Rib and Sea

Ξεσαλώσαμε πια μετά την απρέπεια του ζάπλουτου [ζάμπλουτου που λένε οι μορφωμένοι] Βρεταννού πρωθυπουργού να ακυρώσει τη συνάντηση με τον σύζυγο της Μαρέβας εξ αιτίας του προβλήματος των γλυπτών τού Παρθενώνα, τα οποία ανήκουν νομίμως στη Βρεταννία και κατά τον πρωθυπουργό της. Πού να ξέρει το κράτος του, ότι ο Έλγιν που τα δώρισε δεν ήταν νόμιμος κύριος αυτών, εξ ου και εν τη καλοπιστία του απέκτησε το βρεταννικό κράτος την κυριότητα, όπως ορίζει και ο Αστικός Κώδικάς μας. ‘Έσπευσε, όμως,  ο Κάρολος να μας τιμήσει φορώντας ρέγγα με τα ελληνικά χρώματα. Θυμήθηκα τί είναι αυτό που τιμά ο εν λόγω Βασιλεύς και αντιγράφω ελάχιστα.

Δευτέρα, 13 Ιουνίου 2016

Δικαστικάάάάάάάάχχχαχαχαχαχαχαχα

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης

Σε συνέδριο, λέει, αποφοίτων ενός διάσημου αμερικανικού πανεπιστημίου και ενός επίσης διάσημου αγγλικού πανεπιστημίου, η γνωστή νεοφιλελεύθερη κ. Μιράντα Ξαφά ερώτησε τον παριστάμενο κ. Παναγιώτη Πικραμένο «τί θα άλλαζε στη Δικαιοσύνη, αν ξαναγινόταν πρωθυπουργός». Διέφυγε, βέβαια, της κ. Ξαφά η λεπτομέρεια ότι ο κ. Πικραμένος διετέλεσε υπηρεσιακός πρωθυπουργός, άρα εξ ορισμού δεν είχε τη δυνατότητα να αλλάξει ο,τιδήποτε. Το ίδιο, όμως, συνέβη και με τον κ. Πικραμένο, ο οποίος έσπευσε να απαντήσει: «Θα άλλαζα το δικηγορικό σώμα, διότι δεν είναι δυνατόν να εμποδίζει με αποχή 7 μηνών τη λειτουργία του κράτους δικαίου».

Ώπα μεγάλε. Δεν θα σου θυμίσω την καταγωγή σου ως απογόνου δωσιλόγου της Κατοχής, αλλά θα σου θυμίσω τα δικά σου πεπραγμένα, περί των οποίων αναλυτικότατα έχω γράψει εδώ. http://makpress.blogspot.gr/2015/09/blog-post_104.html

Και τολμάς να μιλάς για κράτος δικαίου. Για το κράτος δικαίου που και εσύ υπηρέτησες εκδίδοντας αποφάσεις 10 χρόνια μετά την προσφυγή του πολίτη στο ΣτΕ ή εξυπηρετώντας με τη στάση σου τους μεγαλόσχημους; Δηλαδή στο δικαστικό σώμα δεν θα άλλαζες τίποτε; Είναι π.χ. αδιάβλητες οι εξετάσεις εισαγωγής στην Εθνική Σχολή Δικαστών; Δεν έχουν καμμία προτίμηση οι γόνοι δικαστικών; 

Ακόμη απασχολεί τη δημοσιότητα ο θάνατος του τραγουδιστή Παντελίδη. Οδηγούσε ή δεν οδηγούσε ο ίδιος του μοιραίο αυτοκίνητο; Νέα, λέει, στοιχεία έρχονται στο φως. Η τάδε μάρτυς καταθέτει ότι η δείνα μάρτυς που νοσηλεύθηκε στο διπλανό κρεβάτι της τάδε μάρτυρος εκμυστηρεύθηκε στην τάδε μάρτυρα ότι οδηγούσε η ίδια η δείνα μάρτυς. Μήνες τώρα το ερώτημα απασχολεί τους δημοσιογράφους. Εγώ διερωτώμαι το εξής απλό: δεν πήρε η Αστυνομία δακτυλικά αποτυπώματα από το τιμόνι του αυτοκινήτου; Τίνος ήταν αυτά; 

Το κυριότερο, όμως, είναι άλλο, περί του ποίου ουδέν λέγεται. Προς τι όλο αυτό το ενδιαφέρον για το ποιός οδηγούσε; Απλώς για να μην πλανάται το βάρος του σοβαρού τραυματισμού των δύο συνεπιβάτιδων στον νεκρό; Όχι βέβαια. Το θέμα είναι άλλο: αν οδηγούσε ο Παντελίδης, με δεδομένο ότι ήταν μεθυσμένος, η ασφαλίζουσα το αυτοκίνητο εταιρεία θα πληρώσει υψηλές αποζημιώσεις στις σοβαρά τραυματισθείσες δύο συνεπιβάτιδες και στη συνέχεια θα στραφεί κατά των κληρονόμων του Παντελίδη, οι οποίοι έχουν κληρονομήσει ουχί ευκαταφρόνητη περιουσία, για να εισπράξει ό,τι θα έχει καταβάλει. Αν, όμως, αποδειχθεί ότι δεν οδηγούσε ο Παντελίδης, τότε η οικογένειά του όχι μόνον θα διατηρήσει τα κληρονομιαία ανέπαφα, αλλά και θα ζητήσει χρηματική ικανοποίηση για ψυχική οδύνη, η οποία, επίσης, δεν θα είναι ευκαταφρόνητη. Περί της ταμπακέρας λοιπόν.

Άλλη περίπτωση: εμπλοκή Μαρτίνη και για μια βίλα στο Κεφαλάρι αξίας εκατομμυρίων ευρώ, η οποία δωρήθηκε από ευεργέτιδα στον Ερυθρό Σταυρό για την κάλυψη των εξόδων νοσηλείας απόρων. Η βίλα βρέθηκε ξαφνικά να ανήκει σε offshore. Και μένει το ερώτημα: σε ποιόν ανήκει η offshore; Δηλαδή δεν μπορεί ο εισαγγελέας που χειρίζεται την υπόθεση να μπουκάρει στη βίλα, να κατάσχει τα πάντα, να ρωτήσει τον ένοικο με ποιο δικαίωμα διαμένει εκεί, να δει τίτλους και ενδεχομένως μισθωτήριο, το οποίο κάποιο φυσικό πρόσωπο έχει υπογράψει, και από ‘κει να ξετυλίξει το κουβάρι; Λέω εγώ τώρα, επειδή ως φαίνεται για όλα φταίει το δικηγορικό σώμα. Όχι ότι το δικηγορικό σώμα είναι άμοιρο ευθυνών για την κατάντια και της Δικαιοσύνης, αφού το ίδιο δεν σέβεται τον εαυτό του, αλλά να μη μας τη βγαίνουν και οι θεμιστοπόλοι για την κατάντια αυτή αποποιούμενοι πάσης ευθύνης, ενώ είναι οι πρωταίτιοι. 

Σώτος – πικραμένος στην κυριολεξία και όχι κατ’ όνομα. 

Τρίτη, 19 Ιουλίου 2016

Η Δικαιοσύνη δεν αρκεί να φαίνεται, αλλά πρέπει και να είναι τιμία.

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης

Διάβαζα στο makpress ότι κήρυξαν απεργία οι εργαζόμενοι στον ΟΑΣΘ, εξ ου και θα ταλαιπωρηθούν οι συμπρωτευουσιάνοι. Σε απεργία και οι εργαζόμενοι της ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Κανείς, δηλαδή η κυβέρνηση,  δεν κινήθηκε για να ζητήσει από τη Δικαιοσύνη να κριθεί η απεργία τους παράνομη ως καταχρηστική. Και τούτο, διότι, ως γνωστόν, αυτοί οι εργαζόμενοι ανήκουν στη φυλή Νο 1.  

http://makpress.blogspot.gr/2016/04/blog-post_769.html

Πριν από 3 χρόνια που οι εργαζόμενοι της ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑΣ είχαν κηρύξει πολύμηνη απεργία, η εταιρεία κινήθηκε και η Δικαιοσύνη αποφάνθηκε ότι οι χαλυβουργοί απεργούσαν παρανόμως. Επειδή, όμως, οι χαλυβουργοί απείθησαν αρνούμενοι να εφαρμόσουν τη δικαστική απόφαση, η κυβέρνηση ήλθε αρωγός με τις δυνάμεις καταναγκασμού, ώστε να γίνουν σεβαστά τα δικαστικά θέσμια.  Οι χαλυβουργοί ανήκουν στη φυλή Νο 2 και η απεργία τους βλάπτει και την εθνική οικονομία. 

Προσφάτως το ΣτΕ έκρινε ότι η πολύμηνη αποχή των δικηγόρων ήταν παράνομη, αντισυνταγματική, αντίθετη με διεθνείς συμβάσεις κ.λπ. Με λίγα λόγια η αποχή παρεβίαζε το σύνολο του πλανητικού δικαίου. Οι δικηγόροι που δεν σιτίζονται στο Πρυτανείο, ασφαλώς και ανήκουν στη φυλή Νο 2.

Χθες πληροφορήθηκα ότι το ΣτΕ απεφάνθη  πως δεν συντρέχει περίπτωση ασυμβίβαστου συμμετοχής καθηγητή Πανεπιστημίου στην Επιτροπή Αξιολόγησης για την είσοδο στην Εθνική Σχολή Δικαστών, παρά τις σχέσεις που είχε ο κ. καθηγητής με δυο υποψήφιες  στη  δικηγορική  του εταιρεία, οι οποίες σχέσεις διεκόπησαν μόλις δύο μήνες πριν από τη συγκρότηση της Επιτροπής του Διαγωνισμού. Η μία υποψηφία δικαστίνα ήταν συνεταίρος του κ. καθηγητή στο δικηγορικό γραφείο του και η άλλη υποψηφία δικαστίνα ήταν ασκουμένη δικηγόρος στο γραφείο του. Παραιτήθηκαν 2 μήνες πριν από τη συμμετοχή τους στις εξετάσεις.  Να εγνώριζε, άραγε, ο κ. καθηγητής ότι θα είναι μέλος της Επιτροπής εξετάσεων; Άντε ρε!  Αλλά, αν υποθέσουμε ότι το εγνώριζε, μήπως αυτό σημαίνει πως ένοιωθε ότι κάτι δεν πάει καλά, αν αυτός  εξήταζε τις συνεργάτιδές του ως μέλος της Επιτροπής Αξιολόγησης, εξ ου και τις έβαλε να παραιτηθούν; Μήπως αντιλαμβανόταν ότι κάτι τέτοιο είναι όχι μόνον ανήθικο, αλλά και παράνομο;

Το γεγονός κατήγγειλαν με προσφυγή στο ΣτΕ δύο συνυποψήφιοι των κυριών, οι οποίο, φευ,  δεν επέτυχαν στις εξετάσεις. Όμως το ΣτΕ απέρριψε την προσφυγή τους αποφανθέν πως «για τη στοιχειοθέτηση της ιδιάζουσας σχέσεως ή του ιδιαίτερου δεσμού μέλους συλλογικού οργάνου προς κρινόμενο υποψήφιο δεν αρκεί οποιαδήποτε προσωπική ή επαγγελματική σχέση, αλλά τέτοια που, ενόψει των συντρεχουσών περιστάσεων της συγκεκριμένης περιπτώσεως, είναι πρόσφορη να δημιουργήσει εύλογες υπόνοιες ότι το μέλος του οργάνου έχει ήδη σχηματισμένη και, συνεπώς, προκατειλημμένη γνώμη για τον υποψήφιο τον οποίο πρόκειται να κρίνει». Την τιμήν του ΣτΕ έσωσε η προεδρεύουσα του Τμήματος του ΣτΕ κ. Αικατερίνη Σακελλαροπούλου που υπογράμμισε ότι η σχέση του καθηγητή με τις πρώην συνεργάτιδές του συνιστούν ιδιαίτερη και ιδιάζουσα σχέση.

Εάν το ΣτΕ έκανε δεκτή την προσφυγή, θα τιναζόταν όλος ο διαγωνισμός στον αέρα. Τούτο δεν είναι, όμως, πρέπον, εξ ου και είναι προτιμότερο να καταλύεται κάθε έννοια δικαίου, ορθοφροσύνης, ευθυκρισίας, εντιμότητος, καλής πίστης, χρηστών ηθών, ευγενούς άμιλλας, περί δικαίου αισθήματος και αμεροληψίας, για να μην αναγκασθούμε να επαναλάβουμε έναν διαγωνισμό.

Αναλογίζομαι αν θα τολμήσουν οι δύο προσφυγόντες στο ΣτΕ να ξαναμετάσχουν σε διαγωνισμό για την εισαγωγή τους στην Εθνική Σχολή Δικαστών.  Πόσο αμερόληπτοι και ακριβοδίκαιοι θα είναι οι εξεταστές τους γνωρίζοντας ότι αυτοί οι δύο ελεεινοί, αυθάδεις, ανερμάτιστοι, απροσάρμοστοι, μη γόνοι δικαστικών λειτουργών  νεανίες είχαν το «θράσος» να προσβάλουν την κρίση ενός πανεπιστημιακού δασκάλου που θέλει να πιστεύουμε ότι δεν χαρίστηκε στις κολλητές του; Άρα, οι δύο αυτοί νέοι θα συνεχίσουν να ανήκουν στη Φυλή Νο 2, ενώ οι πρώην συνεργάτιδες του εξεταστή τους κ. καθηγητού θα ανήκουν στη φυλή Νο 1. Και θα εκδίδουν αποφάσεις στο όνομα του ελληνικού λαού με ευθυκρισία, αμεροληψία, ευσυνειδησία και ανεξαρτησία  πνεύματος.

Είπαμε και το ξαναλέω:

Δ-Ε-Ν

Υ-Π-Α-Ρ-Χ-Ε-Ι

Ε-Λ-Π-Ι-ΔΑ.

Α-Υ-Τ-Ο 

Τ-Ο 

Κ-Ρ-Α-Τ-Ο-Σ

Δ-Ε-Ν

Μ-Ε-Τ-Α-Ρ-Ρ-Υ-Θ-Μ-Ί-Ζ-Ε-Τ-Α-Ι.

ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΤΕΔΑΦΙΖΕΤΑΙ.* 

Σώτος – υποψήφιος επισκέπτης της Προέδρου του Αρείου Πάγου, προκειμένου να διαμαρτυρηθεί, επειδή ένας δικαστής τον στραβοκύτταξε, όταν διάβασε τις απομαγνητοφωνημένες τηλεφωνικές συνομιλίες του με τη γραμματέα της εξαδέλφης του γυναικαδέλφου τού κουμπάρου της αδελφής τού διευθυντή τής πρώην συζύγου του αδελφού τού μπατζανάκη τού περιπτερά, από τον οποίο προμηθεύεται τσιγάρα ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας.

Υ.Γ. Εξακολουθώ να διατηρώ σοβαρές αμφιβολίες κατά πόσο το Noor 1 μετέφερε ηρωΐνη. Δύσκολο είναι να μπερδέψεις τον γύψο με ναρκωτική σκόνη;  Άντε και στο Noor 2 με υγεία.

* Για να είμαι σωστός οφείλω να σημειώσω ότι με τη σημαντικότερη  μεταρρύθμιση των τελευταίων 100 ετών, ήτοι τη διάθεση από σήμερα μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων από ΑΒ, ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟ, ΒΕΡΟΠΟΥΛΟ, ΣΚΛΑΒΕΝΤΙΗ κ.λπ., υπάρχει μία, έστω αμυδρή, ελπίδα να... γίνουμε κράτος. Η μεταρρύθμιση αυτή υπερβαίνει σε σπουδαιότητα ακόμη και εκείνη της διάρκειας του φρέσκου παστεριωμένου γάλακτος που θα έφερνε μείωση της τιμής του, αλλά θα επέτρεπε στο γάλα να παραμένει φρέσκο επί δύο και τρεις και τέσσερις και πέντε ημέρες. Εις αντίβαρον τούτο :

http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2016/07/blog-post_211.html?utm_source=feedburner&utm_medium=email&utm_campaign=Feed:+InfognomonPolitics+(InfognomonPolitics)

Σάββατο, 14 Οκτωβρίου 2017

Ουαί δε Ημίν Γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί.

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.  

Μία εβδομάδα αποχή των δικηγόρων για τη δολοφονία του συναδέλφου Μιχάλη Ζαφειρόπουλου. Προς τί; Όταν εξαγριωμένος πελάτης τραυμάτισε σοβαρά τον συνάδελφο Κιουλούφα στη Θεσσαλονίκη; Όταν μαφιόζοι τραυμάτισαν  σοβαρά τον συνάδελφο Αντωνόπουλο στην Αθήνα; Όταν άλλοι έριξαν βιτριόλι κατά πρόσωπο σε συναδέλφους στην Αθήνα; Γιατί τότε δεν κηρύχθηκε κάποια αποχή;

Ας θυμηθούμε την άλλη δολοφονία. Μέσα σε δικαστική αίθουσα και δη στρατοδικείου στη διάρκεια δίκης. Εκείνη του φερέλπιδος συναδέλφου Μπάκα το 1993 και του συναδέλφου Αβράμη. Ας παρακολουθήσουμε τα δεινά της οικογένειας που άφησε πίσω του. Κηρύξαμε μήπως κάποια αποχή; Μήπως συμπαρασταθήκαμε σ’ αυτούς που άφησε πίσω; Μήπως πήγε κάποιος εκ των κατά καιρούς Προέδρων του ΔΣΑ, ή καλλίτερα σύσσωμο το ΔΣ του ΔΣΑ, να κάνει παράσταση διαμαρτυρίας στους προϊσταμένους των δικαστηρίων, προκειμένου να επιταχύνουν τις διαδικασίες; 

Αντιγράφω από το ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ 

«Το ΣτΕ κατόπιν 15 αναβολών εξέδωσε απόφαση μετά από 10 χρόνια
Δολοφονία δικηγόρου Μπάκα: Στα δικαστήρια η κόρη του για 150 ευρώ - Παναγιώτης Τσιμπούκης 13.11.2016
Η Ελένη Μπάκα διεκδικεί αποζημίωση 15.000 ευρώ για την 23χρονη αδικαιολόγητη καθυστέρηση έκδοσης της απόφασης.

Όταν ο 43χρονος Χρήστος Μπάκας την Πρωταπριλιά του 1993 δολοφονήθηκε μέσα στην αίθουσα του Στρατοδικείου στο Ρουφ, η ανήλικη τότε κόρη του Ελένη ήταν 9 ετών. Σήμερα είναι ενήλικη 32 ετών, άνεργη μητέρα ενός παιδιού και παρά το γεγονός ότι έχουν περάσει από τότε  23 χρόνια εξακολουθεί να σέρνεται στα Ελληνικά  δικαστήρια, ενώ αναγκάστηκε να διακόψει τις σπουδές της καθώς η προσφυγή της έμπλεξε στα αργόσυρτα γρανάζια της Δικαιοσύνης.

Η Δικαιοσύνη χρειάστηκε 23 ολόκληρα χρόνια για να εκδώσει οριστική απόφαση. Η δικογραφία της μόνο στο Συμβούλιο της Επικρατείας επί 10 χρόνια άλλαζε συνεχώς χέρια και πήγαινε από δικαστή σε δικαστή, ενώ η εκδίκασή της αναβλήθηκε από τους ίδιους τους συμβούλους Επικρατείας 15 φορές. Τί ζητούσε από τους δικαστές; Να καθορίσουν το ύψος της μηνιαίας αποζημίωσης που θα  ελάμβανε προκειμένου να μπορέσει να σπουδάσει. Δηλαδή αν θα ήταν 150 ευρώ ή 184 ευρώ.

Το νήμα της αφόρητης ταλαιπωρίας ξεκίνησε τη  μοιραία 1η Απριλίου 1993  όταν στην αίθουσα του Στρατοδικείου Αθηνών στο Ρουφ  δικαζόταν ο υποσμηναγός Δημήτρης Κουρούπης ο οποίος μεθυσμένος τα ξημερώματα της  21ης Ιουλίου 1991 με το αυτοκίνητο του στη Χαλκίδα  και με συνοδηγό τον κουνιάδο του Φώτη Σακελλαράκη, αφαίρεσε τη ζωή πέντε νέων ανθρώπων ηλικίας από 15 έως 18 ετών που γύριζαν με τα πόδια σπίτι τους μετά από διασκέδαση σε κλαμπ.

Τη  νεανική παρέα αποτελούσαν ο 18χρονος Βίκτωρ Μαΐσης, ο 17χρονος Μιχάλης Μπαξεβανίδης και ο 15χρονος αδελφός του Παναγιώτης, ο εξάδελφός τους Παναγιώτης Κατράκης, ο 16χρονος Κώστας Ντρούζος, ο 19χρονος Αλέξης Σαμψών και ο 18χρονος Βάγιας Κατσός.  Ακαριαία σκοτώθηκαν ο Μαΐσης και οι αδελφοί Μπαξεβάνη. Αργότερα στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Αθηνών  άφησαν την τελευταία τους πνοή  ακόμα δύο, οι Κατράκης και Ντρούζος. Σοβαρά τραυματίστηκε  ο Σακελλαράκης, ενώ σώθηκαν μόνο οι Σαμψών και Κατσός, οι οποίοι περπατούσαν 10 μέτρα πιο μπροστά από την υπόλοιπη παρέα.

Ενώ η δίκη στο Στρατοδικείο είχε ξεκινήσει  την ημέρα εκείνη και ο αναπληρωτής καθηγητής Ποινικού Δικαίου  και εκ των συνηγόρων υπεράσπισης του κατηγορουμένου Χρήστος  Μπάκας  ετοιμαζόταν να αγορεύσει, ξαφνικά ο Θανάσης Ντρούζος, πατέρας του Κωνσταντίνου, ενός από τα θύματα του τροχαίου,  έβγαλε ένα πιστόλι. Κρατώντας το πιστόλι στο χέρι έπιασε από το  λαιμό τον  μάρτυρα υπεράσπισης  Φώτιο Σακελλαράκη και τον κράτησε όμηρο.

Με  την  απειλή όπλων (είχε πάρει στο μεταξύ και τα όπλα των αστυνομικών), υποχρέωσε τον Κουτουλάκη  να δέσει πλάτη με πλάτη από τη μια τον υποσμηναγό και μάρτυρα υπεράσπισης Φώτιο Σακελλαράκη και από την άλλη τους δύο δικηγόρους, τον  Χρήστο Μπάκα και τον Δημοσθένη Αβράμη.

Όμως ο Ντρούζος, όταν αντιλαμβάνεται ότι έχει καταφθάσει  αστυνομική δύναμη,  αμέσως άρχισε να πυροβολεί τους δεμένους ομήρους. Οι  δικηγόροι  Μπάκας και  Αβράμης έπεσαν νεκροί, ο Φώτιος Σακελλαράκης τραυματίστηκε, όπως και τρεις στρατοδίκες, ενώ Ντρούζος,  έστρεψε το όπλο στον εαυτό του και  αυτοπυροβολήθηκε θανάσιμα.

Μετά από το τραγικό αυτό περιστατικό, η ανήλικη τότε Ελένη Μπάκα προσέφυγε στα δικαστήρια, τα οποία αναγνώρισαν ότι για τη  δολοφονία του πατέρα της είχαν ευθύνη τόσο η Ελληνική  Αστυνομία όσο  και ο Επίτροπος του Στρατοδικείου που δεν είχαν λάβει τα αναγκαία μέτρα.

Στην Ελένη Μπάκα, πλέον της συντάξεως των 32 ευρώ μηνιαίως που της χορηγήθηκε, επιπρόσθετα της επιδικάστηκε και διατροφή μέχρι την ενηλικίωσή της.

Το 2002 η Ελένη Μπάκα άσκησε αγωγή κατά του Ελληνικού Δημοσίου, επικαλούμενη ότι αποφοίτησε από το Αρσάκειο και πέτυχε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Για το λόγο αυτό το Δημόσιο πρέπει να εξακολουθήσει να της παρέχει διατροφή 296,40 ευρώ μηνιαίως   μέχρι τη συμπλήρωση του 25ου έτους της ηλικίας της, αλλά και μετέπειτα, εφόσον συνεχίσει με μεταπτυχιακές σπουδές. Το Διοικητικό Εφετείο, σε συνδυασμό με την σύνταξη που ελάμβανε από το Δημόσιο, της επιδίκασε το ποσό των 150 ευρώ μηνιαίως. Το 2006, φοιτήτρια πλέον της Φιλοσοφικής Σχολής, προσέφυγε στο ΣτΕ ζητώντας να αναιρεθεί η εφετειακή απόφαση.

Οι σύμβουλοι Επικρατείας μετά από 10 χρόνια  κατέληξαν ότι στην απόφαση του Διοικητικού Εφετείου δεν είναι σαφές το ύψος της διατροφής που επιδικάστηκε. Δηλαδή, εάν θα είναι 150 ευρώ ή  184 ευρώ   και    ανέπεμψαν την υπόθεση   στο Διοικητικό Εφετείο για να απαντήσει.        

Όμως, η Ελένη Μπάκα μετά τη  διαδρομή των 23 ετών μέσα στις δικαστικές αίθουσες, που ουσιαστικά είχε αποκτήσει την επαγγελματική ιδιότητα  της διαδίκου, επανήλθε με νέα προσφυγή της στο ΣτΕ. Αυτή τη φορά διεκδικεί  αποζημίωση 15.000 ευρώ για την ηθική βλάβη που υπέστη από την μεγάλη αδικαιολόγητη καθυστέρηση εκδίκασης της υπόθεσης της,  αφού μόνο το ΣτΕ χρειάστηκε 10 χρόνια παρά 9 ημέρες για να εκδώσει απόφαση.

Μάλιστα, το Ελληνικό Δημόσιο δείχνοντας για ακόμη μια φορά το σκληρό πρόσωπο του εκμεταλλευόμενο την δικαστική εκκρεμότητα αρνιόταν επί μια δεκαετία να καταβάλει τα ποσά της διατροφής.

Όπως ενδεικτικά αναφέρει η Ελένη Μπάκα, μητέρα σήμερα ενός παιδιού μόλις ενός έτους και άνεργη, το 2010 υλοποίησε  τις  σπουδές της στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου και ενώ   επρόκειτο να συνεχίζει για διδακτορικό δίπλωμα, ανεκόπη βιαίως η ακαδημαϊκή της πορεία, καθώς δεν είχε τους απαιτούμενους πόρους.»

Γι’ αυτό το χάλι πότε θα απόσχουμε; 

Σώτος
 
Υ.Γ. Τα ίδια δικαστήρια δικαιώνουν συμβασιούχους, δημοσίους υπαλλήλους διορισμένους με πλαστά πτυχία κ.ά.φ. 

Τέλος φόρμας

Πέμπτη, 19 Δεκεμβρίου 2019

Γιατί δεν απέχω.

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης

    
Το γελοίον του πράγματος.

Οι Δικηγορικοί Σύλλογοι της χώρας κήρυξαν για σήμερα αποχή των δικηγόρων από την  άσκηση των καθηκόντων τους εις [και όχι «ως» που λένε οι μορφωμένοι] ένδειξη διαμαρτυρίας για το αγωγόσημο που επέβαλε η κυβέρνηση.

Εν πρώτοις τί είναι τα αυτό το ρημάδι; Είναι τέλος επιβαλλόμενο επί του χρηματικού αντικειμένου της δίκης ανερχόμενο σε 8/000 κατά κανόνα ή 4/000 επί εργατικών διαφορών. Μέχρι το 2010, εάν ζητούσα να καταδικασθεί ο εναγόμενος στην καταβολή ορισμένου ποσού, έπρεπε να καταβάλω το τέλος. Αν ζητούσα απλώς την αναγνώριση της υποχρέωσής του να μου καταβάλει συγκεκριμένο ποσό, δεν υπεχρεούμην να το καταβάλω. Με την επιβολή των Μνημονίων κατέστη υποχρεωτική η καταβολή του τέλους είτε ζητώ την καταδίκη είτε ζητώ την αναγνώριση της υποχρέωσης του αντιδίκου να μου καταβάλει κάτι. Στη συνέχεια η ρύθμιση καταργήθηκε και επανήλθαμε στο προ του 2010 καθεστώς. Τώρα επανερχόμεθα στο επιβληθέν το 2010 καθεστώς.

Έτσι, θέλω ως δικηγόρος να μπορώ να ζητώ € 1.000.000 χωρίς να πληρώσω τέλος, καθότι μπορεί το δικαστήριο να μου αναγνωρίσει μόνον € 10.000, οπότε θα έχω πληρώσει τέλος για € 990.000 χωρίς λόγο.
     
Τους έπιασε ο πόνος, λοιπόν, τους Δικηγορικούς Συλλόγους και κήρυξαν αποχή. Για να μπορεί ο πολίτης να διεκδικεί ό,τι του γουστάρει, έστω και αν γνωρίζει και αυτός και ο δικηγόρος του. ότι δεν υπάρχει περίπτωση να του επιδικασθεί το τεράστιο ποσό που διεκδικεί.
    
Ο ΔΣΑ, όμως, ΔΕΝ απέχει επειδή

-οι τουαλέτες στην Ευελπίδων και στο Εφετείο βρωμάνε και ζέχνουν.

-το 20% των ανελκυστήρων δεν λειτουργούν.

-για να καταθέσεις ένα δικόγραφο πρέπει να πάρεις αριθμό προτεραιότητος και είναι ενδεχόμενο να μην εξυπηρετηθείς, αν έχεις μεγάλο αριθμό.

-καταθέτεις το δικόγραφο και περιμένεις 3 ημέρες για να λάβεις επικυρωμένο αντίγραφο με τη δικάσιμο κ.λπ., ώστε να επιδώσεις στον αντίδικο.

-οι οροφές των αιθουσών στην Ευελπίδων στάζουν, όταν βρέχει καταρρακτωδώς.

-ο κλιματισμός στις αίθουσες δεν λειτουργεί κανονικά. Θυμηθείτε τη διακοπή της δίκης για το C4-I λόγω ψύχους.

-παίρνεις δικάσιμο λόγω αναβολής για το 2023.

-σε ορισμένα Ειρηνοδικεία παίρνεις δικάσιμο ακόμη και για το 2025.

-οι μνημονιακοί νόμοι για την επιτάχυνση της απονομής της Δικαιοσύνης την επιβράδυναν σε σημείο εξοργιστικό.

Γιατί, λοιπόν, να απόσχω; Για να ασκώ αγωγή για € 1.000.000 εκ του ασφαλούς, ενώ γνωρίζω ότι δεν θα λάβω πάνω από € 10.000;

Βέβαια, το ότι εγώ δεν απέχω δεν σημαίνει τίποτε, αφού η δίκη θα αναβληθεί υποχρεωτικά, αφού ο συνάδελφος του αντιδίκου θα δηλώσει ότι απέχει, επειδή αυτό τον εξυπηρετεί.

«Αρθρο 241 Κώδικος Πολιτικής Δικονομίας
1. ………….Σε περίπτωση αποχής των δικηγόρων, οι υποθέσεις αναβάλλονται υποχρεωτικά σε δικάσιμο που ανακοινώνει το δικαστήριο εντός αποκλειστικής προθεσμίας ενενήντα (90) ημερών ή σε άλλη εμβόλιμη δικάσιμο.

2. …………………………..»

 
«Άρθρο 349 Κώδικος Ποινικής Δικονομίας

………..
4. Η αποχή των δικηγόρων αποτελεί λόγο ανώτερης βίας για την αναβολή».

Αυτά θα πω, όταν θα με καλέσει ο Σύλλογός μου να απολογηθώ πειθαρχικώς, επειδή θα έχω διαπράξει το αμάρτημα να μη συμμορφωθώ σε απόφαση της πλάκας που έλαβε ο Σύλλογός μου.

Σώτος