Αγαπητέ Ιωσήφ,
Σου στέλλω ένα μικρό διήγημα μιας πραγματικής ναυτικής τραγωδίας, που συνέβη στις 10 Δεκεμβρίου 1942, μέσα στην γερμανική κατοχή. Ο καπετάνιος Γεώργιος ήταν αδελφός της μητέρας μου Μαρίας, τέκνα του καραβοκύρη καπετάν Μιχάλη Σάρδη (Μπουράμπης).
Η φωτογραφία είναι από το GOOGLE και δείχνει το "αυλάκι" όπου εξόκειλε και διαλύθηκε το ιστιοφόρο.
Του Μανώλη Χριστουλάκη.
Μαύρη, κατράμι η νύχτα, βουνό το κύμα. Ούρλιαζε ο σιρόκος ανάμεσα στα ξάρτια, τα στράλια και μαντάρια. Αστραπές, βροντές, χαλάζι, βροχή με το τουλούμι. Κεραυνοί αυλάκωναν και έσκιζαν τον ουρανό στα δύο. Χάση κόσμου!
Η μαΐστρα με σπασμένη την αντένα και κομμένο τον αγιουτάντη, κρεμασμένη, σαν ζωντανό με τσακισμένη τη σπονδυλική του, παράδερνε, δώθε - κείθε. Θλιβερό απομεινάρι ενός γίγαντα. Ξεφτισμένο κουρέλι ο φλόκος, ανέμιζε ανήμπορος στην ορμή του μανιασμένου αέρα.
Άγριο και χοντρό το κύμα, αφρίζοντας σαν δράκοντας του παραμυθιού, έμπαινε με ορμή από πρύμα, ξέπλενε ταμπούκια και κουβέρτα, σάρωνε στο διάβα του (πήρε και τη βάρκα από τους μπότσους) και ξεχυνότανε ασυγκράτητο σαν αφηνιασμένο άλογο, από πλώρα.
Το σκαρί αγκομαχούσε, έτριζαν οι σκαρμοί, τριζοβολούσαν οι αρμοί. Μόνο το τριγκέτο κρατά, αμπάσο μούδα, φουσκώνει και τεζάρει έτοιμο να σκιστεί στα δύο.
Στο αντιφέγγισμα μιας αστραπής φωτίστηκε για μια στιγμή, έρημη, χαμένη μέσα στο πηχτό σκοτάδι και το ανταριασμένο πέλαγος, όμοια με φάντασμα, η μπρατσέρα «Αγία Τριάς», ακολουθώντας το δρόμο της μοίρας της.
Του Νάσου Τσαγκανέλη.
Έτρεψε σε φυγή ΟΗΕ, ΕΕ, Αγγλία μόλις βροντοφώναξε ότι δεν υποχωρεί.
ΝΕΑ ΗΤΤΑ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥ
Όσο αιμορραγούν οι συνειδήσεις των ισχυρών... ΘΑ ΑΙΜΟΡΡΑΓΕΙ η χιλιοπληγωμένη Κύπρος.
Τις εξελίξεις θα εξουσιάζει ο παράνομος εισβολέας και ο στρατός του. Ο «Αττίλας», κυρίαρχος δεκαετιών.
Και αφού έτσι έχουν τα πράγματα, ξαφνικά άναψαν «ουράνιο τόξο» αισιοδοξίας. Ανακήρυξαν τη Γενεύη «μητέρα επανένωσης». Οριστική λύση.
Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Πληροφορηθήκαμε, προσφάτως, ότι η πρώτη φορά αριστεροδεξιά κυβέρνηση του Αλέξη θέλει να αντικαταστήσει το χάρτινο χρήμα με πλαστικό. Προσθέτει μάλιστα και λίγο "τυράκι", εν είδει φοροαπαλλαγής, το οποίο, υποθέτω, ελάχιστοι βλέπουν. Τι εννοώ.
Είναι γνωστό το ληστρικό επιτόκιο με το οποίο χρεώνουν οι τράπεζες τα υπόλοιπα των πιστωτικών καρτών (μέχρι και 18%!). Αν αρχίσουν κάποιοι συμπατριώτες μας να κάνουν χρήση της πιστωτικής τους κάρτας, για να τα φέρουν βόλτα, ελπίζοντας συγχρόνως ότι αυτή η χρήση θα τους μειώσει το φορολογητέο εισόδημά τους, το πιστωτικό υπόλοιπο θα αυξηθεί επικίνδυνα, με αποτέλεσμα όταν τους έρθει ο λογαριασμός να αδυνατούν να την εξοφλήσουν και να χρεώνονται με ληστρικούς τόκους υπερημερίας. Έχουμε πολλά παραδείγματα ανθρώπων που έχασαν τα σπίτια τους όταν το υπόλοιπο της πιστωτικής τους κάρτας έφθασε στο όριό της, με τους τόκους υπερημερίας να το φθάνουν σε δυσθεώρητα ύψη.
Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Υπήρξα ένας από τους δύο δημοσιογράφους που, πριν από τρία χρόνια, άρχισε να ασχολείται σοβαρά με την υπόθεση Σώρρα και να δημοσιεύει άρθρα, στοιχεία, έγγραφα και συνεντεύξεις μέσα από τις οποίες βγήκε το αβίαστο συμπέρασμα ότι ο Αρτέμης Σώρρρας είναι απατεώνας. Ο έτερος δημοσιογράφος, και η πηγή προέλευσης αυτής της έρευνας, είναι ο Λευτέρης Ρήνος. Υπήρξε βεβαίως και ο ομογενής επιχειρηματίας Γιώργος Γιαλτουρίδης, ο Άγγελος Αγγελάτος, με το web tv του στις Η.Π.Α., και ο δημοσιογράφος Μιχάλης Ιγνατίου, ο οποίος, όπως κι' εγώ, ανακύκλωσε, κυρίως, τις έρευνες και τα άρθρα του Λευτέρη Ρήνου. Τώρα, που όλο το μιντιακό σύστημα τρέχει να προλάβει, κυνηγώντας την ουρά του, μηρυκάζοντας αυτά που γράφαμε και δείχναμε ο Λευτέρης Ρήνος, εγώ και ο Μιχάλης Ιγνατίου, τώρα που η Δικαιοσύνη και οι βολευτές δείχνουν να ξυπνούν από τον μακροχρόνιο λήθαργό τους, λέω να προχωρήσω την υπόθεση αυτή λίγο πιο πέρα.
Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ότι αναμενόταν ραγδαία και δραματική επιδείνωση του καιρού το ακούγαμε επί ημέρες με επαναλαμβανόμενες κουραστικές προειδοποιήσεις. Μερικά ΜΜΕ, όμως, έλεγαν προχθές ότι έπεσαν έξω οι μετεωρολόγοι μας στις προβλέψεις τους.
Πολλοί Έλληνες ψηφοφόροι πίστεψαν τα ΜΜΕ και ξεκίνησαν απόγευμα Σαββάτου για διάφορους προορισμούς. Στο δρόμο προς Πάτρα, και δη στο ύψος της Ακράτας, ο δρόμος κλειστός. Ουρά χιλιομέτρων τα αυτοκίνητα και οι επιβάτες τους να ξεπαγιάζουν. Τα κανάλια είχαν απ’ ευθείας σύνδεση με οδηγούς. Οι διάλογοι μονότονοι με το ακόλουθο περίπου περιεχόμενο: