Του Μιχαήλ Στυλιανού.
Μεγάλη διαδήλωση εκατοντάδων Γερμανών πολιτών διέσχιζε χθες τους δρόμους του Αμβούργου, με πλακάτ και συνθήματα εναντίον της στρεβλής και ανέντιμης ειδησεογραφίας σε μείζονα γερμανικά όργανα μαζικής ενημέρωσης. Η διαδήλωση κατέληξε μπροστά στα γραφεία του κάποτε έγκυρου περιοδικού Ντερ Σπήγκελ, το οποίο διακρίθηκε στην παραπληροφόρηση για τα γεγονότα της Ουκρανίας και συνεισέφερε στην αντιρωσική υστερία με εξώφυλλα, όπως τα κατωτέρω:
Σύμπτωμα αναβρασμού της γερμανικής κοινής γνώμης, για την αντιληπτή επιχείρηση χειραγώγησης σε συνδυασμό με τις δεινές οικονομικές επιπτώσεις των κυρώσεων κατά της Ρωσίας και των ρωσικών οικονομικών αντιμέτρων, η διαδήλωση του Αμβούργου έρχεται μετά την τεράστια εκδοτική επιτυχία ενός βιβλίου, που λίγες μέρες μετά την έκδοσή του κατέλαβε την 7η θέση στην λίστα των «μπέστ-σέλερ» στη Γερμανία. Συγγραφέας του: Ο πρώην αρχισυντάκτης της εγκυρότερης γερμανικής εφημερίδας, της Φρανκφούρτερ Αλγκεμάϊνε Τσάϊτουγκ, Udo Ulfcotte.
Πώς κατέστρεψαν τη δυνατότητα της Ελλάδας να ελέγχει τα σύνορά της.
Πηγή : http://www.efenpress.gr/2014/09/blog-post_175.html
Η συνωμοσία, τα θύματα και η δικαίωση.
Ο 3ος τακτικός ανακριτής Δ. Φούκας κοίταξε τον άνδρα που είχε απέναντί του και διερωτήθηκε αν άκουσε καλά ή αν κάτι του ξέφυγε. Γι αυτό και ξαναρώτησε: «Είπατε ότι μία Ισραηλινή εταιρεία σας πλησίασε και σας έδωσε ολόκληρο το φάκελο του υπό προμήθεια ρωσικού Γεωγραφικού Συστήματος Πληροφοριών Διασυνοριακής Ασφάλειας της ΕΥΠ και σας είπε ότι αυτό το έργο δεν πρέπει να προχωρήσει;» «Ναι, ακριβώς αυτό», απάντησε ο άνδρας με τα λευκόγκριζα μαλλιά και τα σοφιστικέ γυαλιά.
«Κι εσείς τι κάνατε;» ξαναρώτησε ο ανακριτής. Ο μάρτυρας σήκωσε ελαφρά τους ώμους και απάντησε: «Ενημέρωσα τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου για το θέμα. Μετά δεν ασχολήθηκα καθόλου». «Ευχαριστώ κ. Άλεξ Ρόντος, δεν έχω άλλες ερωτήσεις για την ώρα», έκλεισε τη συζήτηση ο ανακριτής και σκέφθηκε. «Κοίτα να δεις τι μπορεί να προκύψει σε μία υπόθεση. Για άλλα πας και άλλα σου βγαίνουν».
Του Ντίνου Ορφανού Τριμίκλινη.
Η δημοκρατία δεν «φύτρωσε» ξαφνικά στην ελληνική πολιτική σκέψη. Τα πρώτα σπέρματά της ανάγονται στην αυγή της εμφάνισης αυτού του λαού, στη μυθολογία του. Η «εκκλησία του δήμου» (λαϊκή συνέλευση θα λέγαμε σήμερα) υπάρχει και λειτουργεί πολύ πριν εμφανιστεί η δημοκρατία. Έστω και αν οι δικαιοδοσίες της είναι, ακόμη, πολύ περιορισμένες: να εγκρίνει ή όχι τις προτάσεις των βασιλέων ή άλλων αρχόντων.
Σύμφωνα με ένα Νόμο, που αποδίδεται στον Σόλωνα, όποιος πολίτης στην Αρχαία Αθήνα αναλάμβανε δημόσιο αξίωμα (είτε από εκλογή είτε από κλήρωση) πριν αναλάβει τα καθήκοντά του, έπρεπε να υποβληθεί σε δοκιμασία! Συγκεκριμένα, οι υποψήφιοι έπρεπε να λογοδοτήσουν για το σύνολο του μέχρι τότε βίου τους «παντός του βίου λόγον διδόναι» προκειμένου να αποδειχθεί αν πληρούν τις προϋποθέσεις που ορίζει ο νόμος και κατά συνέπεια αν είναι άξιοι να αναλάβουν το αξίωμά τους! Μεταξύ, άλλων οι υποψήφιοι αθηναίοι άρχοντες έπρεπε να αποδείξουν:
Πηγή : http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=33695#33695
Η κυβερνητική αυτή συμμορία πέφτει σαν σκουληκιασμένος καρπός. Και λόγω του ενστίκτου της αυτοσυντήρησης νιώθει την παγερή πνοή του θανάτου της, η οποία καταγράφεται στον πανικό της και στο «όλοι εναντίον όλων» που κυριαρχεί στο εσωτερικό της.
Συνοψίζαμε στο προηγούμενο κείμενό μας:
«Ο Σαμαράς, αντιλαμβάνεται πλέον ότι οι «νταβάδες» έχουν στήσει την …αγχόνη: Αυτό τον πανικοβάλλει ακόμα περισσότερο, ανακυκλώνει και διευρύνει τη βλακεία του, συνακόλουθα επισπεύδει και την «ΑΠΟΦΑΣΗ» (των «νταβάδων») για την ΑΠΟΣΥΡΣΗ του…».
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=9165
Πηγή : https://pauls2k.wordpress.com/2013/04/12/yes-we-should-promote-tolerance/
Του Jiggs McDonald, NHL Hall of Fame broadcaster.
Eίμαι πραγματικά μπερδεμένος που τόσοι πολλοί από τους φίλους μου είναι ενάντια στο κτίσιμο ενός άλλου τζαμιού στο Τορόντο. Νομίζω ότι στόχος του κάθε πολίτη θα πρέπει να είναι η ανεκτικότητα, ανεξαρτήτως θρησκευτικών πεποιθήσεων. Έτσι, θα πρέπει να επιτραπεί το κτίσιμο ενός τζαμιού προκειμένου να δείξουμε την ανεκτικότητα μας.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο προτείνω επίσης να ανοίξουν δύο νυχτερινά κέντρα διασκέδασης δίπλα στο τζαμί. Με αυτόν τον τρόπο θα δοθεί η ευκαιρία στους μουσουλμάνους να δείξουν και αυτοί μέσα από το τζαμί τους την δική τους ανεκτικότητα.