Του Σωτηρίου Καλαμίτση.
«Ο γαμπρός μου είχε πετύχει 4ος στον διαγωνισμό του ΑΣΕΠ το 1998. Αυτό το κάθαρμα ο Παυλόπουλος δεν τον διόρισε, διότι προτίμησε τους δικούς του. Τώρα, όμως, ο Τσίπρας αποκατέστησε την αδικία και με υπογραφή Παυλόπουλου. Ο γαμπρός μου ορκίσθηκε την περασμένη Δευτέρα διοικητικός υπάλληλος στο τάδε νοσοκομείο». Ο πεθερός ησύχασε. Ο γαμπρός είχε αποκατασταθεί και η οικογένεια θα πίνει νερό στο όνομα του Αλέξη. Πεθερικά ένθεν και ένθεν συν ζεύγος = 6 ψηφαλάκια.
Από την άλλη, χιλιάδες συνταξιούχοι ανέκραξαν: «Τσίπρας και ξερό ψωμί». Με € 300 μόνον έκαστος. Στους συνταξιούχους, οι μισοί των οποίων είναι συνταξιούχοι του Δημοσίου. Σιγά μην έδινε € 300 στους άνεργους. Οι άνεργοι, ως γνωστόν, ανήκουν στον Ιδιωτικό Τομέα. Αλλά παρά την κρίση, τα πρωτοσέλιδα δίνουν και παίρνουν για ρυθμίσεις που επιτρέπουν ακόμη και σήμερα σε 55ρηδες να συνταξιοδοτηθούν. Και για το ΕΚΑΣ που κόπηκε στον διπλανό τους χέστηκαν!
Του Σωτηρίου Καλαμίτση.
Έχω έναν πελάτη από εικοσαετίας. Έχει ήδη από δεκαετίας προβιβασθεί στην κατηγορία του φίλου, καθότι περάσαμε μαζί 150 ποινικά ακροατήρια και στη συνέχεια 142 διοικητικά ακροατήρια.
Φαντασθείτε, λοιπόν, πόσα ζήσαμε και πόσα είπαμε μαζί περιμένοντας να έλθει η σειρά μας να «δικασθούμε». Εκείνος, μάλιστα, επί 27 μήνες προφυλακισμένος, για να αποφυλακισθεί χωρίς ούτε μία ώρα ποινής. Απλώς είχαν εκδοθεί το 1995 εις βάρος του 52 εντάλματα σύλληψης και μόλις αθωωνόταν για το ένα, ενεργοποιείτο το επόμενο, μόλις αθωωνόταν για το επόμενο, ενεργοποιείτο το μεθεπόμενο κ.ο.κ.
Ήθελα να γράψω κάτι γι’ αυτόν τον φίλο, το οποίο αφορά όλους τους πολίτες, αλλά δεν ήξερα πώς να αρχίσω και πώς να τελειώσω. Διάβασα, όμως, στο makpress τούτο δω και αμέσως μου ήλθε η έμπνευση καθότι τα πήρα εντελώς στο κρανίο : http://makpress.blogspot.gr/2016/12/blog-post_613.html