Rib and Sea

Γράφει ο Μανώλης Αρ. Χριστουλάκης.

Κάθε φορά που πηγαίνω στην Κίμωλο, και μάλιστα τα τελευταία χρόνια πολύ συχνά αφού κατόρθωσα και ίδρυσα το Λαογραφικό και Ναυτικό Μουσείο Κιμώλου, που το διευθύνει και διαχειρίζεται η οικονομολόγος κ. Ελευθερία Χατζηδουλή, δοκιμάζω ιδιαίτερη χαρά όταν μου δίνεται η ευκαιρία να κάνω παρέα με απλούς και ταπεινής μόρφωσης, θυμόσοφους  όμως, συμπατριώτες μου, υπερήλικες, σαν και μένα, των οποίων θαυμάζω την πλούσια πείρα των και τον ρέοντα λόγο τους, χωρίς εκείνα τα ε... και α... μερικών γραμματιζούμενων και εκνευριστικών δημοσιογραφίσκων, τηλεπαρουσιαστών και λοιπών του συναφιού.

Έτσι, φέτος, ένα δειλινό του θερμού Ιουλίου, συναντήθηκα με τον κυρ Γιώργη και τον καπετάν Μήτσο, στο αυλιδάκι του παραδοσιακού καφενείου της κυρά Κατές του Κάμπου, στον Κάμπο (ονομασία κατάλοιπο της σκληρής Φραγκοκρατίας, που διήρκησε 333 χρόνια), όπως λέμε την κεντρική πλατειούλα του Χωρίου Κίμωλος. Μετά την μεσημεριανή ιουλιανή κάψα, προσπαθούσαμε να δροσιστούμε από το «στεριανό» αεράκι, την «απόγειο αύρα», που πνέει συνήθως το απόβραδο.

Από τον Ιατρό Μανώλη Αρ. Χριστουλάκη.

Όσο συχνότερα, επιμελέστερα και πιο συστηματικά μελετάμε τον Όμηρο, τόσο περισσότερο εκπλησσόμαστε από τον πλούτο των γνώσεών του και τις πληροφορίες που περιέχονται στα έπη του. Οι περισσότεροι  έχουμε μείνει με την εντύπωση ότι ο Όμηρος μπορεί να είναι ένα μυθικό πρόσωπο, μιας και δεν έχουμε καμιά σχετική πληροφορία γι αυτόν καταγεγραμμένη σε κάποιο αρχαίο κείμενο, αλλά και για το ότι έτσι μας δίδαξαν στο σχολείο επηρεασμένοι από τους Γερμανούς Ομηριστές (Βόλφ, Βιλάμοβιτς κ.α.).

Ο  Όμηρος δίνει σημαντικές πληροφορίες για την προέλευση, την καταγωγή, για τη ζωή των ηρώων του μέσα στα έπη του, ενώ για τον εαυτόν του δεν δίνει κανένα πληροφοριακό στοιχείο. Έτσι νομίζουμε!

Του Τάκη Θεοδωρόπουλου.

Μετά τον θρίαμβο που κατήγαγε το υπουργείο Παιδείας κατά του «Επιταφίου» (Thucydides in History of the Peloponnesian War, Book II, Vth cent. BC) προετοιμάζεται μία ακόμη νίκη. Αυτήν τη φορά, αντίπαλος είναι η «Αντιγόνη» (Sophocles c. 483-82 BC). Ας μου συγχωρεθούν οι αναφορές αγγλιστί, διεπίστωσα όμως, μετά την επίσκεψη Ομπάμα, ότι για να σεβαστούμε την κλασική μας κληρονομιά καλό είναι να ακούμε κάποιον να μιλάει γι’ αυτήν στα αγγλικά. Την πρόταση για κατάργηση της διδασκαλίας της «Αντιγόνης» στη Β’ Λυκείου την κάνει το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής. Την πληροφορήθηκα από την καταγγελία που κοινοποίησε ο Σύλλογος Φιλολόγων Αργολίδας.

Την ίδια στιγμή, από ανάρτηση στο Διαδίκτυο πληροφορούμαι ότι εγκύκλιος του υπουργείου υποχρεώνει τους εκπαιδευτικούς του γυμνασίου να αφιερώσουν μία εβδομάδα για να μεταδώσουν στα παιδιά τους τις γνώσεις τους για το σώμα. Μία εκ των ενοτήτων φέρει τον τίτλο «Εμφυλες ταυτότητες» και παραπέμπει στις εξής υποενότητες: «Βιολογικό και κοινωνικό φύλο» (sex and gender για τους αρχαιολάτρες), «η αποδόμηση των έμφυλων στερεοτύπων», «σεξουαλικός προσανατολισμός και ανθρώπινα δικαιώματα». Το πρόγραμμα απευθύνεται σε παιδιά της πρώτης εφηβείας τα οποία αναζητούν τη σεξουαλικότητά τους και θα τους καθοδηγήσουν στις έρευνές τους καθηγητές που την έχουν ήδη βρει. Η καθηγήτρια, ας πούμε, θα τους εξηγήσει πως μπορεί να γεννήθηκε γυναίκα αλλά στην πραγματικότητα επέλεξε να είναι γυναίκα, ενώ θα μπορούσε να έχει επιλέξει να είναι άνδρας.

Του Βασίλη Κοψαχείλη*

Με δυο μέτρα και δύο σταθμά βλέπουμε το νέο Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ, κ. Antonio Guterres, να προσεγγίζει το Παλαιστινιακό και το Κυπριακό Ζήτημα. Για το πρώτο, ισχύουν πλήρως οι αποφάσεις του ΟΗΕ, ενώ για το δεύτερο, τις αγνοεί.

Με την ανάληψη των καθηκόντων του στις αρχές του έτους, ο νέος Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών έθεσε ως προτεραιότητα την επίλυση του Παλαιστινιακού και του Κυπριακού Ζητήματος. Όμως δεν ξεκίνησε καθόλου καλά και ισότιμα!