Rib and Sea

Από την εφημερίδα "Αντιφωνητής" της Θράκης.

Α. Κανείς εχέφρων παρατηρητής των δημόσιων πραγμάτων της χώρας δεν αρνείται ότι στην ΕΡΤ - όπως και σε όλους τους Δημόσιους Οργανισμούς - υπάρχει αδιαφάνεια και κακοδιαχείριση. Υπό αυτό το πρίσμα δεν θα αμφισβητηθούν τα στοιχεία που έδωσε το Μέγαρο Μαξίμου για τις υπέρογκες δαπάνες και τα υψηλά έξοδα λειτουργίας της Δημόσιας τηλεόρασης.

Γεννούνται όμως αυθορμήτως κάποια ερωτήματα: • πώς κατανέμονταν αυτές οι δαπάνες διαχρονικά στην πυραμίδα του οργανισμού; (για παράδειγμα: ποιοί ήταν οι μισθοί της ιεραρχίας πχ του διορισμένου Πρόεδρου, των σύμβουλων, των μεγαλοδημοσιογράφων και των υπόλοιπων εργαζόμενων (ποιοί εργαζόμενοι δαπανούσαν 2,5 εκατ € ετησίως σε ταξίδια; Είχαν όλοι κινητά τηλέφωνα και συνδέσεις;) • σε ποιές ιδιωτικές εταιρίες και με ποια κριτήρια δίνονταν από την εκάστοτε διοίκηση υπεργολαβίες; • ποιοί και με ποιά κριτήρια διόριζαν τους υπαλλήλους;

Από τις απαντήσεις αυτές θα μπορούσε να εξαχθεί ευκόλως το συμπέρασμα ότι η κακοδιαχείρηση στην ΕΡΤ - όπως και σε πολλούς οργανισμούς του ευρύτερου δημοσίου - οφείλονται κατά κύριο λόγο στις διορισμένες διοικήσεις και στους πολιτικούς τους προϊσταμένους (ΠΑΣΟΚ και ΝΔ) που εξέθρεψαν το πελατειακό σύστημα σε όλη την μεταπολίτευση -της περιόδου της κρίσης συμπεριλαμβανομένης - και είναι οι πρώτοι που πρέπει ν’ αξιολογηθούν και να λογοδοτήσουν….

Συμπέρασμα: καμία απολύτως εξυγίανση δεν μπορεί να γίνει από αυτούς που δημιούργησαν και εξέθρεψαν το πρόβλημα, πολύ δε περισσότερο όταν αυτό γίνεται με το «πιστόλι στον κρόταφο» από την Τρόικα και τους Γερμανούς που ποσώς ενδιαφέρονται για την βελτίωση της διοίκησης της «αποικίας χρέους» που αυτοί δημιούργησαν.

Όπερ σημαίνει πως κάτω από τις παρούσες συνθήκες, το όποιο σχέδιο για τον Νέο Οργανισμό θα έχει μοναδικό στόχο τον περιορισμό του αριθμού των εργαζομένων –άρα θα την πληρώσουν όσοι δεν είναι κολλητοί - την προώθηση των νέων ατομικών συμβάσεων με τον βασικό μισθό - χωρίς συλλογική σύμβαση εργασίας - ενώ οι ίδιοι
μεγαλο-δημοσιογράφοι θα συνεχίσουν να αποτελούν – ασχέτως αν βρίσκονται στην δημόσια ή στην ιδιωτική τηλεόραση - το άθλιο σύστημα εξουσίας αυτής της χώρας .

Β. Η προάσπιση της Δημόσιας τηλεόρασης - όπως του δημόσιου σχολείου, των δημόσιων νοσοκομείων, της άμυνας κοκ - εντάσσεται στην εδραίωση των βασικών πυλώνων λειτουργίας του Κοινωνικού Κράτους, της Εθνικής Κυριαρχίας και της Δημοκρατίας. Είναι ανήκουστο, η ΕΡΤ να προσεγγίζεται αποκλειστικά με όρους τηλεθέασης όταν ο ρόλος της είναι βαθύτερα μορφωτικός, παιδαγωγικός και παιδευτικός. Αν το κριτήριο της τηλεθέασης μας οδηγεί στις εκπομπές σκουπίδια της ιδιωτικής τηλεόρασης: με τα τουρκο-σίριαλ, τα μεσημεριανά, τις αστρολόγους, τις τηλε-πωλήσεις και τα «reality», προτιμώ την δημόσια τηλεόραση και την επιβάρυνση που υφίσταμαι ως Έλληνας φορολογούμενος για την λειτουργία της.

Επιπρόσθετα θεωρείται αδιανόητη η υφαρπαγή του Ιστορικού αρχείου της ΕΡΤ και των υποδομών της που αποτελούν συλλογικό αγαθό του Ελληνικού λαού και της Ιστορίας του. Εκφράζεται η ανησυχία για το έλλειμμα ενημέρωσης των κατοίκων των ακριτικών μας περιοχών και της ομογένειας που θα εξωθούνται στην επιλογή τηλεθέασης από τα Τουρκικά, Αλβανικά και Σκοπιανά δίκτυα σε μια περίοδο έντονων διεργασιών στο εσωτερικό της Τουρκίας.

Γ. Ο τρόπος του κλεισίματος της ΕΡΤ με την απεχθή μέθοδο της «Πράξεως Νομοθετικού Περιεχομένου» δείχνει ότι ο Πρωθυπουργός επιλέγει την στρατηγική της σύγκρουσης τόσο με την κοινωνία όσο και με τους Κυβερνητικούς Εταίρους. Παίζει δηλαδή μια μεγάλη ζαριά, που αν του βγει, θεωρεί πως θα καταστεί κυρίαρχος και άρα φερέγγυος συνομιλητής των Αμερικανο-γερμανικών συμφερόντων που επιτείνονται στη φάση των «Μεταρυθμίσεων», με πιο χαρακτηριστική την πίεση των Αμερικανών που πέτυχε την απόσυρση της προσφοράς της Gazprom για την εξαγορά των ΔΕΣΠΑ & ΔΕΣΦΑ.

Στην κίνησή του αυτή ποντάρει στο γεγονός ότι είναι πρώτος στις δημοσκοπήσεις έχοντας 2 κυβερνητικούς εταίρους που αδυνατούν να ελέγξουν την βάση τους και θα ήθελαν με κάθε τρόπο να αποφύγουν τις εκλογές.
Επίσης έναν ΣΥΡΙΖΑ που βιώνει την αντίφαση της «Κυβερνώσας Αριστεράς», αφού δεν έχει καταφέρει να συγκροτήσει στοιχειωδώς την Κοινωνική βάση και να προβάλλει ένα αξιόπιστο σχέδιο ανασυγκρότησης και ανακατάληψης της Εθνικής Κυριαρχίας από τους Γερμανούς - μιλώντας ακόμα με αναφορές στην πολυπολιτισμική
κοινωνία, τα ανοιχτά σύνορα και προασπιζόμενος τους αγώνες «όπου γης» - γενικώς κατά του καπιταλισμού.

Η κίνηση Σαμαρά στοχεύει τέλος στην ενεργοποίηση ενός εξίσου σημαντικού παράγοντα που έχει υποβαθμίσει εντελώς η Αριστερά: αυτόν του «κοινωνικού αυτοματισμού» που έχει εδραιωθεί στα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα αφού η οργή τους δεν κατευθύνεται κατά των τοκογλύφων, της Τρόικας, του κ. Σόιμπλε και της Διεθνούς των Τραπεζών αλλά κατά του εργαζόμενου και του μικρομεσαίου της διπλανής πόρτας.

Αυτή η εμφυλιοπολεμική αντιπαράθεση αποτελεί την βάση της ανόδου της Χρυσής Αυγής και βρίσκει έφορο έδαφος σε μια κοινωνία παρακμής που με ευθύνη των προοδευτικών διανοουμένων απώλεσε κάθε πατριωτικό αίσθημα και άρα το υπόστρωμα μιας νέας συλλογικότητας με εθνικοαπελευθερωτικά χαρακτηριστικά. Στην περίπτωση της ΕΡΤ τα πιο αποκλεισμένα κοινωνικά στρώματα εξωθούνται σε με ηδονική αποδοχή της καρατόμησης των προνομιούχων τηλεαστέρων – δημοσιογράφων με κριτήριο έναν παρηκμασμένο εξισωτισμό που μας οδηγεί όλους στον πάτο της Κοινωνίας, με την εγχώρια ελίτ και τους Γερμανούς αποίκους στο απυρόβλητο!

Κ. Μ. Βολιώτη