Rib and Sea

Το "Rib and Sea" προετοιμάστηκε, φόρτωσε αποσκευές και λύνει κάβους. Πάει σε νησί απόμακρο και ξεχασμένο, για να γιορτάσει τον Αύγουστο. Γιατί οι καλοκαιρινές διακοπές είναι γιορτή κι' ανάσα μαζί. Πρέπει να είναι. Και βάλαμε στις... αποσκευές και το νέο μας "σκάφος". Το μόνο που μας επέτρεψε να έχουμε το "Τρίο Στούντζες", που προσφάτως μπήκε με το έτσι θέλω στη ζωή μας και στρογγυλοκάθισε στο σβέρκο μας (Δ.Ν.Τ., Ευρωπαϊκή Τράπεζα, Τρόϊκα). Να είναι καλά οι άνθρωποι. Ούτε τρέϊλερ χρειαζόμαστε πια, ούτε λεμβολόγιο, ούτε κινητήρα, ούτε καύσιμα, ούτε... πλευστική συσκευή. Γυμναστική μόνο θα κάνουμε και ευεξία θα αποκτήσουμε (ελπίζω)...

Πάμε λοιπόν Κάσο, και φέτος, γιατί αν δεν πάμε δεν μας βλέπω να βγάζουμε τον δύσκολο χειμώνα που έρχεται. Ξεσηκώνομαι άλλωστε, και μόνο στη σκέψη της άφιξης του Γιώργου Μισετζή και της Μαρίας Καλαγκιά, οι οποίοι προβλέπεται να πλημμυρίσουν στις 23 Αυγούστου το γραφικό λιμανάκι της Μπούκας με τις γλυκές νότες  και τα τραγούδια τους. "Ινσαλλά", που λέει και ο Μπουρχάν μπέη...

Θα είμαι λοιπόν για λίγες μέρες μακρυά σας αλλά, συγχρόνως, με τις δυνατότητες που μας δίνει το διαδίκτυο, και τόσο κοντά.  Με μακαρίζουν κάποιοι και με χαρακτηρίζουν "τυχερό", γιατί μπορώ,  λένε, να φεύγω, να προσφέρω στον εαυτό μου και στην οικογένειά μου, ελεύθερο χρόνο. Μα δεν είναι τύχη αυτό. Επιλογή είναι. Αν μείνω στο κλεινόν και  ανυπόφορον άστυ, ούτε πιο πλούσιος θα γίνω ούτε πιο ευτυχής. Αυτό, τουλάχιστον, εγώ, το κατάλαβα νωρίς.

Αντιθέτως, αν μείνω εδώ να κλαίω τη μοίρα μου, θα φαντάζομαι την παραλία των Αρμαθιών και τη μαγεία της  Μπούκας και του Άη Μάμμα και θα μελαγχολώ. Και η μελαγχολία, ξέρετε, είναι ασθένεια, και  μάλιστα επικίνδυνη. Βλέποντας, άλλωστε, τους αναγνώστες μου να  πληθαίνουν και τις διαφημιστικές καταχωρήσεις να συρρικνώνονται, το μόνο που μου μένει είναι να φύγω, για να μη "σαλτάρω". Στο κάτω κάτω, ο επαγγελματικός χώρος, μέσα στον οποίο δραστηριοποιούμαι, μου υπαγόρευε ανέκαθεν τι έπρεπε να κάνω. "Φύγε", μου έλεγε (και μου λέει), "να φορτίσεις τις μπατταρίες και να μείνεις ζωντανός, γιατί η μόνη "υποχρέωση" που έχεις πια είναι η επικοινωνία σου μ' αυτούς που σε διαβάζουν..."

Σας χαιρετώ λοιπόν, μέχρι τα τέλη περίπου του Αυγούστου, και σας εύχομαι να κάνετε κι' εσείς το ίδιο. Και μη μου πείτε ότι δεν έχετε χρήματα, γιατί ούτε εγώ έχω! Αν μείνετε δηλαδή στην Αθήνα πιστεύετε ότι θα ξοδεύσετε λιγότερα; Μόνο το ρεύμα του κλιματιστικού να υπολογίσετε, φτάνει... Για να μην αναφέρω τους γιατρούς και τα φακελλάκια που καραδοκούν...

Καλά να περάσετε, λοιπόν, και να επιστρέψετε "οπλισμένοι", γιατί η μετά τον Αύγουστο εποχή προβλέπεται τρικυμιώδης, για να μην πω θυελλώδης...

Ιωσήφ Παπαδόπουλος.