Βίντεο - Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος
Όταν ρώτησα το παλληκάρι στο καφενείο του χωριού Λιγκιάδες αν υπάρχει κάποιος επιζών απ' την ανείπωτη σφαγή των κατοίκων του στις 3 του Οκτώβρη του 1943, δεν περίμενα να μου πει ότι το μωρό που θήλαζε το στήθος της μητέρας του εκείνη την αποφράδα ημέρα (σκηνή που αποτυπώνεται με συνταρακτικό τρόπο απ' τον εξαιρετικό γλύπτη Λεοντή Ευσταθίου στο μνημείο που κοσμεί την πλατεία των Λιγκιάδων) είναι ο κ. Παναγιώτης Μπάμπουσκας ο οποίος ζει σήμερα ακόμη στο χωριό!
Κατηφόρισα το δρομάκι που οδηγεί στο σπίτι του κυρ Παναγιώτη και της συζύγου του Λευκοθέας και τους βρήκα να κάθονται μαζί στην αυλή. Αφού τους χαιρέτησα ζήτησα απ' τον κυρ Παναγιώτη να μου πει δυο λόγια. Αρχικά ήταν αρνητικός. "Δεν θέλω να μιλήσω γι' αυτά", μου είπε.
Κάμερα - Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος
Όταν ο καλός μου φίλος Σπύρος Τάπας μού συνέστησε να επισκεφτώ το μουσείο κέρινων ομοιωμάτων του Παύλου Βρέλλη, στα Ιωάννινα, δεν μπορούσα να φανταστώ πως το πολυδιαφημισμένο μουσείο κέρινων ομοιωμάτων της Μαντάμ Τισώ στο Λονδίνο θα φαινόταν στα μάτια μου σαν φτωχός συγγενής μπροστά του!
Αυτό που κάνει το μουσείο κέρινων ομοιωμάτων του Παύλου Βρέλλη ξεχωριστό δεν είναι τόσο η εκπληκτική ομοιότητα των κέρινων ομοιωμάτων του με τα πρόσωπα στα οποία αναφέρεται, όσο η γλαφυρή σύνδεσή τους με τα πραγματικά γεγονότα της σύγχρονης, και όχι μόνο, ελληνικής ιστορίας.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ο Μάκης Γεωργάτος είναι κατ' αρχάς ένα εξαιρετικό παιδί. Τον γνώρισα μόλις την περασμένη εβδομάδα αλλά τολμώ να πω ότι πολύ ευχαρίστως θα τον έπαιρνα σαν πλήρωμα στο φουσκωτό σκάφος με το οποίο θα επιχειρούσα ένα μεγάλο ταξίδι. Οι λόγοι; Τρεις κυρίως. 1) Πιάνουν τα χέρια του, 2) Αντέχει στην ταλαιπωρία και 3) διανυκτερεύει όπου νυχτώσει!
Ο Μάκης εργάζεται σε μια εταιρεία εξόρυξης και επεξεργασίας ανθρακικού ασβεστίου αλλά η καρδιά και το μυαλό του είναι στη... Vespa! Αυτό το Ιταλικό δημιούργημα των δύο τροχών που έγραψε ιστορία και συνεχίζει να γράφει στους Ελληνικούς δρόμους, και όχι μόνο
Βίντεο - Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Αντικρύζοντας το ταλέντο, την υπεράνθρωπη προσπάθεια και το εκπληκτικό αποτέλεσμα της 15χρονης δουλειάς του Σωτήρη Μαρκέτου, σε συνδυασμό με την απαξίωση που βίωσε απ' το Υπουργείο Απολίτιστων, συνειδητοποίησα, για άλλη μια φορά, πόσο απροστάτευτοι και κυνηγημένοι είναι οι πραγματικοί και ταλαντούχοι Έλληνες σ' αυτή τη χώρα.
Ο Σωτήρης Μαρκέτος γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Σάμη της Κεφαλονιάς. Γιος ναυτικού, από πολύ μικρή ηλικία ένιωθε να τον συναρπάζει το μυστήριο της θάλασσας και η ναυπηγική τέχνη. Σε τόσο μεγάλο βαθμό που μόλις εννέα ετών κατασκεύασε μόνος του μια μικρή ξύλινη βαρκα (πριάρι), βάζοντας σαν πανιά τσουβάλια από αλεύρια! Ο στόχος του ήταν να φτάσει στην Ιθάκη! Ένας ψαράς της περιοχής τον ανακάλυψε, όμως, στο μέσο της διαδρομής και τον γύρισε άρον-άρον στο σπίτι του...
Έγραψε η Ραχήλ Μακρή στο Facebook.
Μετά από εκατοντάδες μηνύματα και τηλεφωνήματα που δέχομαι από κόσμο σχετικά με την κάθοδο μου ή όχι στις επερχόμενες εθνικές εκλογές θεωρώ ότι έχω ηθική υποχρέωση στους ανθρώπους που με τίμησαν με την ψήφο τους και την στήριξη τους τόσα χρόνια να απαντήσω δημόσια.
Δεν θα είμαι υποψήφια με κανένα κόμμα ούτε στις εκλογές της 21ης Μαίου ούτε σε μελλοντικές. Αυτή είναι μια επιλογή οριστική και αμετάκλητη.
Όταν μπήκα στην πολιτική πριν μια δεκαετία υπήρξα μια κοπέλα, εργαζόμενη, μητέρα δύο ανήλικων παιδιών που είχα όραμα για μια χώρα με Κράτος δικαίου, ισονομία, δικαιοσύνη, διαφάνεια, ηθική και αλληλεγγύη. Το κίνητρο μου ήταν τα παιδιά μου και το όνειρο μου να ζήσουν και να αναπτυχθούν σε μια κοινωνία και μια Ελλάδα που τους αξίζει. Αυτή η προοπτική δεν υπάρχει πλέον για την χώρα και την κοινωνία που την σκιάζει η φοβερά και η σκλαβιά. Η δημοκρατία στην χώρα έχει καταλυθεί. Οι πολιτικοί αντίπαλοι και οι αντίθετες φωνές έχουν κυνηγηθεί. Οι θεσμοί έχουν ξεπεράσει καθε όριο γελοιότητας, διαπλοκής, ανηθικότητας, ανικανότητας, αλαζονείας, κυνισμού και πολιτικής ποταπότητας.