Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ανάμεσα στα άλλα θαυμαστά που κρύβει ο Βατόλακκος είναι και το λαογραφικό του μουσείο. Ο Μανώλης Αβαράκης μου άνοιξε την πόρτα και αυτού του αξιοθέατου, με τον Δημήτρη Δερμιτζάκη να με ξεναγεί στους χώρους του. Παλιό ελαιοτριβείο, φουρνόσπιτο, αποστακτήριο, σκεύη, αγροτικά εργαλεία, έπιπλα, παραδοσιακές φορεσιές, αργαλειός, χαλιά, κεντήματα και παλιές φωτογραφίες ήταν όλα εκεί όμορφα τακτοποιημένα σε δύο ξεχωριστά κτίσματα, το ένα δίπλα στο άλλο.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Οι πληροφορίες που είχα για τον διοργανωτή του "Β΄ Πανελληνίου Συμποσίου Ξυλογλυπτικής" που επρόκειτο να πραγματοποιηθεί στον Άγιο Νικόλαο της Κρήτης ήταν αυτές που βάρυναν στην απόφασή μου να πάω στον Άγιο Νικόλαο. Χρειαζόταν βεβαίως και η σύμφωνη γνώμη των δύο χορηγών μου. Της "ΑΝΕΚ LINES" και της "BLUE STAR FERRIES", τα τμήματα χορηγιών των οποίων συμφώνησαν να μου χορηγήσουν δωρεάν τα εισιτήρια για το αυτοκινούμενο και την αφεντιά μου.
Ο Νίκος Μάνεσης, λοιπόν, ήταν αυτός που με έκανε να βρεθώ το Σάββατο 5 Οκτωβρίου στη Δημοτική πλάζ του Αγ. Νικολάου και τα εγκωμιαστικά σχόλια του καλού μου φίλου Σταύρου Βαμβουνάκη γι' αυτόν τον εξαιρετικό ξυλογλύπτη και διοργανωτή του "Β΄ Πανελληνίου Συμποσίου Ξυλογλυπτικής".
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ο Πολιτιστικός σύλλογος του Βατόλακκου Χανίων διοργανώνει τα τελευταία τρία χρόνια τον "Περίπατο στην Τέχνη" με συμμετοχή γλυπτών και εικαστικών καλλιτεχνών κατά μήκος του μονοπατιού του ποταμού Βαλσαμιώτη. Ένα τοπίο εκπληκτικής ομορφιάς, με τα νερά του ποταμού να συντροφεύουν τους εκθέτες και τους επισκέπτες.
Δεν είχα τη δυνατότητα να πάω τον Αύγουστο στα Χανιά για να προβάλλω την πρωτότυπη αυτή καλλιτεχνική εκδήλωση, αλλά κατέβηκα στην Κρήτη την περασμένη εβδομάδα με την ευκαιρία του "Β' Πανελληνίου Συμποσίου Ξυλογλυπτικής" που πραγματοποιήθηκε στη Δημοτική Πλαζ του Αγίου Νικολάου. Ανάμεσα στους ξυλογλύπτες ήταν και ο Μανώλης Αβαράκης, ο Πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου του Βατόλακκου, ο οποίος μου μίλησε για τον "Περίπατο στην Τέχνη". Εντυπωσιασμένος από τα σχόλιά του, αλλά και όσων είχαν συμμετάσχει φέτος στην έκθεση του Βαλσαμιώτη, αποφάσισα μετά το πέρας του Συμποσίου να ακολουθήσω τον Αβαράκη στον Βατόλακκο.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Το Ενετικό λιμάνι των Χανίων και η παλιά πόλη που το περιβάλλει είναι δίχως άλλο ένας τόπος που πλημμυρίζει τις αισθήσεις, το μυαλό και την ψυχή του επισκέπτη με νοσταλγία και ρομαντισμό και τον μεταφέρει σε μια άλλη εποχή, παρωχημένη. Τότε που δεν υπήρχαν οι θόρυβοι, τα καυσαέρια και οι ίπποι των αυτοκινήτων, αλλά μόνο οι τετράποδοι ίπποι και τα γαϊδουράκια των κατοίκων της πόλης. Και είναι αλήθεια ότι όσο και αν μείνει κανείς και περιπλανηθεί στα γραφικά δρομάκια αυτής της μοναδικής πόλης ποτέ δεν θα την χορτάσει, ποτέ δεν θα βαρεθεί την παρουσία της.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Πέρασαν 6 χρόνια από τότε που πήγαμε τελευταία φορά στα Μετέωρα και αυτή τη φορά συγκινηθήκαμε το ίδιο όπως και τότε. Ήταν ένα ταξίδι 1.350 περίπου χιλιομέτρων. Είχαμε ξεκινήσει από την Αθήνα, περάσαμε από την Επίδαυρο, το Ναύπλιο, τον Πύργο, την Ολυμπία, τη Ναύπακτο, τους Δελφούς, το Γαλαξείδι, την Άμφισσα, τη Λαμία, την Καρδίτσα και καταλήξαμε στην Καλαμπάκα και στα μοναστήρια των Μετεώρων.
https://www.ribandsea.com/travels/1161-me-camper-apo-tin-epidavro-mexri-ta-meteora.html
Στα Μετέωρα είχαμε διανυκτερεύσει στον φιλόξενο (τότε) χώρο του Κώστα Αρσένη, που βρίσκεται επάνω στον δρόμο προς τα μοναστήρια, ο οποίος παρείχε δωρεάν χώρο πάρκινγκ και διανυκτέρευση στους κατόχους αυτοκινούμενων τροχόσπιτων, ενώ στην ταβέρνα του μπορούσε κανείς να γευματίσει, χωρίς ωστόσο να είναι υποχρεωτικό. Αυτή και μόνο όμως η ευχέρεια που έδινε ο ιδιοκτήτης, έριχνε στο φιλότιμο τον επισκέπτη που γευμάτιζε τελικώς στην ταβέρνα του και το ευχαριστιόταν με ένα μενού που δεν ξεπερνούσε τα 22 ευρώ το ζευγάρι.