Rib and Sea

Σχολιάζει, μεταξύ αστείου και σοβαρού, ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Πρέπει, κατ' αρχάς, καλοί μου φίλοι και αναγνώστες να σας πω, εν γνώσει των συνεπειών του νόμου περί ψευδούς δηλώσεως, ότι ήμουν ανέκαθεν, και συνεχίζω να είμαι, εντελώς ακομμάτιστος. Από το τέλος της πρώτης τετραετίας του ΠΑΣΟΚ, δηλαδή, για να είμαι πιο ακριβής. Όχι ότι πριν ήμουν κομματικοποιημένος, αλλά να, μια συμπάθεια να πεις την έτρεφα για τον Ανδρέα που φώναζε από το μπαλκόνι και ξεσήκωνε τα αλαλάζοντα πλήθη : Αλλαγή, αλλαγή, Ε.Ο.Κ. και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο, η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες, περήφανα νιάτα, τιμημένα γηρατειά, ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά και άλλα τέτοια επαναστατικά.

Από το 1985 και μετά, όμως, άρχισα να νοιώθω μια απέραντη μοναξιά και μια απέραντη αμηχανία καθώς "έπρεπε" να επιλέγω απρόθυμα ένα από τα κόμματα ή αποκόμματα που ήταν, σε μορφή έντυπου χαρτιού υγείας, αραδιασμένα επάνω στα τραπέζια των εκλογικών κέντρων. Και, το ομολογώ, πότε ζωγράφιζα μια μούντζα σε ένα λευκό χαρτί, πότε συνέτασσα μια μαντινάδα, πότε πάλι δεν πήγαινα καθόλου να ψηφίσω. Και μην αρχίσετε να μου κάνετε τώρα κήρυγμα για το πόσο ανεύθυνη ήταν εκείνη η στάση μου, γιατί είδα και την δική σας προκοπή αφού, πότε ψηφίζοντας Νουδούλα και πότε Θασόκ, βάλατε ένα λιθαράκι στο κτίσιμο της σημερινής μας κατάντιας.

Στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές, όμως, αποφάσισα να ψηφίσω! Και μολονότι έχω, εδώ και δέκα σχεδόν χρόνια, μεταφέρει, για συναισθηματικούς λόγους, τα εκλογικά μου δικαιώματα στην ακριτική Κάσο, ετοιμάστηκα να επιβιβαστώ στο "Πρέβελης" για ένα ταξίδι 48 συνολικώς ωρών, πήγαινε-έλα, μέσα στο long week end των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου. Αμ δε! Την παραμονή κυλίστηκα στα πατώματα, πρώτα του σπιτιού μου και, στη συνέχεια, στα επείγοντα περιστατικά του Λαϊκού, όπου με μετέφερε, σαν τσουβάλι που σκούζει, ένα ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ. Αιτία; Ένας απίστευτος κολικός του αριστερού νεφρού μου - φως φανάρι ο οιωνός - που είδε ξαφνικά μια πέτρα του να τον εγκαταλείπει και να οδεύει προς την λεκάνη της αποχέτευσης και την ελευθερία. Και να ενέσεις στα μαλακά μόρια του πισινού μου, και να φάρμακα για να χαλαρώσει, λέει, και να διευρυνθεί η οδός της σωτηρίας που θα βοηθήσει το οικοδομικό υλικό να αποβληθεί χωρίς πόνους τοκετού. Μ' αυτά και μ' αυτά όμως, πάει το "Πρέβελης", πάει η Κάσος, πάει περίπατο και η ψήφος μου στον Αλέξη...

Στον Αλέξη είπες; Ναι στον Αλέξη! Γιατί, πείτε μου εσείς, πού να την έριχνα (την ψήφο μου ντε) για να απαλλαγώ από τους Σταν Λώρελ και Όλιβερ Χάρντυ; Στο κάτω κάτω, σκέφτηκα, μπορεί ο Αλέξης να φορέσει προφυλακτικό την ώρα που θα μας πηδάει. Οι άλλοι ούτε αυτό δεν φορούσαν! Τον φίλο μου τον Δημήτρη Μαντέ, επίσης, καθώς και τον στρατηγό ε.α. Γιώργο Αϋφαντή - οι οποίοι ωρύοντο προεκλογικώς για το αδιέξοδο και το παράνομο των εκλογών - δεν τους άκουσα. Δεν έδωσα επίσης καμμία σημασία στις υβριστικές και άναρθρες κραυγές μιας πρώην "φίλης" μου, η οποία προσποιείται πως αρθρογραφεί σε έναν από τους σκουπιδοτενεκέδες του διαδικτύου και δίνει βήμα μόνο σε όσους συμφωνούν μαζί της! Αυτό θα πει Δημοκρατία και ελευθερία έκφρασης, αν δεν το ξέρατε! Δεν ήταν γραφτό όμως να ψηφίσω ούτε αυτή τη φορά! Μου την φύλαγαν τα οικοδομικαά υλικά που χρόνια τώρα συσσωρεύονται στα νεφρά μου και με ταλαιπωρούν. Ου γαρ έρχεται μόνο...

Εξελέγη πάντως, και χωρίς την δική μου ψήφο, ο Συριζα του Αλέξη Τσίπρα και όλοι πήραμε μια βαθειά ανάσα, καθώς η πρώτη σημαντική πρωτοβουλία της νέας κυβέρνησης ήταν να πουλήσει την αλεξίσφαιρη μπέμπα του χοντρού. Και μετά άρχισαν οι βαρύγδουπες δηλώσεις πως "εμείς θα τιμήσουμε το συμβόλαιό μας με τον λαό, θα καταργήσουμε αμέσως τον ΕΝΦΙΑ, θα δώσουμε 13η σύνταξη στους χαμηλοσυνταξιούχους, θα πάμε το αφορολόγητο όριο στα 12.000 ευρώ, θα καταργήσουμε το μνημόνιο, θα διώξουμε την τρόϊκα, θα, θα, θα... Κι' εγώ χαιρόμουν και ήλπιζα. Και μαζί με μένα χάρηκαν και πολλοί συμπατριώτες που βγήκαν στους δρομους για να συμπαρασταθούν στην απόφαση της νέας κυβέρνησης να τα βάλει με τους πιστωτές της στο Eurogroup και να κουρέψει ένα μεγάλο μέρος του χρέους. Έτσι τουλάχιστον έλεγαν.

Όμως εμένα, και όχι μόνο, άρχισαν να με ζώνουν τα φίδια, καθώς δεν άκουγα να γίνεται κουβέντα για τον περιβόητο λογιστικό έλεγχο του δημόσιου χρέους, την γλυκειά καραμέλλα που πιπιλούσαν όλοι οι υποψήφιοι βουλευτές του Συριζα προεκλογικώς, του Αλέξη συμπεριλαμβανομένου. Η κουβέντα άρχισε, ως εκ τούτου, να περιστρέφεται γύρω από τις μπότες και τα ανοικτά πουκάμισα του νέου τσάρου της Οικονομίας, εικόνα που τάραξε τον καθωσπρεπισμό των "πολιτισμένων" της βόρειας Ευρώπης και έγινε πρώτο θέμα στα διεθνή βοθροκάναλα αυτών που ελέγχουν την παραπληροφόρηση των κατοίκων αυτού του πλανήτη. Γιατί βοθροκάναλα, ξέρετε, δεν υπάρχουν μόνο εδώ. Βοθροκάναλα υπάρχουν εκεί όπου αυτοί που τα ελέγχουν ζυγίζουν την ενημέρωση και την εκπαίδευση των μαζών με τα χρήματα, τις εργολαβίες και την εξουσία.

Συγχρόνως άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους νέες λέξεις, πιασάρικες, νέα δεδομένα. Θεσμοί, δημιουργικές ασάφειες, πρόγραμμα και τα τοιαύτα. Έτσι άκουσα τον Γιάννη - λυπάμαι που επιμένω στην ελληνική γραφή του ονόματός σου "Γιάνη" - να απαντάει σε ερώτηση του Χατζηνικολάου, σχετικώς με τον ΕΝΦΙΑ, ότι σύντομα (πόσο σύντομα δεν είπε, α ρε τι σου κάνει η δημιουργική ασάφεια) θα ψηφιστεί το νέο νομοσχέδιο και πως μέχρι τότε θα ισχύει το παρόν! Δηλαδή Γιάννη μου; Δηλαδή παλληκάρι μου; Αν ο νέος νόμος ψηφιστεί και τεθεί σε ισχύ - λέμε και καμμιά μαλακία να περνάει η ώρα - σε δέκα μήνες, μέχρι τότε θα πληρώσουμε και πάλι χαράτσι για την αφέλειά μας να βάλουμε το κεφάλι μας κάτω από ένα κεραμίδι; Σε διαβεβαιώ πάντως ότι αν με χρεώσεις με νέο ΕΝΦΙΑ για το 2015, δεν θα το πληρώσω. Πλήρωσα τον ΕΝΦΙΑ του 2014 γιατί σε λυπήθηκα όταν σε άκουσα στις προγραμματικές σου δηλώσεις να ικετεύεις τον κόσμο να πληρώσει τον ΕΝΦΙΑ του 2014 για να μην στερέψουν τα ταμεία του κράτους. Έστω και αν κάποιες συνιστώσες σου είχαν δημοσίως δεσμευτεί ότι όσοι οφείλουν ΕΝΦΙΑ δεν θα κληθούν να τον πληρώσουν. Δεν βαριέσαι, είπα, αν είναι κάτι να αλλάξει, ας το πληρώσω κι' αυτό. Τρόμαξα βλέπεις στη σκέψη ότι θα μπορούσες να με θεωρήσεις υπεύθυνο για το στράγγισμα του δημόσιου ταμείου!

Γιατί, Γιάννη μου, αν τολμήσεις να με χρεώσεις πάλι με ΕΝΦΙΑ - ενώ ακόμη και στις προγραμματικές δηλώσεις ο Αλέξης υποσχέθηκε ότι τέτοιος φόρος δεν θα ξανα-επιβληθεί - θα με αναγκάσεις να σου υποβάλλω μήνυση για παραπλάνηση ψηφοφόρων και αθέτηση υποσχέσεων. Θα μου πεις, θα βρεθεί δικαστής να σε δικάσει; Αμφιβάλλω, αλλά δεν έχω άλλη επιλογή. Όσο πάντως με αφορά, ΕΝΦΙΑ δεν πρόκειται να πληρώσω!

Έχει δίκιο λοιπόν ο Γιάννης που επαναλαμβάνει συνεχώς τελευταία, όταν ερωτάται πού θα βρει η κυβέρνηση τα χρήματα για να πληρώσει το Δ.Ν.Τ., ότι "θα βγάλει και απ' την μύγα ξύγκι". Όπου μύγα τι είναι Γιάννη μου; Ο φτωχός, ο άνεργος, ο χαμηλοσυνταξιούχος, ο μη έχων. Από αυτόν δηλαδή θα βγάλεις ξύγκι Γιάννη μου; Θα μου επιτρέψεις να παραβώ τις Αρχές μου και να σου πω ότι θα πάρεις απ' τα τρία το μακρύτερο!

Είδαμε κι' ακούσαμε όμως κι' άλλα ιλαροτραγικά. Απελευθέρωση των λαθρομεταναστών από τα κέντρα κράτησης και άδεια παραμονής τους στη χώρα για 6 μήνες μέχρις ότου αποφασίσουν πού θέλουν να πάνε! Άκου πράγματα! Και ενώ οι λαθρομετανάστες θα κυκλοφορούν στο εξής ανάμεσά μας - ελπίζω όχι και μέσα στα σπίτια μας - το θέμα των 100 δόσεων καλά κρατεί, ενώ είναι πλέον ή βέβαιον ότι την συμφωνία της τετράμηνης παράτασης δεν πρόκειται να την φέρεις προς ψήφιση στη Βουλή Αλέξη μου. Και δεν θα τη φέρεις στη Βουλή, όχι γιατί φοβάσαι τις δικές σου διαρροές - οι οποίες έχουν ήδη εκδηλωθεί - αλλά γιατί θα γίνεις ρόμπα αν την υπερψηφίσουν οι Σταν Λώρελ και Όλιβερ Χάρντυ! Ξεφτίλα δηλαδή. Να σε αντιπολιτεύονται οι δικοί σου, επειδή δεν έκανες τις εξαγγελίες σου πράξη, και να σε στηρίζουν οι προδότες Σαμαροβενιζέλοι επειδή εφαρμόζεις το πρόγραμμα των αλλοδαπών αφεντικών τους!

Πράξη νομοθετικού περιεχομένου δηλαδή να υποθέσω, έτσι Αλέξη μου; Θα σου συμπαρασταθεί ο Παυλόπουλος, είμαι βέβαιος. Γι' αυτό άλλωστε δεν τον επέλεξες; Αντιμνημονιακό πρόεδρο θα έβαζες, εσύ ο "αντιμνημονιακός"; Νομίζεις, προφανώς, επειδή οι βολευτές του Συριζα πάσχουν από ανίατη αμνησία, ότι δεν θυμάμαι κι' εγώ τι φώναζες κάθε φορά που το δίδυμο των Λώρελ και Χάρντυ κατέφευγε στην ίδια τακτική και ψήφιζε νομοσχέδια για την άλωση της χώρας με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου.

Άμ το άλλο; Αποφασίστηκε, λέει, να μεταφερθούν τα αποθεματικά του ΟΠΕΚΕΠΕ και του "πράσινου" ταμείου, δηλαδή τα χρήματα που έχουν προέλθει από την νομιμοποίηση αυθαιρέτων, στην Τράπεζα της Ελλάδος! Παρά λίγο μάλιστα να σου άναβαν το πράσινο φως και τα ασφαλιστικά ταμεία για να πάρεις τα αποθεματικά τους. Αρνήθηκαν όμως οι διοικήσεις τους. Μόνο στον Στουρνάρα σήκωσαν τα πόδια ψηλά οι διοικητές, τότε που αυτός ρήμαζε τα ταμεία από την θέση του στην Εμπορική Τράπεζα.

Μάζευε κι' ας είναι ρόγες λοιπόν Γιάννη μου! Απ' τη μύγα ξύγκι δεν είπες; Αυτό κάνεις! Για την πάταξη της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής δεν άκουσα να έκανες κάποια κίνηση. Ή μήπως έκανες και δεν το έμαθα;   

Δεν θα μουντζωθώ πάντως για την επιλογή μου να σου βάλω πλάτη Αλέξη μου. Ούτε θα κόψω το χέρι μου, αφού δεν πήγα στην Κάσο να σε ψηφίσω εξ αιτίας του κολικού μου. Εδώ θα είμαι, όμως, ζωντανός και έτοιμος να αντιμετωπίσω, μαζί με όσους είναι ακόμη ζωντανοί, τα χειρότερα που φαίνεται πως έρχονται. Αν πάλι μεταμεληθείτε και κάνετε αυτά για τα οποία εκλεγήκατε, εδώ θα είμαι πάλι εδώ, να σας στηρίξω με όσες δυνάμεις μπορεί να διαθέτω...

Επειδή πάντως θέλω να είμαι δίκαιος, θα πω ότι δεν συμπληρώθηκαν καλά καλά δύο μήνες και όλοι απαιτούν να αλλάξει η κατάσταση 40 ετών εδώ και τώρα! Δεν γίνεται όμως αυτό, ακόμη και αν υποθέσουμε ότι ο Αλέξης έχει όλες τις καλές προθέσεις και την δυνατότητα να υλοποιήσει τις εξαγγελίες του.

Θέλω επίσης να εξωτερικεύσω τις υποψίες μου για την ύποπτη στάση που είμαι βέβαιος ότι κρατάει ο αποχωρήσας Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος το φέρει βαρέως που έχασε την κουτάλα της εξουσίας και το τσαλαβούτημα στο βάζο με το μέλι. Κλαίει με λυγμούς το παλληκάρι που δεν τον άφησε ο Τσίπρας να ξεπουλήσει αυτός το οικόπεδο. Το οποίο παλληκάρι, δυσανασχέτησε μάλιστα προσφάτως μόλις έμαθε τις προθέσεις της κυβέρνησης να ανοίξει τις πόρτες των χώρων κράτησης λαθρομεταναστών. Πόσο εύκολα ξέχασε ότι αυτός άνοιξε τις πόρτες ελεύθερης εισόδου μεταναστών στη χώρα, όταν ήταν Υπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Τίποτε δεν είναι τυχαίο λοιπόν. Διότι δεν νομίζω ότι είναι τυχαία όλα αυτά που συμβαίνουν τελευταία, με τις διαρροές πληροφοριών, τον περιορισμό της ρευστότητας και τις προβοκάτσιες εις βάρος της νέας κυβέρνησης ώστε να πάει μια ώρα νωρίτερα στα τσακίδια και να επανέλθει η "νομιμότητα" στη χώρα.