Rib and Sea

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Δεν είναι ίσως τυχαίο που ο Τζέφρυ Μινέϊκο Παπανδρέου επέλεξε το Καστελλόριζο για να ανακοινώσει την απόφασή του να θέσει τη χώρα υπό την εποπτεία του Δ.Ν.Τ. και των τροϊκανών ή των θεσμών, όπως θέλετε πείτε τους, το ίδιο είναι άλλωστε. Και δεν είναι τυχαίο, επίσης, ότι η πανέμορφη αυτή γωνιά ελληνικής γης δεν υπάρχει στους ελληνικούς χάρτες ή έστω στους χάρτες της Εθνικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας. Μέχρι τη Ρόδο μας ενδιαφέρει τι καιρό θα κάνει βρε αδελφέ. Ποιος νοιάζεται (μην πω κάτι άλλο) για το Καστελλόριζο!

Δεν άρχισα καλά, το ξέρω. Επέστρεψα άλλωστε με τα νεύρα μου, μολονότι η ψυχή μου είναι γεμάτη με όμορφες εικόνες από τον μαγικό αυτό τόπο στον οποίο έχουν το κουράγιο να μένουν (ακόμη) διακόσιες ψυχές, στην πλειοψηφία τους υπερήλικες. Και έχω τα νεύρα μου για πολλούς και διαφόρους λόγους, ένας εκ των οποίων είναι και ο σπουδαιότερος. Για μένα τον παράξενο τουλάχιστον.

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Η Σύμη είναι ίσως η ομορφότερη θεατρική σκηνή του Αιγαίου. Εντυπωσιάζεται ο επισκέπτης καθώς το πλοίο καταπλέει στο λιμάνι του νησιού και μπροστά στα έκπληκτα μάτια του απλώνονται τα βαμμένα με παλ χρώματα σπίτια του οικισμού που σκαρφαλώνουν στις πλαγιές των δύο αντικρυστών λόφων και διατηρούν ευλαβικά την αρχιτεκτονική παράδοση του τόπου. Νησί με μεγάλη οικονομική δύναμη στο παρελθόν και 22.000 περίπου κατοίκους, η Σύμη βλέπει σήμερα τον πληθυσμό της να περιορίζεται στις 2.500 περίπου ψυχές.

Το πρόσφατο ταξίδι μας στο Καστελλόριζο και τη Ρόδο μας έδωσε την ευκαιρία να πεταχτούμε μέχρι το νησί των σφουγγαράδων και να κλέψουμε κάτι από τη μαγεία του. Ο Ιούλιος και ο Αύγουστος δεν είναι σίγουρα οι καλύτεροι μήνες για να επισκεφτεί κανείς τη Σύμη, όμως εξ ίσου ακατάλληλος είναι και ο χειμώνας όταν
το νησί μπαίνει στον αστερισμό της μοναξιάς με την εμπορική ζωή να περιορίζεται στα λιγοστά ανοικτά καταστήματα της προκυμαίας.

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παποαδόπουλος.

Χρειάστηκε να διασχίσουμε απ' άκρη σ' άκρη ολόκληρο το νησί των Ιπποτών για να φθάσουμε στο Πρασονήσι. Πολλά είχαμε ακούσει γι' αυτό το παράξενο μέρος, που βρίσκεται στο "outback" της τουριστικής Ρόδου, αλλά ποτέ δεν μας είχε δοθεί η ευκαιρία να πάμε.

Μόλις προβάλλει ωστόσο η μεγάλη αμμουδερή παραλία με τη στενή λωρίδα γης που τη χωρίζει και τη συνδέει συγχρόνως με το Πρασονήσι, η εντύπωση πως εδώ δεν πατάει άνθρωπος πάει περίπατο. Ξενοδοχεία, εστιατόρια, επιχειρήσεως ενοικίασης kite surf και wind surf και δεκάδες αυτοκινούμενα τροχόσπιτα σαν το δικό μας - ή περίπου - που κατασκηνώνουν εδώ για πολλές ημέρες ώστε οι επιβαίνοντες να απολαύσουν το αγαπημένο τους σπορ.

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Το να καταφέρει να "σκαρφαλώσει" κάποιος με ένα συμβατικό αυτοκίνητο μέχρι τις εγκαταστάσεις της Κοινότητας Ἁείφαρον" στην αρχαία Νεμέα είναι σημαντικό, δίχως άλλο, επίτευγμα. Το να προσπαθήσει όμως κάποιος να αναρριχηθεί ως εκεί με ένα βαρύ εμπροσθοκίνητο αυτοκινούμενο τροχόσπιτο 4 τόνων, ακόμη και κατά την διάρκεια του καλοκαιριού, είναι απονενοημένο διάβημα!

Αυτό προσπάθησα να κάνω το περασμένο Σάββατο και το μετάνοιωσα πικρά. Αποτέλεσμα; Ένας σπασμένος λεβιές χειρόφρενου, όλα τα ντουλάπια του αυτοκινούμενου στην... πίστα και τόση σκόνη, μέσα και έξω, όση δεν έχουν φάει όλα τα 4Χ4 στη Σαχάρα!

Τελικώς, το γινάτι βγάζει μάτι, όπως λέει ο σοφός λαός. Ο Παναγιώτης, ένας αποφασισμένος κάτοικος της Κοινότητας που ειδικεύεται στον χειρισμό χωματουργικών μηχανημάτων, πρότεινε να με ρυμουλκύσει με το τερατώδες Unimog καθώς το έφερε βαρέως να με βλέπει να αφήνω το αυτοκινούμενο στο χωριό της αρχαίας Νεμέας και να ανεβοκατεβαίνω στο Ἁείφαρον" με το παπί. Έλα όμως που έλειπε εκείνο το ειδικό εξάρτημα ρυμούλκυσης με τον κρίκο που βιδώνει στο μπροστινό μέρος του Ducato.