Rib and Sea

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

Ο Αλαίκσοις δέχθηκε χθες φραστική επίθεση στο Λονδίνο, όπου συνδυάζει οικογενειακές διακοπές - μετά της Μπέττυς και των τέκνων - με δουλειά πρωθυπουργική. Έλληνες τον αποδοκίμασαν για την προδοσία της Μακεδονίας.

Το περιστατικό μού θύμισε την επίσκεψη της βασίλισσας Φρειδερίκης στη βρεταννική πρωτεύουσα το 1963. Τότε που μια άλλη Μπέττυ, η Αμπατιέλου, λέγεται ότι χαστούκισε τη βασίλισσα, ενώ στην πραγματικότητα της επιτέθηκε φραστικά στα πλαίσια του αγώνα της για την αποφυλάκιση του συζύγου της, σημαίνοντος στελέχους του ΚΚΕ. [Ήταν τότε που το Συμβούλιο Χαρίτων απέρριπτε τις αιτήσεις απονομής χάριτος των καταδικασμένων κομμουνιστών. Τί ήταν δηλαδή αυτοί για να τύχουν χάριτος; Ναρκέμποροι, πλαστογράφοι ή απατεώνες που δεν απειλούν την καθεστηκυία τάξη;].

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

[Τελικά θα μας σώσει (;) η παράγκα].

Δικηγορών επί δεκαετίες και κατέχων μεταπτυχιακόν  εξ Εσπερίας, άμα δε έχων διαβάσει ή μελετήσει χιλιάδες βιβλίων νομικών τε και μη, αλλά και εφημερίδες πάσης αποχρώσεως και συμφέροντος, προσπαθώ να καταλάβω γιατί πανηγυρίζουν οι κυβερνώντες, όπως προσπαθούσα να καταλάβω εκείνο το ακαταλαβίστικο success story.  

Συμφώνησαν στις Πρέσπες ότι ο βόρειοι γείτονές μας θα αποκαλούνται Μακεδόνες, επειδή έτσι γουστάρουν και δεν είναι δυνατόν εμείς οι διεθνιστές να τους χαλάσουμε το γούστο που τυχαίνει να σιγοντάρουν και οι ΗΠΑ. Αλλά ο Πρόεδρος των γειτόνων αρνείται να υπογράψει την προδοτική για τη χώρα μας συμφωνία, επειδή, λέει, δεν είναι καλή για τη χώρα του. Ο πρωθυπουργός τής χώρας του απειλεί να τον καθαιρέσει και ο Πρόεδρας του λέει να το κάνει άμα κοτάει.  Κι΄ έχει ο Πρόεδρας έναν υποστηρικτή από τη δική μας μεριά, τον Χάνο Κλασμένο, ο οποίος είπε ότι θα συγκυβερνά με τον Αλαίκσοι, ο οποίος είναι καθαρός και μη διαπλεκόμενος, μέχρι να σβήσει ο ήλιος, αλλά τη συμφωνία των Πρεσπών δεν θα την ψηφίσει, επειδή είναι εθνικώς επιζήμια και ότι θα απαιτήσει να κυρωθεί η συμφωνία, την οποίαν αυτός θα καταψηφίσει, με 180 ψήφους στη Βουλή.

Όσοι άκουσαν το τυχαίο ανθρωπάκι με προβιά υπουργού να δηλώνει για τις αποδοκιμασίες που δέχτηκε σχετικά με τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς έξω απ' το ειρηνοδικείο Γιαννιτσών, πως: "Δεν κάνουμε διάλογο ούτε με φασίστες, ούτε με τους χιτλερικούς..", ένοιωσαν μιά ασφυξία και μιά αγανάκτηση για την καταπάτηση κάθε έννοιας δημοκρατίας και λογικής, και κατάλαβαν έστω και αμυδρά πώς ένοιωθαν οι σκεπτόμενοι πολίτες στην αριστερή δικτατορία του "υπαρκτού"  σοσιαλισμού της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, που οδήγησε στην εξαθλίωση εκατομμύρια πολιτών, και το κράτος σε ακραία σήψη και διαφθορά.

Ήταν η εποχή που κάθε υποψία διαφορετικής άποψης, η κάθε υποψία διαμαρτυρίας σε έστελνε κατ' ευθείαν στα γκούλαγκ, ή στην ανεργία, στον προσωπικό διωγμό, και τελικά στην εξαχρείωση, την απελπισία και στον θάνατο.

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

Χθες μεσημέρι ανηφόριζα από το κτήριο του Αρείου Πάγου [Θέμιδος Μέλαθρον] τη λεωφόρο Αλεξάνδρας προς Αμπελοκήπους.  Από το ύψος του γηπέδου του ΠΑΟ πήρε το μάτι μου γαλανόλευκες να κυματίζουν μακρυά και άκουγα δυσδιάκριτα συνθήματα. Για το Σκοπιανό θα διαδηλώνουν, μονολόγησα. Διέκρινα κεφάλια κάπου στο ύψος της ΓΑΔΑ.

Πλησιάζοντας βρέθηκα ανάμεσα σε καμμιά πενηνταριά νοματαίους. Μερικοί έφεραν ολόσωμες πινακίδες υπέρ της «ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΓΕΡΣΙΣ», άλλοι κρατούσαν σημαίες και άλλοι μοίραζαν  φυλλάδια. Μία εικοσάχρονη λυγερή κοπελίτσα κρατούσε τη ντουντούκα και καλούσε με πάθος τον κόσμο σε συγκέντρωση συμπαράστασης αύριο έξω από τα δικαστήρια στην πρώην Σχολή Ευελπίδων, όπου θα απολογηθεί ο απατεών.