Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Κάμερα : Αννέτα Παπαδοπούλου - Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Χρέη σεφ εκτέλεσε αυτή τη φορά ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα να βρει κανείς Συμιακό γαριδάκι στην αγορά. Συνήθως το προσφέρουν στα εστιατόρια που ειδικεύονται στους θαλασσινούς μεζέδες. Εγώ το βρήκα πάντως στην πηγή, καθώς βολτάριζα στην προκυμαία του λιμανιού της Κάσου.
Ο "καπετάν Γιώργος", ένα καίκι απ' τη γειτονική Κάρπαθο, είχε δέσει στο ντόκο και το πλήρωμα αποκεφάλιζε το κόκκινο γαριδάκι που έλκει το όνομά του απ' τη Σύμη, αν και το συγκεκριμένο είχε πάρει Κασιώτικη υπηκοότητα, αφού πιάστηκε στ' Αρμάθια!
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Είναι αλήθεια ότι έρχομαι σε δύσκολη θέση όποτε κάποιος μου ζητά να του πω ποιο είναι το πιο όμορφο νησί. Και πάντοτε του απαντώ ότι δεν ξεχωρίζω κανένα γιατί απλά το καθένα έχει τη δική του ομορφιά, τον δικό του χαρακτήρα.
Οι Φούρνοι όμως τείνουν να με ξεκολλήσουν από αυτό το "σλκόγκαν"! Εύκολα, ας πούμε, θα συνιστούσα σε όποιον θέλει να ξεκουραστεί, σε όποιον θέλει να ξεφύγει απ' τη βουή της μεγαλούπολης και να μυηθεί στα μυστικά του Αιγαίου, σε όποιον θέλει να ψαρέψει ή απλά να ξαπλώσει κάτω απ' τα σκιερά αλμυρίκια των παραλιών και να γευτεί την εκπληκτική νησιώτικη κουζίνα, να επιλέξει τους Φούρνους για τις καλοκαιρινές του διακοπές!
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Η Θύμαινα ανήκει σ' εκείνα τα νησιά που δύσκολα ο επισκέπτης θα ξεχωρίσει από τον επί γης παράδεισο! Και μπορεί μεν να είναι ένας δύσκολος τόπος για τους λιγοστούς μονίμους κατοίκους του, οι οποίοι στερούνται αξιοπρεπούς ακτοπλοϊκής σύνδεσης, ιατρικής περίθαλψης, γυμνασίου, λυκείου, πόσιμου νερού κ.λπ., για τον επισκέπτη του καλοκαιριού όμως, ο οποίος έχει φλομώσει απ' τη φασαρία, τη ρύπανση και την επικινδυνότητα της μεγαλούπολης, η Θύμαινα είναι ο τόπος όπου θα φορτίσει τις μπαταρίες της ψυχής και του μυαλού του μέσα σε λίγες μόλις ημέρες! Στα πεντακάθαρα νερά του οποίου θα κολυμπήσει χωρίς να φοβάται πως θα τον φάνε οι τσούχτρες και τα... κωλοβακτηρίδια!
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ξεναγός ο νέος αγρότης Αντώνης Ραφιόπουλος.
Σταματήσαμε στην άκρη του δρόμου, στην επιστροφή μας από την παραλία της Κολυμπήθρας, για να τραβήξω μερικά πλάνα του κυρίου Ιωσήφ Ραφιόπουλου και του γιου του Αντώνη, οι οποίοι φόρτωναν κλούβες με πατάτες στο αγροτικό τους. Για να πω την αλήθεια τις ζήλεψα εκείνες τις πατάτες και σκόπευα να τους ζητήσω να μου πουλήσουν μερικές.
Πιάσαμε την κουβέντα και το ένα έφερε το άλλο. Ο Αντώνης, βλέποντας τη διάθεσή μου, πρότεινε να με ξεναγήσει στον θαυμαστό κόσμο των χωραφιών τους. Σιγά να μην αρνιόμουν! Δώσαμε λοιπόν ραντεβού για την επόμενη μέρα το απόγευμα στο χωριό του, την Κώμη.
Επιμέλεια βίντεο - Φωτογραφίες : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Πηγή πληροφοριών : wikipedia
Λέγεται ότι πάνω από 600 περιστεριώνες υπάρχουν σε ολόκληρη την Τήνο. Μια παράδοση που διατηρείται στο νησί από την εποχή που οι Κυκλάδες ήταν στην κατοχή των Ενετών. Οι Ενετοί έφεραν τα περιστέρια στην Τήνο, γιατί με βάση το δίκαιό τους, ο περιστεριώνας ήταν αποκλειστικό προνόμιο των φεουδαρχών του νησιού. Μόνο μετά το 1715, που ανέλαβαν οι Τούρκοι, οι Τηνιακοί μπόρεσαν, εφ' όσον κατείχαν γη, να γίνουν ιδιοκτήτες κάποιου περιστεριώνα. Έτσι, ο περιστεριώνας έγινε σύμβολο υπεροχής, λόγω καταγωγής αλλά και οικονομικής ευχέρειας. Μέσα από αυτή τη διαδικασία, οι Τηνιακοί καλλιτέχνες μπόρεσαν να ξετυλίξουν την καλλιτεχνική ευφυΐα τους.