Γραφει ο Ανδρέας Κούτρας.
Αν σας λείπουν μερικά κατοστάρικα ευρώ τότε την έχετε άσχημα και πιθανόν να σας κυνηγήσει ανελέητα η εφορία. Αν όμως σας λείπουν μερικά δισεκατομμύρια τότε δεν έχετε παρά να πάρετε ένα καλό λογιστή και να πείσετε την κυβέρνηση πως την συμφέρει να σας τα εγγυηθεί.
Τι ακριβώς συμβαίνει με την τροπολογία που κατέθεσε το υπουργείο οικονομικών σχετικά με τις αναβαλλόμενες φορολογικές απαιτήσεις των τραπεζών; Για όσους δεν γνωρίζουν μια μικρή ιστορική αναδρομή ακολουθεί.
Πηγή : http://www.onalert.gr/stories/nomenklatoura-kai-nepotismos-stin-ellada-tis-krisis
Του Κων. Φράγκου (Υπ/γος ε.α. Αναλυτής Αμυντ. Θεμάτων Συγγραφέας – DEA Σορβόννης στα Αμυντικά).
Οι Έλληνες πληρώνουν τα λάθη ενός ολόκληρου πολιτικού συστήματος και όχι μίας ή δύο κυβερνήσεων Ζαν-Κλων-Γιούνκερ. Ενός πολιτικού συστήματος που, επ’ ουδενί, δείχνει ότι αντιλαμβάνεται το οξύ πρόβλημα και δεν δέχεται ν’ αλλάξει.
Ο Ελληνικός κρατικός μηχανισμός κινείται με βάση δύο κανόνες «αξιοκρατίας» και υπηρέτησης των συμφερόντων της Χώρας. Ο πρώτος είναι η νομενκλατούρα (nomenclatura) δηλ. ο κατάλογος κομματικών προσώπων, βασικά αθυρμάτων, από τον οποίο επιλέγονται αυτοί που θα καταλάβουν τους θώκους, ανεξαρτήτως προσόντων, ήθους και ικανοτήτων.
Του Ηλία Καραβόλια.
Μην βγείς απο τον τάφο, όποιος και αν είσαι εσύ στην Αμφίπολη, διοτι και μιζέρια θα δείς - ενώ εσύ γνώρισες λογικά δόξες λαμπρές - αλλά και ΕΝΦΙΑ θα σε βάλουν να πληρώσεις. Σιγουρα θα σε φορολογήσουν για ημιυπαίθριους χώρους.
Αν είναι θαμμένα και τα παιδιά σου ή κάποια τιμαλφή σου, θα πληρώσεις και τεκμήρια.
Μείνε εκεί που είσαι, όποιος και αν είσαι αρχαίε ημών πρόγονε.
Του Βασίλη Τσούγκαρη.
Οι παλιοί θα το θυμούνται το τραγούδι αυτό, το «ρετρό», το οποίο αργότερα η νεολαία της εποχής του '60 το είχε «διασκευάσει», και το «σε άλλη γη σε άλλα μέρη, που κανέναν δεν ξέρουμε και κανείς δεν μας ξέρει….» είχε γίνει «πού στο διάολο να πάμε, χωρίς φράγκο στην τσέπη μας τι σ…α θες να φάμε…..» (κλπ, κλπ).
Ωραίες εποχές ΤΟΤΕ, σύμφωνα με τις περιγραφές των παλιών, αλλά και τις αναμνήσεις των συνομήλικων που τα προλάβαμε τα τραγούδια αυτά, όπως και τον «ρομαντισμό» των νεανικών μας χρόνων…
Του Πέτρου Χασάπη.
Στάση πληρωμών, από προφανή οικονομική αδυναμία τους, φαίνεται να κηρύσσουν τελικά οι πολίτες προς το κράτος. Και ο αριθμός τους αυξάνεται συνεχώς. Πόσα λέγαμε μέχρι χθες ότι είναι τα ληξιπρόθεσμα χρέη προς την εφορία; 68 δισεκατομμύρια; Ξεχάστε το. Ήδη προσεγγίζουν τα 70 δισεκατομμύρια!
Μέσα στον Αύγουστο μόνο, και ενώ υποτίθεται ότι έπρεπε να εισπραχθεί η πρώτη δόση του φόρου εισοδήματος, τα χρέη αντί να μειωθούν τουναντίον αυξήθηκαν κατά 1,5 δις περίπου! Και να σκεφτούμε ότι έρχεται και ο ΕΝΦΙΑ. Μέχρι τα Χριστούγεννα προβλέπουμε τα ληξιπρόθεσμα προς την εφορία να ξεπερνούν τουλάχιστον τα 72 δισεκατομμύρια ευρώ.
Γιατί λοιπόν δανειστές και κυβέρνηση επιβάλλουν συνεχώς αντισυνταγματικούς και απάνθρωπα μεγάλους φόρους, αφού και ένα μικρό παιδάκι αντιλαμβάνεται ότι δεν πρόκειται να πληρωθούν με αυτή την οικονομική κατάσταση; Αν δεν είναι πολιτικά ανίκανοι, τότε θα πρόκειται για σχεδιασμένη μετακύλιση του δημοσίου χρέους στις πλάτες του καθενός μας ατομικά, μέσω τεχνητής αύξησης των απαιτήσεων του κράτους προς τους πολίτες του.
Όλα αυτά που μας συμβαίνουν είναι τραγελαφικά. Την στάση πληρωμών που έπρεπε να κηρύξει το κράτος προς τους ιδιώτες δανειστές από την αρχή, έχοντας απέναντί του ένα μη βιώσιμο δημόσιο χρέος, τελικά την κάνουν οι πολίτες προς το κράτος, ενώ το τελευταίο εξακολουθεί να θεωρεί το χρέος βιώσιμο, σαν να μην τρέχει τίποτα!
ΥΓ. Μετά από όλα αυτά, απορούμε πού βρίσκει τα πρωτογενή πλεονάσματα η κυβέρνηση και μάλιστα αυτά αυξάνονται κιόλας!