Rib and Sea

Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές

Το ναυτικό μουσείο Κάσου και μαθήματα ναυτιλίας απ' τον καπετάν Μανώλη Βιντιάδη.

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

manolis.vidiadisΗ Κάσος υπήρξε διαχρονικώς ένα νησί του οποίου η ιστορία ήταν και είναι άρρηκτα δεμένη με τη θάλασσα. Από την εποχή του Ομήρου ακόμη αναφέρεται ότι η Κάσος συμμετείχε στον Τρωϊκό πόλεμο με "βαθειά πλοία".

Μετά το ολοκαύτωμα του 1824, οι Κάσιοι που επέζησαν κατέφυγαν σε γειτονικά νησιά, όπως η Νάξος, η Σύρος, η Μήλος, η Σαντορίνη και η Αμοργός, και επέστρεψαν στο νησί τους, στα 1840 περίπου, μετά το τέλος των εχθροπραξιών. Εκεί, επιδόθηκαν με ζήλο στη ναυπηγική τέχνη, με αποτέλεσμα η Κάσος να θεωρηθεί εκείνη την εποχή ένα από τα σημαντικότερα ναυπηγικά κέντρα της ανατολικής Μεσογείου.

Είναι χαρακτηριστικό ότι κατά την πεντηκονταετία 1838-1888 ναυπηγήθηκαν στους ταρσανάδες του νησιού 350 σκάφη για λογαριασμό πλοιοκτητών από όλα τα νησιά του Αιγαίου και του Ιονίου. Σημαντική υπήρξε επίσης η συμμετοχή των Κασίων εφοπλιστών στην ανάπτυξη της Ελληνικής Εμπορικής Ναυτιλίας.

Με όλη αυτή τη μακραίωνη θαλασσινή ιστορία δεν θα μπορούσε η Κάσος να μην έχει το δικό της ναυτικό μουσείο το οποίο, αν η εκάστοτε Δημοτική Αρχή έδειχνε κάποιο ενδιαφέρον, θα είχε σίγουρα καλύτερη τύχη και εμφάνιση από αυτήν που έχει σήμερα. Το μικρό κτίριο στο οποίο στεγάζονται τα διάφορα εκθέματα, δωρεές όλα Κασιωτών ναυτικών, στερείται ακόμη και ηλεκτρικού ρεύματος και φωτισμού!

Τους επισκέπτες του μουσείου υποδέχεται ο κ. Μανώλης Βιντιάδης, ο οποίος είναι συνταξιούχος πλοίαρχος του Εμπορικού Ναυτικού, προσφέρει αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες του σαν ξεναγός και μιλάει απταίστως τρεις γλώσσες λόγω της μακράς παραμονής του στην Αίγυπτο.