Rib and Sea

Πηγή : http://www.analystsforchange.org/2015/12/t.html?m=1

Γράφει ο Νίκος Κλειτσίκας.

Γιατί τα ΜΜΕ δεν δείχνουν ποτέ φωτογραφίες των Σύρων στρατιωτών; Αναρωτήθηκα - εσείς αναρωτιέστε;- γιατί τα...ΜΜΕ δεν μας μεταφέρουν ποτέ μια φωτογραφία ενός Σύρου στρατιώτη;Αυτές τις κρύες νύχτες του Συριακού χειμώνα, οι στρατιώτες του "δικτάτορα" Άσαντ είναι στα χαρακώματα κι αντιμετωπίζουν τους αποκεφαλιστές, τους μισθοφόρους φονιάδες που χρηματοδοτεί, εξοπλίζει και στηρίζει πολιτικά η "πολιτισμένη" δύση. Και φυσικά το διευθυντήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης των τραπεζιτών.
Αυτές τις κρύες νύχτες του Συριακού χειμώνα, οι στρατιώτες του "δικτάτορα" Άσαντ είναι σαν τους πατεράδες μας, τους παππούδες μας το ΄40 στα βουνά της Πίνδου, στην Εθνική Αντίσταση εναντίον του φασισμού και του ναζισμού, όποτε η πατρίδα το χρειάστηκε.

Κι όχι μόνον δεν δείχνουν τα ΜΜΕ εικόνες με Σύρους στρατιώτες, αλλά συκοφαντούν με τη φράση κλισέ: "στρατεύματα του δικτάτορα", ή στην καλύτερη περίπτωση "στρατεύματα του καθεστώτος Άσαντ".

Κι όμως, είναι στρατιώτες που υπηρετούν τη θητεία τους στην πατρίδα, που δεν λιποτάκτησαν για διακοπές σε κάποιο νησί του Αιγαίου και μετέπειτα το όνειρο να γίνουν σκλάβοι, υπηρέτες των "πολιτισμένων" βορειοευρωπαίων κι οι γυναίκες πόρνες στα μπουρδέλα της δύσης.
Και δεν πληρώνονται, όπως οι μισθοφόροι από 95 χώρες, που πολεμούν σε μια ξένη γη για λογαριασμό των εργοδοτών τους, δήθεν για τον "εκδημοκρατισμό" της Συρίας!

Πρόκειται για τα παιδιά του Συριακού λαού, τους στρατιώτες που αγωνίζονται για την υπεράσπισητης Συρίας από τον ξένο εχθρό, τους εισβολείς στην πατρίδα τους, εκείνους που θέλουν το χάος στη Μεσόγειο και τη ληστεία των πλουτοπαραγωγικών πόρων της πατρίδας τους.
Σήμερα... η Συρία είναι το χαράκωμα του ευρωπαϊκού πολιτισμού κι όχι των νεοαποικιοκρατών.
Ο λαός κι η κυβέρνηση της Συρίας τιμούν αυτά τα παλικάρια. Οι στρατηγοί, οι υπουργοί, η εκκλησιαστική ηγεσία Χριστιανών και Μουσουλμάνων, ο ίδιος ο πρόεδρος της Συρίας, ο "δικτάτορας" Άσαντ, υποκλίνονται μπροστά στους υπεράνθρωπους Ήρωες!

Πριν λίγες ημέρες, μια μικρή μονάδα Σύρων στρατιωτών (314 ήρωες) που για δύο ολόκληρα χρόνια υπερασπιζόταν το στρατιωτικό αεροδρόμιοKuweires‬, κάτω από μια απάνθρωπη πολιορκία των δολοφόνων της "μετριοπαθούς" αντιπολίτευσης της δύσης και τη "σκληρή" αντιπολίτευση των τζιχαντιστών του Ερντογάν και του παιδόφιλου βασιλιά της Σαουδικής Αραβίας, απελευθερώθηκαν από τον στρατό του "αιμοσταγούς δικτατορικού καθεστώτος Άσαντ".

Δύο ολόκληρα χρόνια τρώγοντας ακόμη και ποντίκια, όπως οι Έλληνες στο Μεσολόγγι, αλλά δεν παραδόθηκαν, δεν λιποψύχησαν, δεν λιποτάκτησαν!

Αποκλεισμένοι από γη κι αέρα, υπερασπίστηκαν το αεροδρόμιο με νύχια και δόντια. Να μην πέσει στα χέρια των φονιάδων τζιχαντιστών, ούτε μια σπιθαμή γη!

Δεν υπήρχε περίπτωση να παραδοθούν ή να εγκαταλείψουν γη σε εισβολείς. Μόνον αφελείς το πίστευαν...

Όπως γράφει ο φίλος και σύντροφος από τα πολύ παλιά και πέτρινα χρόνια, ο Γιώργος Παπαγιαννόπουλος, αυτοί είναι αδέλφια μας, απόγονοι "των Σελευκιδών -απογόνων του Μεγάλου Αλεξάνδρου- και της Ανατολικής Αυτοκρατορίας της Κωνσταντινουπόλεως (του "Βυζαντίου" των φθονερών Φράγκων), του Έντιμου απέναντι στους Σταυροφόρους της Δύσης Σαλαντίν...".
Οι μισθοφόροι φονιάδες απωθούνται, ο στρατός της Συρίας προελαύνει, το αποκλεισμένο
στρατιωτικό αεροδρόμιο Kuweires‬ είναι ελεύθερο.

Στους υπερασπιστές του αεροδρομίου, αυτούς τους ήρωες που θυμίζουν τους 300 του Λεωνίδα, δόθηκε υποχρεωτική άδεια (δεν ήθελαν να σταματήσουν τις μάχες για την εξόντωση των φονιάδων εισβολέων) και τους μετέφεραν στη Λαοδίκεια ή Πάραλο, την αρχαία ελληνική πόλη, που σήμερα είναι η Ελ Λατακίγιε ή Λαττάκια της Συρίας.

Εκεί, στη Λαοδίκεια που έκτισε ο Σέλευκος Α΄, δίνοντάς της το όνομα της μητέρας του, συνάντησαν μετά από δύο ολόκληρα χρόνια τις μανάδες τους, τους πατεράδες τους, τις γυναίκες και τα παιδιά τους, τις συντρόφισσες τους.

Τραγούδησαν, χόρεψαν σαν αρχαίοι Έλληνες και παρακάλεσαν τον ανώτατο στρατιωτικό διοικητή να τους ξαναστείλει στο μέτωπο!

Πως μπορεί να αισθάνεται σήμερα ένας Έλληνας πολίτης -στο βαθμό που δεν απέκρυβαν τα ΜΜΕ όλα όσα συμβαίνουν στη φίλη Συρία και τον αδελφό Συριακό λαό-, που η επίσημη Ελλάδα έχει επιβάλει φονικό εμπάργκο εναντίον του λαού της Συρίας και έχει διακόψει τις διπλωματικές σχέσεις, "μέχρι τον εκδημοκρατισμό τους"... όπως τόνισε ο Αβραμόπουλος, υπουργός εξωτερικών της κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, όταν πραγματοποίησε την απέλαση της πρέσβειρας της Συρίας από την Ελλάδα, "ως ανεπιθύμητο πρόσωπο"!

Πως μπορεί να αισθάνεται σήμερα ένας Έλληνας πολίτης όταν την ίδια πολιτική ακολουθεί πιστά η κυβέρνηση Τσίπρα;

Η επίσημη ελληνική πολιτεία έχει σημαντικότερα θέματα να αντιμετωπίσει σήμερα...

Οφείλουν οι εκπρόσωποι του ελληνικού λαού στη βουλή, να ψηφίσουν για τα "ανθρώπινα δικαιώματα" των γκέι και των λεσβιών... Καθήκον δημοκρατικής μεταρρύθμισης, πολιτισμού και δημοκρατίας απέναντι στα "ευρωπαϊκά ιδεώδη"...

Οφείλουν να αναπτύξουν τις σχέσεις φιλίας και συνεργασίας με τον φασίστα-δολοφόνο Ερντογάν... για τα "ευρωπαϊκά ιδεώδη"...

Για τη σημερινή "πολιτική" στην Ελλάδα, δεν υπάρχουν πλέον διλήμματα, ή ιστορική μνήμη... Ανήκουμε στις τράπεζες!

Τι κι αν ο λαός της Συρίας, στην κρίση του Μάρτη '87, πρότασσε τα στήθη του για να υπερασπιστεί την Ελλάδα: Hafez Al Assad: «Τούρκος στρατιώτης σε ελληνικό έδαφος, σημαίνει επίθεση εναντίον της Συρίας»!

Σήμερα, στην αποικία Ελλάδα (όπως την χαρακτήριζε ο Ν. Κοτζιάς, όταν ήταν αντιμνημονιακός και δεν είχε υπουργικό θώκο), είναι σχεδόν αδίκημα ο πατριωτισμός. Η πατριωτική αριστερά, κάθε αναφορά στην πατρίδα είναι "οπισθοδρόμηση"...

Μέχρις και το νέο κατασκεύασμα των ΜΜΕ, ο Λεβέντης με τις πίτσες, ασκεί δριμεία κριτική στον Καμμένο, γιατί έριξε στεφάνι στα Ίμια, για τη μνήμη των παλικαριών που έχασαν τη ζωή... Πατρίδα για τους Λεβέντηδες και σια, είναι να βολέψουν τους γιους τους βουλευτές, να τακτοποιήσουν τις περιουσίες τους, να χασκογελάνε στα ΜΜΕ και να μιλούν εναντίον της διαπλοκής!

Όσο για τη "νέα" κι εκσυγχρονισμένη αριστερά, τους επαγγελματίες "αντιρατσιστές", αυτούς τους "αριστερούς" που θεωρούν επαναστατικό καθήκον τα "δικαιώματα" των γκέι και λεσβιών κι όχι την αλλαγή της κοινωνίας, αρκεί να τους θυμίσει κάποιος, πως σαν σήμερα, 11 Δεκέμβρη του 1964, ο Τσε Γκουεβάρα μίλησε στη Γενική Συνέλευση του Ο.Η.Ε. (στη Νέα Υόρκη)... Τους είπε πως η Κουβανέζικη Επανάσταση έχει ένα στόχο: "Πατρίδα ή Θάνατο"!

Οι πραγματικοί επαναστάτες, οι αριστερά που δεν είναι όργανο της νέας τάξης, γνωρίζουν: Χωρίς πατρίδα, δεν υπάρχει σοσιαλισμός!

Αξίζει μια ματιά στους πραγματικούς ήρωες που φθάνουν στη Λαοδίκεια... Φωτογραφίες που κραυγάζουν τον πόθο για Λευτεριά κι Ανεξαρτησία!

Γλέντι, χορός, τραγούδι... μια ανάσα και ξανά για να διώξουν τους εισβολείς, να λευτερώσουν την πατρίδα!

Ποιος Ερντογάν, ποιος Νετανιάχου, ποιος Ομπάμα, Ολάντ, Μέρκελ, Κάμερον και σια... μπορεί να σκλαβώσει αυτόν το λαό;

Αυτά είναι τα χαρακώματα του ευρωπαϊκού πολιτισμού!