Rib and Sea

Του Σωτηρίου Καλαμίτση.

Έπεσε το μάτι μου στην είδηση καθώς άκουγα από την τηλεόραση ότι αυξήθηκε θεαματικά η κατανάλωση καυσόξυλων ελλείψει χρημάτων για πετρέλαιο. 77.000 νοματαίοι, όμως, έχουν έκαστος από ένα εκατομμύριο τουλάχιστον. Άρα, όλοι μαζί κατέχουν το λιγότερο € 77 δισ. Αν, μάλιστα, υποθέσουμε ότι κατά μέσον όρο έχουν δύο εκατομμύρια έκαστος, όπερ όχι και τόσο απίθανο, τότε μιλάμε για € 154 δισ. Κάτι λιγότερο από το 1/2 του χρέους.

Αν επιβαλλόταν μία γενναία πατριωτική έκτακτη εισφορά σε αυτούς τους ανθρώπους, δεν θα λυνόταν σε μεγάλο βαθμό το πρόβλημα μας; Βέβαια, όχι μόνον αυτό. Σε συνδυασμό και με άλλα μέτρα. Π.χ. εξίσωση δημοσίων και ιδιωτικών υπαλλήλων. Όπως οι ιδιωτικοί υπάλληλοι δουλεύουν ελαστικό ωράριο με € 400, έτσι και οι δημόσιοι υπάλληλοι. Όπως θα γίνονται ομαδικές απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα, έτσι και στο Δημόσιο. Όχι να βγαίνει ο κ. Καρούμπαλος και να μας λέει πόσο κακός είναι ο Κούλης που θέλει απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, για να χαϊδεύει τα αυτάκια των βολεμένων. Ο Κούλης που είχε στείλει 6.000 στο σπίτι τους με διαθεσιμότητα καταβάλλοντάς τους το 75% των αποδοχών τους για να κάθονται.

Βαρέθηκα να ακούω ότι αν δεν πάρουμε τη δόση, δεν θα έχουμε να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις των δημοσίων υπαλλήλων. Βαρέθηκα να ακούω ότι μεταρρυθμιζόμαστε και να μην μεταρρυθμίζεται τίποτε και αντιθέτως να διογκώνεται ο Δημόσιος τομέας με προσλήψεις. Απολαύστε και μην αγωνιάτε για τα αποτελέσματα του γιδογκρούπ, αφού, όπως επαναλαμβάνω μονότονα, άρα κουραστικά, «δεν υπάρχει σωτηρία» για τούτη τη χώρα:
http://makpress.blogspot.gr/2016/12/blog-post_87.html
    
Κάποτε είχα γράψει για μια μεγάλη μαγκιά που θα μπορούσε να κάνει ο ΓΑΠ. Αλλά πρέπει να έχεις μεγάλα, για κάτι τέτοιο. Τότε που ήταν στο φόρτε τους τα cds. Αλήθεια ρε Πάνο, τι έγινε με δαύτα; Θυμάσαι που αποκαλούσες τον ΓΑΠ broker των δανειστών;
http://taxalia.blogspot.gr/2011/07/blog-post_5506.html

Σε άλλο άρθρο υπό τον τίτλο «Ο Μπουμπούκος, ο Μακαριώτατος, οι εφοπλιστές κ.λπ.» έγραφα την 28.12.2012 εις taxalia:
«...Και κατέληξα αναδιφώντας τας ειδήσεις εις το άρθρο του κ. Πασαλάρη που απευθύνθηκε στους εφοπλιστές θέλοντας να τους ρίξει στο φιλότιμο, ώστε να προσφερθούν να βοηθήσουν την πατρίδα. Σωστά αυτά που έγραψε ο Πατριάρχης της δημοσιογραφίας, αλλά κύριε Πασαλάρη μου, αν εγώ ήμουν εφοπλιστής, θα έλεγα στην κυβέρνηση: «Θα κάνω έλεγχο του χρέους, θα πάτε όλοι σπίτια σας, αρκετοί δε εξ υμών στον Κορυδαλλό ισοβίως, και μετά θα βοηθήσω. Αφού στηρίξατε κυβέρνηση Λουκά, δεν θα στηρίξετε κυβέρνηση εφοπλιστών;». Με συνοπτικές διαδικασίες και χωρίς εκλογές και αηδίες...»
    
Πράγματι, τόσο φοβερό είναι  αυτοί οι 77.000 να βάλουν πλάτη να ξεμπερδεύουμε με το χρέος με αντάλλαγμα να πάνε σπίτι τους όλοι οι άχρηστοι πολιτικοί; [ο επιθετικός προσδιορισμός «άχρηστοι» δεν έχει την έννοια να πάνε σπίτι όσοι πολιτικοί είναι άχρηστοι, αλά να πάνε σπίτι τους όλοι οι πολιτικοί ως άχρηστοι που είναι].   

Ολόκληρη η είδηση  περί των 77.000: «Σύμφωνα με τα στοιχεία Credit Suisse που παρουσίασε προχθες το Βήμα της Κυριακής, στην Ελλάδα στα 6 χρόνια της ύφεσης, το ΑΕΠ μειώθηκε κατά € 57 δισ., ενώ η συνολική περιουσία των πολιτών υποχώρησε κατά € 587 δισ. Κάθε νοικοκυριό είδε την περιουσία του να μειώνεται κατά € 67.291.
     
Η εξέλιξη αυτή αποτέλεσε ένα ισχυρό αρνητικό αποτέλεσμα πλούτου για την πλειοψηφία των ελληνικών νοικοκυριών συμβάλλοντας στη μείωση της κατανάλωσης και ως εκ τούτου στη συρρίκνωση της εγχώριας ζήτησης για αγαθά και υπηρεσίες, ενώ με βάση τους υπολογισμούς του γερμανικού κολοσσού Allianz, η μεσαία τάξη της χώρας μας αποτελεί πλέον μόλις το 20% του πληθυσμού, από 50% την εποχή που η Ελλάδα γινόταν μέλος του ευρώ.
     
Στα χρόνια της κρίσης οι τιμές των ακινήτων υποχώρησαν κατά 45% - 50%, ενώ μελέτη της PwC, υπολογίζοντας πως με το κατά κεφαλήν ΑΕΠ να επιστρέφει στα προ κρίσης επίπεδα περίπου το 2030, κατέδειξε ότι η σύγκλιση προσφοράς και ζήτησης θα λάβει χώρα περί το 2047, ενώ οι τιμές θα προσεγγίσουν τα προ κρίσης επίπεδα μετά το 2050.
     
Ενώ πάντως εκτιμάται ότι η χώρα χρειάζεται πάνω από € 100 δισ. επενδύσεις την επόμενη 5ετία, το όποιο ενδιαφέρον από το εξωτερικό επικεντρώνεται σε σχήματα που έχουν τη στήριξη ισχυρών κρατών (π.χ. Κίνα, Γερμανία) ή σε διεθνή funds που ειδικεύονται σε καταστάσεις χρεοκοπίας, αφού οι μακροπρόθεσμοι επενδυτές απέχουν.
     
Τέλος σύμφωνα με την παγκόσμια έκθεση πλούτου της Credit Suisse, o παγκόσμιος ιδιωτικός πλούτος διαμορφώθηκε στα € 241 τρισ. Το 45,6% του παγκόσμιου πλούτου βρίσκεται στα χέρια 33 εκατομμυρίων ανθρώπων (το 0,7% του πληθυσμού). Μεταξύ αυτών βρίσκονται και 77.000 Έλληνες εκατομμυριούχοι.»
    
Τα κανάλια μετέδωσαν δακρύοντα την είδηση για τη φτωχοποίηση του ελληνικού λαού, για την πτώση της αξίας της περιουσίας του, για την απώλεια του εισοδήματός του κ.λπ. σύμφωνα με την ως άνω έκθεση. Κανένα, όμως, δεν αναφέρθηκε στην ύπαρξη 77.000 Ελλήνων εκατομμυριούχων. Λέτε να κάνει λάθος η Credit Suisse;