  ότι η εταιρεία του Intrakat είχε αναλάβει προ ετών έναντι € 4,2 εκ. την κατασκευή 359 containers προς στέγαση προσφύγων [=λαθρομεταναστών] στα νησιά. Δηλαδή 1 container = € 11.699 μόνον. Τζάμπα πράμα. Ευγενική ανιδιοτελής προσφορά τού ευαίσθητου, αν αναλογισθεί κανείς  ότι το ελληνικό παράρτημα της ΜΚΟ Arbeiter Samariter Bund προκήρυξε διαγωνισμό για 106 containers αντί € 1,9 εκ., ήτοι € 18.000 έκαστο.