Rib and Sea

Πηγή : http://banquedorient.org/web/?p=5121

Του Ελευθέριου Ρήνου.

Το δεύτερο αυτόφωρο κατά του διευθύνοντος συμβούλου, αλλά και δύο εκπροσώπων της Εθνικής Τράπεζας, εξέπνευσε το βράδυ της Τρίτης 17 Νοεμβρίου 2015. Για δεύτερη φορά μέσα σε λιγότερο από δύο μήνες, η Εθνική Τράπεζα βρέθηκε αντιμέτωπη με συνέπειες από την πραγματική υπόθεση της Τράπεζας της Ανατολής, μακριά από τις φανφάρες και τις βολικές παλαβομάρες διαφόρων απένταρων «τρισεκατομμυριούχων». Η πραγματικότητα είναι πως η δικαστική διερεύνηση αυτής της υπόθεσης δεν έχει καν ξεκινήσει.

Εν μέσω της ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών και με απώλειες δισεκατομμυρίων για το Ελληνικό Δημόσιο και τους μικροεπενδυτές, με τις θυσίες του λαού να εξανεμίζονται σε ένα παιχνίδι καθαρής διαπλοκής ξένων και εγχώριων παραγόντων, θα ανέμενε κανείς ότι η Εθνική Τράπεζα θα προσπαθούσε να δείξει το καλό της πρόσωπο, ειδικά όταν βρίσκεται αντιμέτωπη με την Ελληνική Δικαιοσύνη και με αποφάσεις δικαστηρίων που την αναγκάζουν να επιδείξει σημαντικά έγγραφα για μια υπόθεση που ακόμη προσπαθεί να υποβαθμίσει.

Δεν συμβαίνει όμως κάτι τέτοιο. Η Εθνική Τράπεζα συνεχίζει να αγνοεί αποφάσεις της Δικαιοσύνης, γεγονός που ίσως πηγάζει από την αλαζονεία του ισχυρού και τη θεώρηση των ιθυνόντων της τράπεζας πως προστατεύονται από ένα ικανό νομικό επιτελείο και από τη φήμη του ιδρύματος που υπηρετούν. Σύμφωνα με υπάρχουσα δικαστική απόφαση, στους πραγματικούς κατόχους μετοχών της παλαιάς Τράπεζας της Ανατολής πρέπει να επιδειχθούν η απογραφή της εταιρικής περιουσίας, λογιστικές καταστάσεις, εμπορικά βιβλία λογαριασμών, ισολογισμοί εκκαθάρισης, δημοσιεύσεις σε εφημερίδες και άλλα έγγραφα που οφείλει να έχει στα χέρια της η Εθνική Τράπεζα.

Το πρωί της Δευτέρας 15 Νοεμβρίου 2015, ομάδα μετόχων της Τράπεζας της Ανατολής προσήλθε στα κεντρικά της Εθνικής Τράπεζας επί της οδού Αιόλου για να εκτελέσει αυτή τη δικαστική απόφαση για δεύτερη φορά. Η προηγούμενη φορά είχε καταλήξει με την κατάθεση μήνυσης για παραβίαση δικαστικής απόφασης και τη διαταγή σύλληψης λόγω αυτοφώρου του διευθύνοντος συμβούλου της Εθνικής Τράπεζας κ. Λεωνίδα Φραγκιαδάκη, ο οποίος κρύφτηκε για να αποφύγει τη σύλληψη.

Από το κτίριο της διοίκησης, οι μέτοχοι προωθήθηκαν στο γραφείο του βοηθού γενικού διευθυντή νομικών υπηρεσιών της Εθνικής Τράπεζας κ. Γεωργίου Τριανταφυλλάκη, στο γραφείο 139 του 3ου ορόφου του κεντρικού κτιρίου της Αιόλου 86, μόνο για να τους σταματήσει εντός της τράπεζας η υπηρεσία ασφαλείας και να τους μεταφέρει μήνυμα του κ. Τριανταφυλλάκη πως μόνο ένας εκπρόσωπος θα μπορούσε να περάσει και αυτός για να αφήσει κάποιο έγγραφο. Αφού εξηγήθηκε πως οι μέτοχοι βρίσκονταν εκεί για την εκτέλεση δικαστικής απόφασης και όχι για να περάσουν το χρόνο τους, έγινε σαφής η άρνηση της Εθνικής Τράπεζας να υπακούσει στην απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών και οι παρευρισκόμενοι συνοδεύτηκαν από την ασφάλεια του κτιρίου έως την έξοδο.

Στη συνέχεια οι μέτοχοι πήγαν στο Ιστορικό Αρχείο της Εθνικής Τράπεζας, όπου τους έχει καλέσει η τράπεζα με πολλαπλά εξώδικα, για να δουν τα έγγραφα που ορίζει η δικαστική απόφαση. Εκεί αναγκάστηκαν να περιμένουν μαζί με τον θυρωρό του ιστορικού αρχείου της τράπεζας για περίπου μια ώρα, όρθιοι ή καθήμενοι στα φιλόξενα μάρμαρα του κτιρίου, σε μια νέα παρελκυστική τακτική της Εθνικής Τράπεζας, της οποίας τα golden boys αρνούνται να κατανοήσουν πως με τα «καψόνια» δεν θα σταματήσουν οι δικαστικές διεκδικήσεις εναντίον της τράπεζας.

Αν δεν ήμουν ανάμεσα στους μετόχους, πραγματικά δεν θα το πίστευα. Αφού τελικά μας επιτράπηκε η είσοδος, βρεθήκαμε μπροστά στην εικόνα οι εκπρόσωποι της τράπεζας να μην επιδεικνύουν τα έγγραφα, να μη θέλουν να παραδεχτούν πως τα έγγραφα αυτά δεν υπάρχουν στο μουσειακού χαρακτήρα κτίριο του Ιστορικού Αρχείου της ΕΤΕ (αφού είναι οικονομικά, φορολογικά και νομικά σημαντικά έγγραφα που θα έπρεπε να έχει η εταιρεία και όχι το ιστορικό αρχείο), ωστόσο ισχυρίζονταν πως απλά δεν μπορούν να τα εντοπίσουν. Αυτή άλλωστε είναι η εντολή που είχαν λάβει από το νομικό τμήμα της ΕΤΕ, το οποίο απαγορεύει στους υπαλλήλους να απαντήσουν γραπτώς ότι έστω τα έγγραφα δεν εντοπίζονται, φτάνοντας στο σημείο η Εθνική Τράπεζα να οχυρώνεται πίσω από τους υπαλλήλους της και να τους χρησιμοποιεί σαν ανθρώπινη ασπίδα.

Μάλιστα, ο στόχος είναι να οδηγηθεί ο κάθε ενδιαφερόμενος στην ατομική έρευνα σε σχετικό κατάλογο που έχει συντάξει η ΕΤΕ, για να «εξυπηρετήσει» τη δικαστική απόφαση, κατά τη δική της «αντίληψη», χωρίς φυσικά να περιλαμβάνει τα συγκεκριμένα έγγραφα που ορίζει η απόφαση. Απλά μπορείς να αναζητάς, χωρίς να έχεις το δικαίωμα να βρεις τα έγγραφα τα οποία ουδέποτε «εντοπίζονται»…

Πριν αποχωρήσουμε από το αρχείο, το οποίο βρίσκεται στην οδό 3ης Σεπτεμβρίου, αριθμός 146 στο κέντρο της Αθήνας, εξηγήσαμε τις συνέπειες στους εκεί εκπροσώπους της τράπεζας, αφού η δική μας πλευρά τηρεί ακόμη το μονομερές «fairplay» που έχει επιλέξει από την αρχή. Η απάντηση τους είναι να κάνουμε αυτό που πρέπει, ουσιαστικά δείχνοντας ότι επιθυμούν να προστατέψουν την τράπεζα και φυσικά την εργασία τους, έστω και κατά παράβαση του νόμου.

Μετά τη νέα άρνηση των εκπροσώπων της Εθνικής Τράπεζας να εκτελέσουν τη δικαστική απόφαση, παρά την καλή πίστη εκ μέρους των μετόχων και τις πολλαπλές προσπάθειες μας, ενημερώσαμε το γραφείο του διευθύνοντος συμβούλου της Εθνικής Τράπεζας κ. Λεωνίδα Φραγκιαδάκη, πως θα προχωρήσουμε στην κατάθεση μήνυσης κατά του ιδίου και των εκπροσώπων της τράπεζας στο Ιστορικό Αρχείο της. Την 13η Οκτωβρίου 2015 η μήνυση είχε στραφεί μόνο κατά του διευθύνοντος συμβούλου, θεωρώντας ότι την πρώτη φορά θα έπρεπε να παραλείψουμε τους εργαζόμενους, που απλά έκαναν τη δουλειά τους. Από τότε έγινε σαφές πως πρόκειται για εκπροσώπους της τράπεζας, που δεν κάνουν «απλά τη δουλειά τους», αλλά προασπίζουν τα συμφέροντα της εταιρείας τους με κάθε τρόπο.

Η μήνυση κατατέθηκε στο Αστυνομικό Τμήμα Αγίου Παντελεήμονα λίγο μετά τις 2μμ από τον πρόεδρο της END κ. Γεώργιο Γιαβή (πρόκειται για την αστική μη κερδοσκοπική εταιρείας Ellas Never Die της Τρίπολης, που από νωρίς διαχώρισε πλήρως τη θέση της από τα «τρισεκατομμύρια» του Σώρρα) και ξεκίνησε χρονικά η ισχύς του αυτοφώρου που ίσχυσε μέχρι την επόμενη ημέρα, δηλαδή μέχρι το βράδυ της 17ης Νοέμβρη 2015.

 Οι αστυνομικοί της άμεσης δράσης, οι οποίοι έφτασαν μέσα σε λίγα λεπτά στο Ιστορικό Αρχείο της Εθνικής Τράπεζας προσπάθησαν να εισέλθουν στο κτίριο στις 3μμ, ωστόσο ο θυρωρός που έχει οθόνη με τη ροή από πολλαπλές κάμερες στο γραφείο του και σίγουρα έβλεπε αυτόν που καλούσε, δεν άνοιγε την πόρτα! Ο συνήθης χρόνος απόκρισης στο κτίριο αυτό, στο οποίο έχω προσέλθει δεκάδες φορές, είναι λιγότερο από 5 δευτερόλεπτα. Οι αστυνομικοί της Ελληνικής Αστυνομίας, πατούσαν μάταια το θυροτηλέφωνο για πάνω από 3 λεπτά! Οι αστυνομικοί προσπαθούν να εισέλθουν στο χώρο για να συλλάβουν τους εκπροσώπους της Εθνικής Τράπεζας στα πλαίσια του αυτοφώρου, αλλά οι υπάλληλοι δεν ανοίγουν την πόρτα του κτιρίου!

Τελικά, κάποιος εργαζόμενος άνοιξε την πόρτα και οι αστυνομικοί μπήκαν μέσα στο χώρο, ερευνώντας τα γραφεία για τους εκπροσώπους της τράπεζας. Στο σχετικό βιβλίο, στο οποίο καταγράφεται η είσοδος και έξοδος στο ιστορικό αρχείο, είχε σημειωθεί ότι οι υπάλληλοι είχαν εξέλθει από το κτίριο, ωστόσο ακριβώς έξω από το κτίριο υπήρχαν μέτοχοι της Τράπεζας της Ανατολής, που δεν έφυγαν ούτε για μια στιγμή και φυσικά δεν είδαν τους μηνυόμενους να εξέρχονται.

Οι αστυνομικοί ξεκίνησαν να ερευνούν το τεράστιο κτίριο, γραφείο με γραφείο, ζητώντας ταυτότητες από τους εργαζόμενους, ωστόσο παρά την έρευνα δεν έγινε δυνατός ο εντοπισμός των εκπροσώπων της τράπεζας. Φαίνεται πως τελικά μπορεί να είχε δίκιο η τράπεζα στη χρήση των λέξεων. Δεν ήταν σίγουρο πως δεν «υπήρχαν» στο σημείο, αλλά το σίγουρο ήταν πως δεν «εντοπίζονταν».

Μετά από αρκετές προσπάθειες έρευνας στο τεράστιο κτίριο του Μεγάρου Διομήδη, οι αστυνομικοί αποχώρησαν, αφού ήταν βέβαιο πως αν οι εκπρόσωποι της Εθνικής Τράπεζας ήθελαν να κρυφτούν για να αποφύγουν την Ελληνική Αστυνομία και τη Δικαιοσύνη μπορούσαν να το πράξουν επιτυχώς σε έναν αχανές σύμπλεγμα κτιρίων που γνωρίζουν καλά. Αντίστοιχη έρευνα έγινε στα κεντρικά της Εθνικής Τράπεζας, στην οδό Αιόλου, αριθμός 86, ωστόσο και εκεί ο κ. Λεωνίδας Φραγκιαδάκης ήταν άφαντος, χωρίς να γνωρίζει κανείς που βρίσκεται.

Είναι δυστυχές οι εκπρόσωποι της Εθνικής Τράπεζας να υπόκεινται σε συλλήψεις και αυτόφωρα, για ζητήματα που δημιουργήθηκαν από προηγούμενες γενιές. Είναι σαφές όμως πως στην προσπάθειά τους να προασπίσουν τα συμφέροντα της ανώνυμης εταιρείας στην οποία εργάζονται παραβιάζουν το νόμο και βρίσκονται σε δύσκολη θέση, απλά για να μην παραδεχθούν τα αυτονόητα. Ίσως η διοίκηση της τράπεζας να πρέπει να επανακαθορίσει τη γραμμή της σε αυτό το ζήτημα, πριν οι εξελίξεις ξεπεράσουν το σημείο χωρίς επιστροφή. Άλλωστε, σε κανέναν δεν είναι ευχάριστο να βλέπει επιστήμονες και εκπροσώπους τραπεζικών ιδρυμάτων να βρίσκονται απέναντι στο νόμο και να αναζητούνται στα πλαίσια του αυτοφώρου, καταστάσεις που ταιριάζουν μόνο σε «πορτοφολάδες» και σε παραβάτες του ποινικού κώδικα.

Την 21η Οκτωβρίου 2015 εκδικάστηκαν και νέα ασφαλιστικά μέτρα επίδειξης εγγράφων κατά της Εθνικής Τράπεζας, η οποία με νύχια και με δόντια προσπαθεί να αποφύγει την κοινοποίηση των στοιχείων που έχει στην κατοχή της. Η κατάθεση της νέας αίτησης με πρόβλεψη σημαντικών ποινών για τη μη συμμόρφωση, θεωρήθηκε επιβεβλημένη, λόγω των παρελκυστικών τακτικών της τράπεζας που φτάνει στο ακραίο σημείο να προτιμάει τα εντάλματα σύλληψης κατά των εκπροσώπων της, από την απλή επίδειξη εγγράφων.

Το ερώτημα βέβαια παραμένει: αφού η Εθνική Τράπεζα είναι τόσο σίγουρη, γιατί μπαίνει σε τόσο κόπο για να αποφύγει μια επίδειξη εγγράφων;