Σχολιάζει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Με πρόλαβε η καλή συνάδελφος και ακτιβίστρια Ναόμι Κλάϊν, η οποία με κάλυψε πλήρως στο άρθρο της με τίτλο "Μην δειλιάσεις Ελλάδα!" http://www.ribandsea.com/articles/1918-min-deiliaseis-ellada, με εξαίρεση κάποια σχόλια που δεν θα μπορούσε βεβαίως να κάνει αφού δεν είχε την δυνατότητα να παρακολουθήσει από κοντά όσα κωμικοτραγικά διαδραματίσθηκαν χθες το βράδυ στο Ελληνικό Κυνοβούλιο κατά την διάρκεια της συζήτησης για την έγκριση ή μη της απόφασης του πρωθυπουργού να αιφνιδιάσει τους πάντες και να ζητήσει την ετυμηγορία του ελληνικού λαού με δημοψήφισμα για την αποδοχή ή μη των προτάσεων των τοκογλύφων και των ευρωπαίων "εταίρων" μας.
Ας με συγχωρήσουν οι αναγνώστες που επιμένω να γράφω το Κοινοβούλιο με "ύψιλον". Οι λόγοι είναι προφανείς. Όταν ο Ναός της Δημοκρατίας παύσει να ομοιάζει με εντευκτήριο σκύλων, οι οποίοι γαβγίζουν και χειρονομούν αδιακρίτως, προκειμένου να επιβληθούν, τότε θα τηρήσω κι' εγώ την ορθή γραφή της λέξης.
Μεταπτυχιακό στη δημοσιογραφία έκανα πάντως χθες, στα 63 μου, παρακολουθώντας επί 15 ώρες την συνεδρίαση της Ολομέλειας της Βουλής μέχρι τις 3 τα ξημερώματα. Αμφιβάλλω μάλιστα εάν υπήρξε ένας έστω βολευτής που να έμεινε στην αίθουσα όσο έμεινα εγώ καρφωμένος στην καρέκλα μου προσπαθώντας να ακούσω τις τοποθετήσεις του εισηγητή και των ομιλητών, ένθεν κακείθεν, ώστε να καταλάβω περί τίνος ακριβώς πρόκειται. Και ενώ θα μπορούσα να σταθώ κι' εγώ σε κάποια από τις ουρές που σχημάτιζαν οι συνήθεις ύποπτοι για την έλλειψη ψυχραιμίας συμπατριώτες μου μπροστά σε κάποιο ΑΤΜ, προκειμένου να πάρω ένα τμήμα έστω της μειωμένης μου σύνταξης, περιορίστηκα να παρακολουθώ τους βολευτές που εγκατέλειπαν τα έδρανά τους για να σχηματίσουν την δική τους ουρά στο ΑΤΜ της Βουλής!
Τι μου έμεινε από τον 15ωρο τηλεοπτικό μαραθώνιο που παρακολούθησα; Η αηδία, κυρίως, για την αγοραία συμπεριφορά και τις υποκριτικές τοποθετήσεις κάποιων βολευτών οι οποίοι θα έπρεπε κανονικώς να βγάλουν τον σκασμό αφού, ως γνωστόν, στο σπίτι του κρεμασμένου δεν πρέπει να μιλάει κανείς για σχοινί!
Όπως π.χ. ο χοντρο-Μπένυ, ο οποίος ξέχασε ως δια μαγείας τα δικά του φάουλ όσο ασκούσε εξουσία και, εκτός από το ότι κατήγγειλε το δημοψήφισμα ως συνταγματική εκτροπή (!), ζήτησε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να μην εγκρίνει την διενέργεια δημοψηφίσματος! Με τον Κάρολο Παπούλια δεν μας είπες τι έγινε χοντρέ. Αυτός δεν υπέγραψε όλα τα αντισυνταγματικά μνημόνια που του πήγες και που έβαλαν τον λαό στον γύψο και οδήγησαν χιλιάδες συμπατριώτες μας στο κλείσιμο των επιχειρήσεών τους, στην ανεργία και στην αυτοχειρία;
Για τον άλλοτε ακροδεξιό, τσεβδό και κωλοτούμπα Μάκη Βορίδη, ουδέν σχόλιον. Του είπαν μάλλον ότι παίζει καλό θέατρο και όποτε ανεβαίνει στο βήμα της Βουλής διασκεδάζει αρκούντως το ακροατήριο. Ένας ακροδεξιός που κατηγορεί τους πάντες για έλλειψη δημοκρατίας!
Ευτυχώς πάντως που υπάρχει και η Ζωή στο Κυνοβούλιο και ομορφαίνει η ζωή μας με τις παρεμβάσεις και τις ατάκες της. Τούρμπο έκανε χθες τους βολευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης όταν της ήρθε η φαεινή ιδέα να επιστρέψει στην έδρα του προεδρείου μετά την ομιλία της και ενώ στο βήμα ήταν ο Σαμαράς. Γνώριζε βεβαίως τι προέβλεπε ο Κανονισμός αλλά αυτή ήθελε να παίξει με τα νεύρα του όχλου της δεξιάς πτέρυγας που αφού πρώτα κτύπησε ρυθμικά τα χεράκια στα βολευτικά έδρανα, πήρε στη συνέχεια τα μπογαλάκια της και με το νεύμα του αρχηγού απεχώρησε από την αίθουσα.
Αλλά και ο Αλέξης; Απροσδόκητη αντίδραση για το νεαρό της ηλικίας του και την απειρία του ως πρωθυπουργού. Έβαλε στη θέση της τη Ζωή, αλλά "γλύκανε" και τον πόνο του Σαμαρά λέγοντας πως με την πράξη της η πρόεδρος της Βουλής θέλησε να τον τιμήσει! Έτσι το κολλεγιόπαιδο επέστρεψε, μαζί με τους βολευτές του κόμματός του, για να συνεχίσει από εκεί που είχε σταματήσει...
Για τον άλλο τσεβδό της οσφυοκάμπτουσας δημοσιογραφίας, που το παίζει πια πρόεδρος κόμματος με την επωνυμία "Ποτάμι", τι να πει κανείς; Κατηγόρησε συλλήβδην τους βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος ότι δεν έχουν εργαστεί ποτέ και ότι ζουν με αυτά που τους δίνει το κόμμα! Ποιος τα λέει αυτά; Ένας δημοσιογράφος που υπήρξε αγαπημένο παιδί του συστήματος. Μπάχαλο βεβαίως στην αίθουσα από βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ οι οποίοι απαιτούσαν από τον Σταύρο Θεοδωράκη να ανακαλέσει. Και βεβαίως αυτός... δεν ανακάλεσε. Τι πρόεδρος κόμματος θα ήταν εάν ανακαλούσε;
Εν τω μεταξύ οι πολύχρωμοι παπαγάλοι των Μπομπολο-Αλεβιζο-κάναλων έδιναν ρέστα στα παράθυρα, σχολιάζοντας την κατάσταση και αναμασώντας όσα τους έδιναν οι "αόρατοι" προϊστάμενοί τους περί Grexit, πτώχευσης, capital control, δραχμής και δεν συμμαζεύεται. Για να έρθουν σήμερα ο Σημιτάκος και ο GAP να κάνουν δηλώσεις, να κατηγορήσουν την κυβέρνηση για τους χειρισμούς της και να συμβουλεύσουν τον Τσίπρα να ακυρώσει το δημοψήφισμα και να τα βρει με τους τοκογλύφους! Χαίρε θράσος απύθμενο!
Ο Τσίπρας πάντως εξέπληξε, για να πω και του στραβού το δίκιο με την ψυχραιμία του και την επιλογή του να μην απαντήσει στις εύφλεκτες παρατηρήσεις του Σαμαρά. Έκανε μόνο το παγώνι στην πρόταση του Παφίλη να προσθέσει στην ερώτηση του δημοψηφίσματος και την ερώτηση του ΚΚΕ περί εξόδου ή μη από την Ε.Ε. Απίστευτη πάντως η στάση του ΚΚΕ απέναντι στις ιστορικές προκλήσεις. Μια στάση η οποία δεν εκπλήσσει πλέον κανένα και η οποία είναι σαφώς αυτή που ευθύνεται για τα ποσοστά του στα όρια εισόδου του κόμματος στη Βουλή.
Αν με ρωτήσετε τώρα τι περιμένω προσωπικώς από αυτό το δημοψήφισμα, θα σας απαντήσω : Τίποτε! Για κάποιον ανεξήγητο λόγο είμαι, γενικώς, κουμπωμένος και επιφυλακτικός. Όποιος καεί στον χυλό, άλλωστε, φυσάει και το γιαούρτι. Λέτε τελικώς να είναι ο Τσίπρας ο ηγέτης που περιμέναμε ή θα είναι ο Δούρειος Ίππος που θα δώσει την τελική σφυριά στο ήδη ετοιμόρροπο οικοδόμημα; Ίδωμεν...