Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Μεγάλωσα με τη «Νύφη του Θερμαϊκού» ως εναλλακτικό προσωνύμιο της «πρωτεύουσας του Βορρά». Έμαθα στο σχολείο για τη θριαμβευτική είσοδο του ελληνικού στρατού στην πόλη το 1912 και την απελευθέρωσή της. Έμαθα για τους αγώνες του Παύλου Μελά, διάβασα το βιβλίο της Πηνελόπης Δέλτα «Στα μυστικά του βάλτου».
Ενημερώνομαι για τις προσπάθειες του ελληνικού κράτους να μην εκτουρκισθεί η Θράκη μας, αλλά και για τις τουρκολάγνες διαθέσεις αρκετών τοπικών βουλευτών διαφόρων κωμάτων. Ενημερώνομαι αδιαλείπτως για τους αγώνες των Πομάκων να διατηρήσουν τις ρίζες τους, την ελληνικότητά τους και να μην εκτουρκισθούν.
Διάβασα για την υπόθεση Πολκ και έζησα την υπόθεση Λαμπράκη. Είχα παρακολουθήσει την προσπάθεια του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και μετέπειτα πρώτου πρωθυπουργού της χούντας να στρέψει αλλού τις ανακρίσεις για τη δολοφονία Λαμπράκη και τη σθεναρή αντίσταση του ανακριτή Σαρτζετάκη και του εισαγγελέα Μπούτη που πιστοί στον όρκο τους «παράκουσαν» τις νουθεσίες Κόλλια.
Από την στιγμή που δεχόμαστε ως νόμιμη και μόνη ηθική την κρατική βία έχουμε παραδώσει τα κλειδιά στον φασισμό, και έχουμε διαγράψει κάθε πρόοδο που έκανε το ανθρώπινο γένος στο πεδίο του πολιτισμού και του ουμανισμού.
Και βία δεν είναι μόνον η καταστολή των ΜΑΤ και η τρομοκρατία του παρακράτους, αλλά και το κόψιμο των συντάξεων και των μισθών, οι μαζικές απολύσεις, η διαστρέβλωση της γλώσσας και των εννοιών, η παραχώρηση της νομοθετικής εξουσίας σε ξένα κέντρα αποφάσεων, η παραχώρηση για εκμετάλλευση σε ιδιώτες της φυσικής περιουσίας του λαού όπως είναι το νερό, η αλόγιστη υπερφορολόγηση και ποινικοποίηση των πάντων προκειμένου να επιβάλλονται πρόστιμα που θα οδηγήσουν σε αδυναμία πληρωμής-κατασχέσεις και πλειστηριασμούς, η διαπόμπευση και στοχοποίηση κάθε υγιώς σκεπτόμενου και άρα και αντιδρώντα πολίτη σαν λαϊκιστή-φασίστα-εθνικιστή.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Kι’ ο Πέτρος που πάει παντού πήγε με το ΚΕΕΡΦΑ να συμπαρασταθεί στον δήμαρχο της Σελανίκ
http://makpress.blogspot.gr/2017/02/blog-post_222.html
H Θεσσαλονίκη και τον Πέτρο υποδέχεται. Όχι, όμως, τον Μίκη.
Βικιπαίδεια:
Ακτιβιστής = ενεργός πολίτης που δραστηριοποιείται για τα πολιτικά, πολιτιστικά ή οικονομικά ζητήματα που προβληματίζουν μια κοινωνία.
Άντε και να συμφωνήσουμε πως ο Έρπητας έχει δίκιο, και πως αυτοί που έριξαν κάτι ψιλές στον Πρώτο Μ@λάκα της συμπρωτεύουσας δεν ήταν γνήσια αγανακτισμένοι πολίτες παρά ήταν ακροδεξιοί, φασίστες κλπ. Αμέσως προκύπτουν διάφορα ερωτήματα, από τα οποία διαλέγουμε μερικά:
Τα ΜΑΤ και οι λοιπές δυνάμεις καταστολής του καθεστώτος που έχουν σαπίσει στο ξύλο δίκαιους και άδικους, είναι αγλαϊσματα της δημοκρατίας; Δηλαδή αυτοί δεν δέρνουνε όσους έχουν διαφορετική άποψη απ' το καθεστώς, αλλά όσους συμφωνούν μαζί του; Δηλαδή, εν ολίγοις, ο κρατικός φασισμός υπηρετεί την δημοκρατία;
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Οποία σύμπτωση. Ό,τι δεν αρέσει στην αριστερά [λέμε και καμμιά μ…] το βαφτίζει «φασιστικό», «ακροδεξιό», «αντιδημοκρατικό», «συντηρητικό» και ό,τι άλλο ήθελαν επινοήσει οι ευφάνταστοι κονδυλοφόροι της επικοινωνιακής ομάδας του κυβερνώντος συνονθυλεύματος. Αν έχουν τη συναίσθηση ότι δεν μπορούν να τα βάλουν με θρύλους, όπως ο Μίκης, περιορίζονται να αποκαλέσουν «ετερόκλητο όχλο» το μέγα πλήθος που με μέγα πάθος συγκεντρώθηκε την 04.02.108 στην Αθήνα για να διαδηλώσει την αντίθεσή του στην παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας μας και να τον ακούσει να αποκαλεί «αριστερόστροφο φασισμό» το κυβερνών σκουπιδαριό.