Φέτος περάσαμε τις ημέρες του Πάσχα με φίλους στη Ζάκυνθο. Και ήταν αυτή ακριβώς η "συνταγή" που με έκανε να αλλάξω ρότα στη σύνταξη αυτού του σημειώματος. Γιατί άλλα είχα κατά νου να γράψω, ευρισκόμενος, προφανώς και δικαίως, εν βρασμώ ψυχής, και άλλα τελικώς γράφω. Γιατί επείσθην, βλέπετε, ότι η μιζέρια, η μικροψυχία και η κοντόφθαλμη οπτική θεώρηση των πραγμάτων εκ μέρους κάποιων, δεν μπορεί και δεν θα πρέπει να δηλητηριάσει την αισιοδοξία μας για το αύριο, γι' αυτά που έρχονται.
Γιατί πέρα και πάνω από πλωτές εκθέσεις και διεκδικήσεις πατρότητας "πρωτότυπων" ιδεών, αποκλειστικότητας πρωτοβουλιών και επιλεκτικών αποκλεισμών, υπάρχει εκεί έξω το απέραντο γαλάζιο, τα ταξίδια μας στη φιλόξενη αγκαλιά Της, οι φίλοι μας, αυτοί που περιμένουν να ονειρευτούν με τα όνειρά μας, αυτοί που περιμένουν να ταξιδεύσουν μαζί μας. Γιατί, τελικώς, αυτά μόνο παίρνουμε στις αποσκευές μας, όταν έρθει κάποτε το πλήρωμα του χρόνου...
Ο καιρός άλλαξε και μαζί του αλλάζουμε κι' εμείς. Ετοιμάζουμε τα σκάφη μας για νέες αποδράσεις, για νέες υγρές περιπλανήσεις. Χαράζουμε πορείες στο χάρτη, τον πλαστικοποιούμε κι' ονειρευόμαστε. Ονειρευόμαστε την κρυφή καβάντζα στην ερημική παραλία, τον ύπνο κάτω απ' την τέντα πλεύσης, το πρωϊνό ξύπνημα με το κλάμα κάποιου γλάρου, τη σταγόνα της υγρασίας που έχει σχηματισθεί κάτω απ' το τεντόπανο και σημαδεύει το μάτι μας ή το πλατσούρισμα των κεφάλων γύρω απ' το φουσκωτό. Προετοιμαζόμαστε γι' αυτά που θα έρθουν και αισιοδοξούμε. Γιατί το έχουμε ανάγκη. Γιατί η παγκόσμια οικονομική μιζέρια (των ιδεών και των οραμάτων, κυρίως, και λιγότερο του χρήματος) μόνο με χαμόγελο, όνειρα και αισιοδοξία αντιμετωπίζεται.
Όσοι δεν το κατανοήσουν αυτό, θα τρέχουν διαρκώς και αενάως πίσω από εμπάθειες και μικρότητες, που θα τους στερούν τη χαρά της συμμετοχής και θα τους βάζουν στο περιθώριο. Όχι αυτό που επιφυλάσσει το σύστημα σε όσους αρνούνται να υποκύψουν και να μεταλλαχτούν, αλλά στο περιθώριο της ζωής και της ανείπωτης ευτυχίας που επιφυλάσσει η Θάλασσα σε όσους την αγαπούν και ξαπλώνουν μ' εμπιστοσύνη στη γαλάζια αγκαλιά Της.
Χρόνια σας πολλά και πολλές θάλασσες!
Ιωσήφ Παπαδόπουλος