Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Στο αγαπητό μου Makpress διάβασα τούτο το άρθρο-είδηση-σκουπίδι περί διχαστικού σταυρού γραμμένο από ένα σκουπιδοφάγο που πληρώνω και εγώ από την τσέπη μου γαμώ το: «Μια μεγάλη ομάδα ανθρώπων έφτιαξαν και τοποθέτησαν τα ξημερώματα ακόμα έναν σταυρό στη θέση Απελή που τόσο έχει ταλαιπωρήσει την κοινωνία της πόλης της Μυτιλήνης.
Την κίνησή τους γνωστοποίησαν οι ίδιοι μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με αποτέλεσμα η αστυνομία να συλλάβει 36 άτομα οι οποίοι παραπέμπονται με την αυτόφωρη διαδικασία. Στο σύνολο τους κατηγορούνται για αυθαίρετη κατάληψη δημοσίου κτήματος, αυθαίρετες κατασκευές και απείθεια.
Του Γιώργου Ελιά.
Περνάμε λοιπόν στα ναυτικά και πολεμικά γεγονότα που θα μας απαντήσουν τη χρονολόγηση της Στήλης της Λήμνου και θα έχουμε πλέον στοιχεία για τη σχέση του νησιού με όλα αυτά τα ιστορικά θέματα.
Όπως αναφέραμε στο προηγούμενο άρθρο για την γραφή των Πελασγών, στη Στήλη υπάρχει η λέξη Φωκε [έτσι έγραφαν την πόλη Φώκαια] και ότι ο πολεμιστής Ταβάρζιος ο Μυριναίος αντιστάθηκε στους εισβολείς και προστάτεψε την πατρίδα με τη ζωή του. Το κλειδί στην υπόθεση είναι τα ιστορικά κείμενα που μας δίνουν τις πληροφορίες για τα γεγονότα και μας απαντούν στα ερωτήματά μας για αυτά τα αινιγματικά θέματα.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Είναι γεγονός. Στη δημοκρατική, προοδευτική, μη ομοφοβική, αντιρατσιστική Γαλλική Δημοκρατία, οι όροι πατέρας και μητέρα αποτελούν παρελθόν. Του λοιπού θα μιλάμε για Γονέα 1 και Γονέα 2. Έτσι, με εντελώς δημοκρατικές διαδικασίες, οι οποίες έχουν τα στέρεα θεμέλιά τους στην επικράτηση της άποψης της πλειοψηφίας, το 5% του πληθυσμού επέβαλε την άποψή του στην πλειοψηφία του 95%. Απολύτως δημοκρατικά. Δεν έγινε δημοψήφισμα για κάτι τέτοιο, αφού, ως γνωστόν, δημοψηφίσματα προκηρύσσονται μόνον όταν ξέρουμε το αποτέλεσμα και αυτό μας βολεύει.
Του Γιώργου Ελιά.
Φτάσαμε στο τρίτο μέρος της έρευνας για τους Πελασγούς Ετρούσκους και περνάμε πλέον στο σημαντικό κεφάλαιο της γραφής τους, που θα δώσει στον αναγνώστη απαντήσεις πάνω στην ιστορία του λαού αυτού.
Εχουμε αναφερθεί στα δύο πρώτα άρθρα στην Στήλη των Καμινίων της Λήμνου, στο παρόν όμως θα περάσουμε στο γλωσσικό μέρος της επιγραφής. Η Επιτύμβια γραφή είναι γραμμένη στο ετρουσκικό αλφάβητο και το 1912 ο ιστορικός Ιάκωβος Θωμόπουλος παρέθεσε την πρώτη ερμηνεία της στο έργο του Πελασγικά που ακόμη και σήμερα αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα γλωσσολογικά πονήματα στην γλωσσική έρευνα των Πελασγικών λαών. Αναφέρεται στον πολεμιστή Ταβάρζιο τον Μυριναίο που πολέμησε για την πατρίδα ενάντια στους εισβολείς. Μέσα στο κείμενο υπάρχει η λέξη "Φωκαείς" και στο τελευταίο άρθρο για τα πολεμικά γεγονότα θα αποδείξουμε και θα παρουσιάσουμε την χρονολόγηση της επιγραφής και την σχέση της γνωστής αρχαίας πόλης Φώκαιας Μικράς Ασίας με τα γεγονότα.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Ο Χάνος Κλασμένος ανεκάλυψε το χουντικό παρελθόν τών προβεβλημένων από τον ίδιο πρώην στελεχών του που τον έφτυσαν για χάρη της καρέκλας. Η διπλοτριπρόσωπη Κουντουρά είναι η κόρη του στρατηγού που έγραψε τον ύμνο της 21ης Απριλίου, ενώ ο Τέρενς έπαιρνε συνεντεύξεις από χουντικούς, μεταξύ των οποίων και ο Ασλανίδης. Και τόσον καιρό γιατί τους έκανες παρέα και τους εκθείαζες ρε φιλάρα; Για τον Νάσο Αθανασίου της ΥΕΝΕΔ δεν θα μας πεις τίποτε; Τότε που τον αποκαλούσες σύντροφο στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήξερες; Αμ ο Γεωργαλάς που ισχυριζόταν ότι συνέγραψε το βιβλίο σου για τη 17Ν επ’ αμοιβή και του χρωστάς; Κι’ εγώ που νόμιζα πως θα μάθαινες τον Αλαίκσοις να γράφει και με το δεξί, αλλά εσύ τον έμαθες να καπνίζει πούρα! Πιο Κατίνα πεθαίνεις ρε φούστη μου!