Rib and Sea

Σχολιάζει αγανακτισμένος ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Σε πινακίδες που έχει τοποθετήσει η εταιρεία "Ολυμπία Οδός Α.Ε.", σε διάφορα σημεία της κατ' ευφημισμόν "Εθνικής Οδού" Κορίνθου-Πατρών, αναγράφεται η φράση : Προσοχή! Στα επόμενα δύο χιλιόμετρα συμβαίνουν θανατηφόρα ατυχήματα! Και ο ταλαίπωρος οδηγός ευλόγως θέτει το ερώτημα στους υπευθύνους της ως άνω εταιρείας : Κι' εσείς τι κάνετε κύριοι γι' αυτό; Μα εμείς απλώς εισπράττουμε διόδια, απαντούν εκείνοι, με σκοπό κάποτε ο δρόμος αυτός να γίνει Εθνικός!

Σχολιάζει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Φωτογραφίζει ο Μπάμπης Κωνσταντάτος.

Ταξίδια στο πιάνο...

Αφήσαμε πίσω την αθωότητα των παιδικών μας χρόνων, κι’ αυτό, μεγαλώνοντας, μας κάνει συχνά προβληματικούς στις σχέσεις μας με τους άλλους. Μας κάνει επιθετικούς, μας στερεί τη χαρά της προσφοράς, μας περιχαρακώνει. Αυτή είναι μια θλιβερή διαπίστωση που, λίγο πολύ, όλοι μας έχουμε κάνει κατά καιρούς. Αν και το διαπιστώνουμε, ωστόσο, δεν κάνουμε τίποτε για να διώξουμε τη φοβία και τις ενοχές μας και να επιστρέψουμε στα χρόνια της αθωότητας...

Όλα ξεκινούν από πάρα πολύ νωρίς. Αρχίζεις να «εντάσσεσαι» πριν καν βγεις από την κοιλιά της μάνας σου. Πριν καν προλάβεις να αποκτήσεις συνείδηση, ανήκεις ήδη σ’ ένα κοινωνικό πλαίσιο.

Ας υποθέσουμε ότι είσαι Έλληνας ή Ελληνίδα. Να λοιπόν που έρχεσαι τελικά στον κόσμο εκείνο το ηλιόλουστο πρωϊνό του Μάη! Φοράς ήδη στο χεράκι ένα βραχιόλι με τα χαρακτηριστικά που σε ξεχωρίζουν απ’ τα άλλα μωρά. Τι σε κάνει να ξεχωρίζεις απ’ τα άλλα μωρά; Η μαμά, ο μπαμπάς και το dna σου φυσικά. Αν δεν είχες μαμά και μπαμπά θα είχες το dna που, από μόνο του, αυτό που μπορεί να σου προσφέρει είναι να σε βάλει στην κατηγορία των «ανένταχτων» κάποιου ορφανοτροφείου, μέχρι να βρεθεί κάποια οικογένεια να σε υιοθετήσει. Τέλος πάντων, είσαι πολύ μικρός ακόμη για να τα καταλάβεις όλα αυτά, γι’ αυτό πάμε παρακάτω.

Συνέβη στην ακριτική Κάσο κατά την διάρκεια των φετινών καλοκαιρινών μας διακοπών... Παρκάρισε πρόχειρα το ι.χ. του στο λιμάνι και βγήκε να αγοράσει τσιγάρα απ' το περίπτερο. Ξέχασε όμως, όπως απεδείχθη, να τραβήξει χειρόφρενο, ξέχασε ίσως να βάλει και ταχύτητα, και το αυτοκίνητο άρχισε να κατηφορίζει προς τη θάλασσα! Ευτυχώς η ξύλινη ψαρόβαρκα ήταν στην κατάλληλη θέση για να το δεχθεί στην αγκαλιά της! Το περίεργο είναι ότι ούτε η βάρκα βούλιαξε, ούτε το αυτοκίνητο έπαθε τίποτε! Αν έχεις τύχη διάβαινε, που λένε!