Rib and Sea

Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές

Η συναυλία του Μάριου Φραγκούλη στην Κάσο (Αύγουστος 2004).

Βιντεοσκόπησε και θυμάται ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Ο Μάριος Φραγκούλης έδωσε λάμψη στην Κάσο την δεκαετία του '90Όλοι γνωρίζουν τον διεθνούς φήμης Έλληνα τενόρο Μάριο Φραγκούλη. Αυτό που λίγοι όμως γνωρίζουν είναι ότι, από την πλευρά του πατέρα του, ο Μάριος είναι Κασιώτης. Εν τούτοις, οι επισκέψεις του στη μικρή, ιδιαίτερη πατρίδα του στο παρελθόν ήταν σπάνιες. Από το 2003, όμως, μέχρι και το 2009, με την υποστήριξη της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου, της Νομαρχίας Δωδεκανήσων και του Δήμου Κάσου, ο Μάριος πραγματοποίησε επτά συνεχόμενες συναυλίες στο ακριτικό νησί, στον ιδανικότερο ίσως υπαίθριο συναυλιακό χώρο του Αιγαίου: το γραφικό λιμανάκι της Μπούκας! Δυστυχώς, με την έφοδο του Δ.Ν.Τ. και των τροϊκανών, σταμάτησαν και οι συναυλίες του Μάριου στην ιδιαίτερη πατρίδα του. 

Τις βραδιές των συναυλιών του Μάριου Φραγκούλη το γραφικό λιμανάκι της Μπούκας γνώρισε μεγάλες δόξες. Κι' εγώ, βεβαίως, διερωτώμαι : Αφού ο Μάριος δεν πληρωνόταν γι' αυτές τις συναυλίες, δεν μπορούσαν να βρεθούν τα χρήματα για την αμοιβή των τεχνικών και των άλλων καλλιτεχνών οι οποίοι τον συνόδευαν; Πιστεύω ότι το ποσό αυτό δεν θα ήταν απαγορευτικό. Οι συναυλίες αυτές ήταν άλλωστε για την Κάσο το γεγονός του καλοκαιριού και συγκέντρωναν πλήθος επισκεπτών από την γειτονική Κάρπαθο, αλλά και από άλλα μέρη της Ελλάδας και του εξωτερικού, οι οποίοι συνέρρεαν με κάθε μέσο στο γραφικό λιμανάκι της Μπούκας για να τις απολαύσουν. Το καινούριο λιμάνι του νησιού γνώριζε μεγάλες δόξες, καθώς τα ταχύπλοα που κατέφθαναν στην Κάσο εκείνες τις ημέρες δεν άφηναν χώρο να δέσει ούτε μια ψαρόβαρκα! Με άλλα λόγια, οι συναυλίες εκείνες ήταν η καλύτερη διαφήμιση για το ακριτικό και ξεχασμένο νησί, ενώ ο Μάριος ο ιδανικότερος πρεσβευτής του.

Είχα την έμπνευση, και την τύχη συγχρόνως, αφού κατά κανόνα βρισκόμαστε στο νησί της καπετάνισσας και του Μάριου τον Αύγουστο, να βιντεοσκοπήσω και τις επτά συναυλίες του στο λιμανάκι της Μπούκας. Ενδεχομένως, το μέγεθος και η εμφάνιση της βιντεοκάμερας, που είχα εκείνη την εποχή, θορύβησε τον Μάριο, ο οποίος μου ζήτησε να μη δημοσιοποιήσω τις συναυλίες του με το αιτιολογικό ότι έχει συμβόλαιο αποκλειστικής συνεργασίας με την Sony Music. Πολλά βιντεάκια κυκλοφόρησαν, ωστόσο, από άτομα του ακροατηρίου του, τα κινητά τηλέφωνα ή οι μικροσκοπικές ψηφιακές βιντεοκάμερες των οποίων δεν "γέμιζαν το μάτι".

Ο φακός της φωτογραφικής μου μηχανής τον συνέλαβε στη μαγευτική παραλία των Αρμαθιών. Έτσι, ενώ ένα σωστά γυρισμένο βίντεο, από άνθρωπο που γνωρίζει αυτή τη δουλειά, θα αποτελούσε σίγουρα διαφήμιση για τον Μάριο και την Κάσο, κυκλοφόρησαν ένα σωρό άλλα βιντεάκια που κάθε άλλο παρά πρόβαλαν τις συναυλίες του και τον ίδιο, με τις σοβαρές προσπάθειες να μπαίνουν στην κατάψυξη.

Αφορμή για την απόφασή μου να αναρτήσω την δεύτερη εν σειρά συναυλία του Μάριου Φραγκούλη στην Κάσο, υπήρξαν τα άκρως επαινετικά σχόλια μιας θαυμάστριάς του, η οποία δεν έπαυσε να εκφράζει τον απέραντο θαυμασμό της για τον Κασιώτη τενόρο στη μεταξύ μας επικοινωνία. Αποφάσισα λοιπόν να της κάνω το "χατήρι", αναλαμβάνοντας και το ρίσκο της όποιας δυσαρέσκειας του Μάριου ή της δισκογραφικής εταιρείας του η οποία, ειρήσθω εν παρόδω, θα ήταν τουλάχιστον αδικαιολόγητη εάν στρεφόταν εναντίον μου, δεδομένου ότι η δημοσιοποίηση της συναυλίας δεν έγινε με σκοπό τον προσπορισμό κέρδους αλλά, αποκλειστικώς και μόνο, την προβολή του Μάριου και της Κάσου, ιδιαιτέρως.

Απολαύστε λοιπόν τον Μάριο Φραγκούλη στη συναυλία του Αυγούστου του 2004. Τον συνόδευσε ο Ανδρέας Σμυρνάκης, ενώ στο πιάνο ήταν ο Θοδωρής Οικονόμου. Εκτάκτως εμφανίστηκαν και οι Κασιώτες μουσικοί Δημήτρης Περσελής, Γιώργος και Καίσαρας Κίκης.

Θα ακούσετε επίσης τον Μάριο Φραγκούλη, στον χαιρετισμό που απηύθυνε προς τον κόσμο και τις Αρχές του νησιού, να καυτηριάζει το αντιαισθητικό θέαμα του πυλώνα με τις κεραίες κινητής τηλεφωνίας που βρίσκονται στο κέντρο του οικισμού. Είχα φροντίσει να τον ενημερώσω, λίγη ώρα πριν, και να ζητήσω την δική του παρέμβαση για την απομάκρυνσή τους. Πιστεύω, βλέπετε, ότι όταν το ίδιο ακριβώς θέμα τεθεί από κάποιο διάσημο καλλιτέχνη μπορεί να ληφθεί σοβαρά υπ' όψιν, ενώ, όταν τίθεται από κάποιον μη αναγνωρίσιμο δημοσιογράφο, μπαίνει στο αρχείο...