Ένα βράδυ του Απρίλη στο Πόρτο Βρώμη.
Στιγμές είναι η ζωή μας, που έρχονται και φεύγουν. Κάποιες λησμονούνται, γιατί δεν έχουν τον τρόπο να διεισδύσουν στην ψυχή μας. Κάποιες επιδιώκουμε να τις λησμονήσουμε, γιατί μας πληγώνουν. Κάποιες, όμως, μένουν χαραγμένες για πάντα στη μνήμη μας, γιατί έχουν μέσα τους αυτό το περίεργο συστατικό της αιωνιότητας που μένει ανέπαφο στον χρόνο. Στιγμές αιωνιότητας που έχουν σχέση με απλά πράγματα. Με το σκοτάδι που πέφτει αργά πάνω απ' τη θάλασσα. Με το τρεμάμενο φως ενός κεριού. Με ένα τραγούδι που ακούγεται στο στερεοφωνικό. Δυο ψάρια που ψήνονται στα κάρβουνα. Μια ανθρώπινη παρέα που συνυπάρχει αρμονικά με τη μαγεία της φύσης...