Rib and Sea

Ξεπέρασε κάθε προσδοκία ο μίνι μαραθώνιος που διοργάνωσε η Ομάδα Αιγαίου την περίοδο των εορτών, με στόχο την προμήθεια tablets, για την κάλυψη των αναγκών των παιδιών των μικρών και ακριτικών νησιών στην τηλεκπαίδευση και στην ανάπτυξη των ψηφιακών δεξιοτήτων τους.

Ήδη πάνω από 300 tablets βρίσκονται στα χέρια των μαθητών  στα νησιά Πάτμος, Φούρνοι, Ίος, Αμοργός, Αστυπάλαια, Δονούσα, Αγαθονήσι, Λειψοί.

Οι μαθητές, οι γονείς τους, οι εκπαιδευτικοί και οι φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης εξέφρασαν την ευχαριστίες τους με πλήθος ευχετηρίων μηνυμάτων αλλά και video ευχών που δημιούργησαν και αφιέρωσαν στην Ομάδα Αιγαίου.Στην Ομάδα Αιγαίου είμαστε υπερήφανοι που ανήκουμε στην οικογένεια των μικρών και ακριτικών νησιών μας και στηρίζουμε με πολλές  δράσεις την αναβάθμιση των καθημερινών συνθηκών ζωής των κατοίκων τους.

Βρισκόμαστε ξανά στην περιοχή Διαβρούχα Σίφνου όπου ο Σίμος ο Ατσόνιος θα μας δείξει πώς φυτεύουμε τη συκιά. Ο Σίμος μας μυεί σε έναν μαγικό κόσμο που για τους περισσότερους από μας είναι σχεδόν άγνωστος.

Πριν έρθει του τουρισμού η εποχή οι Σιφνιοί ζούσαν με έναν τρόπο που πολύ λίγο είχε αλλάξει στην πορεία του χρόνου.Πάμε, λοιπόν, στη συκιά και στον Σίμο τον Ατσόνιο, ο οποίος θα διαλέξει μια συκιά που κάνει σύκα παριανέϊκα, τα μεγάλα τα κόκκινα, τα ωραία.

Είναι μια πολύ όμορφη μέρα του Γενάρη του 2021.
Ο ήλιος λάμπει για τα καλά στον ουρανό της Σίφνου.
Βρισκόμαστε στην περιοχή Διαβρούχα με τον Σίμο τον Ατσόνιο.

Ο Σίμος ο Ατσόνιος ασχολείται με τη γη και την καλλιέργεια των φυτών που ευδοκιμούν στη σιφναϊκή γη. Θα μας δείξει πώς φυτεύουμε μία ελιά, το «δεντρό» που λέμε στη Σίφνο.
Ο Σίμος ο Ατσόνιος μας εξηγεί:

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Ο Κώστας Παναγιωτάκης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κρήτη. Πριν από δύο χρόνια μετανάστευσε στον Καναδά. Στο βίντεο αυτό περιγράφει τους μαρτυρικούς 4 μήνες που πέρασε στο ψυχιατρείο της Σούδας το 2003 και το 2005. Δέσιμο στο κρεβάτι και ενέσεις οδύνης ήταν η καθημερινή πρακτική, όπως καταγγέλει.  

Γράφει στη σελίδα του : "Και εγώ είμαι θύμα βιασμού. Με βάλανε στο ψυχιατρείο, το 2003 και το 2005, στη Σούδα, χωρίς τη θέλησή μου. Με ανάγκαζαν να καταπίνω ψυχοφάρμακα. Με έδεναν στο κρεβάτι. Μου έκαναν ενέσεις (μεταξύ των οποίων και ενέσεις οδύνης) για να αλλοιώσουν την προσωπικότητά μου και τον ψυχικό μου κόσμο.

Επειδή πολλά γράφτηκαν στα sites, στα fora, στα blogs, στα μέσα κοινωνικής απομόνωσης και στο YouTube και ακόμη περισσότερα ειπώθηκαν στις μηχανές του κιμά των μέσων μαζικής εξαπάτησης, σχετικώς με το ατυχές συμβάν της Ερέτριας που είχε σαν συνέπεια τον θάνατο του Σήφη Βαλυράκη, σκέφτηκα να αναδημοσιεύσω ένα άρθρο μου που είχε δημοσιευτεί στο τεύχος Ιουνίου του περιοδικού "ΒΥΘΟΣ" με τίτλο "πόσο ασφαλή είναι τα φουσκωτά;".

Ιωσήφ Παπαδόπουλος

Πριν από δύο περίπου μήνες (Απρίλιος 1993) βρέθηκε στον Κορινθιακό, κοντά στην Πάτρα, ένα φουσκωτό σκάφος με πολυεστερική γάστρα μήκους 4.80 μέτρων. Το φουσκωτό ήταν άθικτο, η μανέτα του χειριστηρίου σε θέση full speed και το ρεζερβουάρ των καυσίμων κενό!

Λίγες ημέρες αργότερα βρέθηκε το πτώμα του ενός από τους δύο επιβαίνοντες, ενώ του άλλου, μέχρι την ώρα τουλάχιστον που συντάχθηκαν αυτές οι γραμμές, δεν είχε βρεθεί. Τι συνέβη και η "βάρκα γύρισε μόνη δίχως μέσα τον ψαρά;" Μόνο εικασίες μπορούν να γίνουν για το τι μεσολάβησε από την ώρα που οι δύο φίλοι μπήκαν στο φουσκωτό για να επιστρέψουν στη βάση τους, μέχρι την ώρα που το σκάφος επέστρεψε "μόνο" του στην περιοχή της Πάτρας σπρωγμένο από τον μαίστρο του Κορινθιακού.