Rib and Sea

Bίντεο - Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Μαγείρισσα : Αννέτα Παπαδοπούλου.

Για να πω την αλήθεια, πολλές φορές είχα σκεφτεί να βιντεοσκοπήσω τα ατελείωτα μαγειρέματα που έχουμε κάνει στις εξόδους μας με το αυτοκινούμενο. Όμως, άλλα θέματα που προέκυπταν εν τω μεταξύ, έκλεβαν την προσοχή και το ενδιαφέρον μου. Βλέποντας ωστόσο το έντονο ενδιαφέρον των συνδρομητών μου στο YouTube για τις πρόσφατες μαγειρικές συνταγές που βιντεοσκόπησα, αποφάσισα να εμπλουτίσω τα θέματά μου και με "μαθήματα" μαγειρικής. Βάζω σε εισαγωγικά τη λέξη "μαθήματα" γιατί δεν είμαστε βεβαίως ικανοί, η καπετάνισσα κι' εγώ, να παραδώσουμε μαθήματα μαγειρικής σε κανένα! Όχι τίποτε άλλο, θα μας δει ο Μαμαλάκης ή ο Πετρετζίκης και θα γελούν με την καρδιά τους αν ισχυριστούμε ότι τους ανταγωνιζόμαστε!

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Το "βαρύ" πρωϊνό που συνηθίζω να τρώω, όταν ταξιδεύουμε με το αυτοκινούμενο, ήταν εντελώς διαφορετικό χθες το πρωί στη Σκόπελο. Όχι γιατί άλλαξε το μενού, αλλά γιατί άλλο είναι να τρως τηγανητά κρεμμύδια, ντομάτες, τυρί, σαλάμι και αυγά με χωριάτικο προζυμένιο ψωμί σε κάποια παραλία, και άλλο να τα τρως στη ρίζα του βράχου στην κορυφή του οποίου βρίσκεται το εκκλησάκι του Άη Γιάννη στο Καστρί όπου γυρίστηκαν σκηνές της ταινίας "Mamma mia"!           

Κάμερα - Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Μαγείρισσα : Αννέτα Παπαδοπούλου.

Τελικώς όλα τα όνειρα, ακόμη και τα πιο απίθανα, μπορούν κάποια μέρα να πραγματοποιηθούν. Αναλόγως βέβαια τα όνειρα που μπορεί να κάνει ο καθένας. Γιατί αν εγώ, επί παραδείγματι, ονειρευόμουν να γίνω αστροναύτης, είναι πλέον ή βέβαιον ότι το όνειρό μου αυτό θα έμενε ανεκπλήρωτο. Αν όμως έχετε το πεζό και γήϊνο όνειρο, όπως ας πούμε να φάτε μύδια σαγανάκι σε αυτοκινούμενο παραμονές Χριστουγέννων στις Κουκουναριές της Σκιάθου, ιδού πώς μπορείτε να το κάνετε πραγματικότητα.

Αρκεί να σας δώσει η "Hellenic Seaways" τα εισιτήρια για το αυτοκινούμενο και δύο άτομα για τη Σκιάθο, να έχετε στο ψυγείο του αυτοκινούμενου μια χούφτα μύδια καθαρισμένα, λάδι, πράσινη πιπεριά, σάλτσα ντομάτας, φέτα, χονδρό αλάτι απ' τ' Αρμάθια, σκόρδο και μπούκοβο. Τα υπόλοιπα θα τα αναλάβει η καπετάνισσα.

Γράφει και εξιστορεί την "αποκοτιά" του ο Γιώργος Μαστοράκης.

Πάντα πίστευα ότι το «μικρόβιο» της ταξιδιωτικής αναζήτησης υπάρχει στο DNA μου, κληρονομιά από τον αείμνηστο πατέρα μου, ο οποίος μου «πέρασε» την αγάπη του για το ταξίδι, τους άγνωστους προορισμούς και την πλανόδια ζωή στο δρόμο με ό,τι συνεπάγεται αυτό: κίνηση, δράση, αγάπη για το άγνωστο και μια συνεχή εγρήγορση των αισθήσεων και των συναισθημάτων. Κι αυτό είναι η καύσιμη ύλη για την περιπέτεια που ακολουθεί.

Τα ταξίδια μου σε 2 και 4 τροχούς είχαν, έχουν και ελπίζω πάντα να έχουν το χαρακτηριστικό της περιπέτειας, της αναζήτησης του καινούριου και της σκληραγώγησης του «είναι» μου. Τα χιλιόμετρα που οδηγώ περνούν σαν το γυαλόχαρτο και παίρνουν τη σκουριά της βαρετής διεκπεραίωσης του αγαθού που ονομάζεται ζωή, οξύνουν τις ικανότητες και μπολιάζουν βαθιά τα χρωμοσώματα με την ανάγκη για περισσότερη ελευθερία, δυνατές εμπειρίες και βαθιά γνώση της πραγματικής ζωής εκεί έξω, στο ελεύθερο πεδίο, στην αρένα των δρόμων, στον καμβά των τοπίων που εναλλάσσονται σε διαφορετικά -και εξωτικά- γεωγραφικά μήκη και πλάτη της μπλε σφαίρας πάνω στην οποία γυρνάμε ούτως ή άλλως με ιλιγγιώδη και αέναη ταχύτητα για όσα χρόνια μας αναλογούν, χαρισμένα από την άγνωστη και αρχέγονη Δύναμη που κυβερνάει το Σύμπαν…