Rib and Sea

Ημίωρα τηλεοπτικά ταξιδιωτικά του Ιωσήφ Παπαδόπουλου στην ξεχασμένη Ελλάδα της περιφέρειας, που προεβλήθησαν στον "Τηλε Άστυ" από τον Δεκέμβριο του 2006 μέχρι τον Ιούνιο του 2007

Στο πλαίσιο των ημίωρων τηλεοπτικών εκπομπών, που παρουσίασα στον "Τηλε Άστυ" από τον χειμώνα του 2006 μέχρι το καλοκαίρι του 2007, είχα την ευκαιρία να περιπλανηθώ στα ξεχασμένα χωριά και νησιά της ελληνικής περιφέρειας. Μέσο μεταφοράς μας το αυτοκινούμενο τροχόσπιτο ή κάποιο φουσκωτό σκάφος, από αυτά που μου παραχωρούσε κατά καιρούς κάποιος Έλληνας κατασκευαστής. Μέσα μεταφοράς που μας έδωσαν την δυνατότητα να είμαστε αυτάρκεις, κρατώντας σε χαμηλά επίπεδα το κόστος ενδιαίτησης και διατροφής μας και, κατά συνέπειαν, το κόστος παραγωγής.

Συνεχίζοντας την περιπλάνησή μας στα εγκαταλελειμμένα ορεινά χωριά της νότιας Εύβοιας, σταματήσαμε για λίγο στους Βαρελαίους, στον Ποταμό και στα Αντιά, και συζήτησα με τους λιγοστούς κατοίκους που έχουν πια απομείνει εκεί. Ακούστε τον κυρ Παναγιώτη, στο χωριό Αντιά, να συνεννοείται.. σφυρίζοντας, να καυτηριάζει τα κακώς κείμενα και, μεταξύ άλλων, να λέει : "Δεν γεννάνε πια οι γυναίκες. Έκανα ένα παιδί, λένε, φτάνει. Εδώ, παλιά, η κάθε οικογένεια, με την πείνα, είχε δέκα παιδιά. Αυτός με την γυναίκα του δώδεκα και με την πεθερά του δεκατρία άτομα".

Και όταν του είπα, θέλοντας να εκμαιεύσω την απάντησή του, ότι τότε δεν υπήρχε πρόβλημα γιατί μπορούσαν να επιβιώσουν με τα ζώα και τα χωράφια τους, ενώ τώρα που πήγαν στην Αθήνα παραπονούνται ότι δεν έχουν να φάνε, μου απάντησε : "Και ποιος τους είπε να πάνε στην Αθήνα; Έφυγαν οι νέοι από τα χωριά, πήγαν στην Αθήνα, φόρεσαν γραββάτες και έχουν τώρα την απαίτηση να τρώνε φθηνές ντομάτες!". Λόγια που μόνο από αυθεντικούς ανθρώπους της απομονωμένης Ελλάδας μπορείς να ακούσεις. Ο κυρ Παναγιώτης δεν ζει σήμερα. Σφυρίζει πια στον παράδεισο...