Rib and Sea

Γράφει ο Δημήτρης Νατσιός, δάσκαλος από το Κιλκίς.

Γράφω με οργή, γιατί «οι μη οργιζόμενοι, εφ' οις δει, ηλίθιοι δοκούντες είναι», όσοι δεν οργίζονται γι'αυτά που πρέπει, είναι ηλίθιοι, ορίζει ο Αριστοτέλης.

Τι είδαμε τις προάλλες στο Τ.V.

Έναν αξιολύπητο πρωθυπουργό της Ελλάδας, με ύφος ψοφοειδές και βλέμμα δουλόφρονος, να επιδίδεται σε δακρύβρεχτες καημενολογίες. Και δίπλα του την υπερφίαλη νεοναζίστρια Μέρκελ, να μην μπορεί να συγκρατήσει την σιχασιά της για τους φυλετικώς υποδεέστερους πτωχοζήτουλες των Βαλκανίων. Ποιές χώρες σήμερα ποδοπατούνται, λεηλατούνται και διώκονται; Ελλάδα, Ισπανία, Ιταλία, Πορτογαλία και Ιρλανδία.

Επιμέλεια - Φωτογραφίες : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Κάθε τόπος, εκτός από τη ντοπιολαλιά, τις παραδόσεις και τα έθιμά του, έχει τα δικά του προϊόντα, τις δικές του, θα έλεγε κανείς, γαστριμαργικές ιδιαιτερότητες. Η Κάσος, το ακριτικό αυτό νησί της νοτιοανατολικής Δωδεκανήσου, όχι μόνο δεν αποτελεί εξαίρεση σ' αυτόν τον κανόνα, αλλά κατέχει τα δικά της πρωτεία στον τομέα των παραδοσιακών φαγητών και των γαλακτοκομικών προϊόντων. Η σιτάκα κατέχει κυρίαρχη θέση σ' αυτόν τον κατάλογο, με μια ιστορία που χάνεται στα βάθη του χρόνου. Πρόκειται γι' αυτό που μένει στο καζάνι μετά από το βράσιμο και την συνεχή ανάδευση του γάλακτος επί ώρες. Η σιτάκα ισορροπεί μεταξύ του βουτύρου και του μαλακού τυριού, με μια υφή και γεύση που δύσκολα μπορεί κανείς να περιγράψει, ιδίως όταν περιχύνουν μ' αυτήν τις μακαρούνες και τις στολίζουν με τσιγαρισμένο κρεμμύδι!

Σχόλια και φωτογραφίες : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Πώς λέμε η Πόλις εάλω; Ε, κάτι παρόμοιο έγινε και στο Ναύπλιο, το οποίο, μετά την Ζάκυνθο, καταλάβαμε από ξηράς και... αέρος από τις 18 μέχρι τις 24 Αυγούστου. Όμορφη πόλη το Ναύπλιο, που καταφέρνει ακόμη να μαγεύει τον επισκέπτη με τις πολλές αναφορές στο ρομαντικό και ιστορικό παρελθόν της. Καλοδιατηρημένα κτίρια του 18ου και του 19ου αιώνα, εντυπωσιακά καταστήματα, αγέρωχο όσο και "ένοχο" κάστρο, εντυπωσιακή ακτογραμμή, ενδιαφέροντα γειτονικά θέρετρα, όπως το Τολό, το Δρέπανο, το Βιβάρι και η Νέα Κίος, με το Μπούρτζι να ολοκληρώνει την εικόνα μιας πόλης που ποτέ δεν χορταίνει κανείς. Η περιπλάνηση στα σοκάκια της, ακόμη και αν γίνεται σε καθημερινή βάση, δεν καταντάει ποτέ βαρετή ή μονότονη. Για το Ναύπλιο όμως έγραψα παλαιότερα, οπότε δεν κρίνω σκόπιμο να γράψω και πάλι τα ίδια πράγματα : http://www.camperlife.gr/trvelm/76-2010-11-26-13-08-42.html

Παράξενες θαλασσινές "παντρειές" γίνονται τελευταία, με φόντο, τι άλλο, τα ταραγμένα μυαλά των κυβερνώντων και, εξ αιτίας αυτών, την πρωτοφανή και ανείπωτη κρίση στις τσέπες μας. Ενός τέτοιου "γάμου" υπήρξα αυτόπτης μάρτυς, στις 20 Αυγούστου, στο ρομαντικό και συγχρόνως βεβαρυμένο για τις τιμωρίες, τις δολοφονίες και τις ίντριγκες των πρώτων ετών του εθνοαπελευθερωτικού μας αγώνα, Ναύπλιο.

Κείμενο - Φωτογραφίες : Διονύσης Γερολυμάτος (*).

Ένα άλμπουμ αφιερωμένο στο ίδιο το βαπόρι, στον εξαίρετο καπτα Δημήτρη Λαδά, στον Ιάκωβο Συρίγο και βέβαια στον σημερινό ύπαρχο του "Πρέβελης", που έχει αγαπήσει πολύ τον "Κορνάρο", καπτα Βαγγέλη Στουραίτη.

Ξεκινήσαμε στις 11/1/2012 και ώρα 13:00 από Πειραιά για Κύθηρα - Κίσσαμο. Σχεδόν σε όλη τη διαδρομή είχαμε πρύμα τον καιρό, ενα 7αράκι. Μετά τα Κύθηρα ο καιρός δυνάμωνε όλο και περισσότερο. Με το που φτάσαμε στις 01:00 της 12/1/2012 έξω από το λιμάνι της Κισσάμου, κατά την ώρα της μανούβρας, το ανεμόμετρο έγραφε 35-36 κόμβους ενώ το κύμα στο πλευρό, την ώρα της αριστερής στροφής έξω από το λιμάνι, ήταν πραγματικά τεράστιο λόγω του ότι ήταν Γραιγοτραμουντάνα και τα κύματα έφταναν βουνά από δεκάδες ναυτικά μίλια μακριά. Να φανταστείτε ξενέριζαν τα δύο thrusters!