Rib and Sea
Δύο χρόνια τσίρκο!
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.
Δύο χρόνια σοβαροφάνειας αναμίξ με κυβίστηση ολκής. Ο ένας θα τσάκιζε τους λίσταρχους, ο άλλος είχε έτοιμους φακέλους για είσπραξη € 7 δισ., ο τρίτος για € 2,5 δισ., ο Αρχηγός θα έσκιζε τα Μνημόνια, αλλά τα υπηρέτησε όσο ουδείς προηγούμενος, θα βάραγε τα νταούλια και θα χόρευαν οι αγορές με σύμβουλο επί στρατηγικού σχεδιασμού κάποιον Καρανίκα, αλλά βρέθηκε αγκαλιά με τα capital controls.
Ο άλλος εξεθείαζε, όπου βρισκόταν και όπου στεκόταν, τα εκατομμύρια που έδωσε η κυβέρνηση για συσσίτια, επιδότηση ενοικίου και κοινωνικό τιμολόγιο ΔΕΗ, την ώρα που καταργούσε το ΕΚΑΣ και περιέκοπτε συντάξεις, ενώ η ανεργία συνέχιζε την ανηφόρα.
Εκ των υστέρων.
Του Ιατρού Μανώλη Αρ. Χριστουλάκη.
Ο καπτα Μήτσος, χωρίς περιστροφές, έβηξε λίγο για να καθαρίσει τη φωνή του, πήρε το λόγο κι άρχισε να διηγείται.
«Το που λες, κυρ Γιατρέ, με γνωρίζεις απ’ τον καιρό που, στο Δημοτικό, καθούμαστε στο ίδιο θρανίο. Στα δώδεκά μου, μπαρκάρισα, σα μούτσος με το καΐκι του μπάρμπα μου. Μα, πριν συμπληρώσω δύο μήνες, πλακώσανε τα μαύρα όρνια των Γερμανών, μας βουλιάξανε όλα τα πλεούμενα, ούτε βάρκα δεν άφησαν, μας κάτσανε στο σβέρκο, κατέστρεψαν την Ελλαδίτσα μας και μας ρίξανε σε μια πείνα, που μόνο όσοι τη ζήσαμε ξέρουμε τι σημαίνει. Ο κόσμος, άνθρωποι και ζωντανά, πέθαιναν, θερισμένοι από την πείνα. Η οικογένειά μου, ναυτικοί από πάππου προς πάππου, δεν είχανε ούτε μια πιθαμή γης. Ο πατέρας, ασυνήθιστος από στεριανές δουλειές, ξενοδούλευε σε αλλωνών τα χωράφια, δεν άντεξε και πόθανε. Τότες στην Κίμουλο ποθάνανε πενήντα νοματαίοι. Εγώ, 18 χρονώ μαντράχαλος, είχα μείνει 22 οκάδες! Σκέτος σκελετός!
Ου μοιχεύσεις!
Του Ιατρού Μανώλη Αρ. Χριστουλάκη.
Η Φύση δεν γνωρίζει ούτε αναγνωρίζει την μοιχεία. Ενδιαφέρεται μόνο για το σμίξιμο των δύο φύλων με σκοπό τη διαιώνιση του είδους και τη συνέχιση της ζωής. Τη μοιχεία, την εξωσυζυγική σχέση, την καθιέρωσε ο άνθρωπος ως αμάρτημα και αδίκημα και την τέλεσή της την τιμωρούσε με αυστηρή ποινή, ακόμη και με την εσχάτη των ποινών. Δεν είμαι νομικός, θεολόγος, κοινωνιολόγος, ερευνητής της συμπεριφοράς ή φιλόσοφος για να δώσω ερμηνεία στο φαινόμενο.
Γιατί ο άνθρωπος χαρακτήρισε την μοιχεία τιμωρητέα πράξη;
Παρά το γεγονός ότι προσέτρεξα σε αρκετές σχετικές πηγές ενημέρωσης, παρέμεινα αφώτιστος.
Διαιώνιση του είδους, αποτελεί προϋπόθεση για την ύπαρξη και συνέχιση της ζωής.
Ε! και αν εκλείψει η ζωή, τι μ΄αυτό;
Πόσες χιλιάδες ειδών έχουν εκλείψει και καθημερινά εκλείπουν απ΄τη ζωή, που κι΄αυτή όπως συμπεριφέρεται ο άνθρωπος θα χαθεί από τη Γη. Και μ΄αυτό τι; Θα σβήσει, θα χαθεί το σύμπαν;
Αφιέρωμα στον επανακάμψαντα σωτήρα μου και στην Επιτροπή διερεύνησης της δανειοδότησης των ΜΜΕ που δεν εντόπισε ευθύνες πολιτικών προσώπων.
Άρθρο της 30.04.2010
Πινόκιο, ο Λεωνίδας είπε "Δις ιζ Σπάρτα!", Όχι, "Δις ιζ Πάρτα".
Του Σπύρου Κομίνη.
Αν μπορείς να θυμηθείς εκείνη την …ευτυχισμένη εποχή του …κουρασμένου Καραμανλή, αν μπορείς να θυμηθείς τί λέγανε τότε τα ΜΜΕ της αποβλάκωσης, οι ιεροκήρυκες, οι μαϊντανοί, οι οικονομολόγοι, τα παπαγαλάκια, οι διαφημιστές δανείων που είναι συγχρόνως και σταυροφόροι εναντίον της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ διαφθοράς, ίσως καταλάβεις ότι ο Πινόκιο ήξερε πολύ καλά τί έκανε και ότι έγινε πρωθυπουργός με γελοία ψέματα.
Θυμάσαι το τρομερό "Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα;" Θυμάσαι τα "έχουμε σχέδιο" και "αλλάζουμε σελίδα"; Θυμάσαι ότι αυτός φώναξε "χρεωκοπούμε", μάζεψε από πάνω μας τα όρνια και τώρα μας καλεί σε συστράτευση;
Έχουμε χάσει ήδη, με την τρομερή στρατηγική του Πινόκιο, 13 δισ. μόνο σε τόκους, ενώ από το ΔΝΤ ζητιανεύει 10 με 15 δισ.
Γαλουχώντας τη νεολαία με τη νομιμοποίηση παρανομιών.
Του Σωτηρίου Καλαμίτση.
Για τη νομιμοποίηση παρανομιών με αλλεπάλληλες νομοθετικές ρυθμίσεις από όλο το πωλητικό φάσμα έχω βαρεθεί να γράφω.
Χθες, όμως, έπεσε το μάτι μου σε μία απόφαση ποινικού δικαστηρίου που αποκαλύπτει ανάγλυφα ότι το πρόβλημα στην Παιδεία δεν εστιάζεται μόνον στις αλλεπάλληλες αλλαγές τού συστήματος διδασκαλίας και/ή εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση κάθε 2-3 χρόνια - ακόμη και στα πλαίσια της ίδιας κυβέρνησης, απλώς επειδή αλλάζει ο υπουργός παιδείας - λες και δεν υπάρχουν εγκέφαλοι στην Ελλάδα που θα μπορούσαν να εκπονήσουν ένα σχέδιο σταθερό για μία δεκαετία τουλάχιστον με τις ευλογίες όλων των κωμάτων.