Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Γενικώς, όπως είπα χθες στον πατέρα Σπυρίδωνα Δεναξά, τον ηγούμενο της Μονής Χοζοβιώτισσας, είμαι ένας δύσπιστος άνθρωπος. Δεν πιστεύω σε θαύματα, αγίους, "ιερά" λείψανα και στις υπερβολές γενικώς με τις οποίες αμαύρωσαν, κατά την ταπεινή μου γνώμη, το ιερατείο τη θρησκεία μας. Όμως, μια επίσκεψη στο εκπληκτικό μοναστήρι της Χοζοβιώτισσας Αμοργού μπορεί και πρέπει να την κάνει κάποιος, ακόμη και αν είναι ο πλέον δύσπιστος άνθρωπος του πλανήτη!
Το σημείο, κατ' αρχάς, στο οποίο είναι κτισμένο το μοναστήρι μόνο θαυμασμό μπορεί να προκαλέσει. "Κρεμασμένο", θαρρείς, "καρφωμένο" θα έλεγα καλύτερα, σαν ένα κατάλευκο λευκό περιστέρι στα αφιλόξενα σκούρα γκρεμνά της βορειοανατολικής ακτής της Αμοργού. Περισσότερο με απόκοσμη ζωγραφιά μοιάζει παρά με ανθρώπινο κατασκεύασμα!
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Τέτοιο ταξίδι να πάει και να μην έρθει ξανά! Κυρίαρχα συναισθήματα ο πόνος, η θλίψη, η στονοχώρια, ο θυμός, η αγανάκτηση. Πάει και η χαρά του άγνωστου, αφού γνωρίζαμε εκ των προτέρων τι θα δούμε και τι θα αντιμετωπίσουμε. Καμμένη γη, καμμένα δένδρα, καμμένα ζώα, καμμένες περιουσίες, καμμένες ζωές.
Μέρη που τα είχαμε φυλαγμένα στο μυαλό και στην καρδιά μας σαν τόπους πράσινους, όμορφους, με χαρούμενους κατοίκους, μελίσσια, οικόσιτα ζώα, οικονομική δραστηριότητα, τουριστικά αξιαγάπητους, έγιναν ξαφνικά στάχτη. Δεν μπορεί να αντέξει το μυαλό τόση δυστυχία. Δεν μπορούν να αντέξουν τα μάτια τέτοια ασχήμια. Δεν μπορεί να αντέξει η μύτη τέτοια μυρωδιά.
Βρισκόμαστε στην καρδιά του καλοκαιριού του 2021.
Η Σίφνος είναι γεμάτη με τουρίστες που ήρθαν να γνωρίσουν και να περάσουν καλά στο νησί. Το Νησί αποτελεί εδώ και χρόνια σημαντικό τουριστικό προορισμό.
Όμως, κόντρα στον καιρό, κάποιοι λίγοι άνθρωποι συνεχίζουν να παλεύουν τη σιφναϊκή γη ώστε να μπορέσει να συνεχίσει το κάρπισμά της. Είναι οι «ξωμάχοι» της Σίφνου που παλεύουν την σιφναϊκή γη ενώ ταυτόχρονα κάνουν και άλλες δουλειές για να επιβιώσουν.
Η οικογένεια Λουμίδη έχει ένα παραδοσιακό αλώνι στη θέση «Βλάχα» στο δρόμο για το Φάρο.
Εδώ θα συναντήσουμε τρεις γενιές της οικογένειας Λουμίδη.
Θα δούμε τον Άγγελο Λουμίδη, γεννημένο στα 1928.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Στην πραγματικότητα μείναμε 42 ώρες στη Σαμοθράκη. Συμπεριλαμβανομένων όμως δύο διανυκτερεύσεων. Αν λοιπόν από τις 42 ώρες αφαιρέσουμε τις 16, που χρειάζονται για δύο αξιοπρεπείς διανυκτερεύσεις, τότε μένουν 26. Πάμε λοιπόν να δούμε τι καταφέραμε να κάνουμε και να δούμε μέσα σ' αυτές τις 26 ώρες προτού επιβιβαστούμε και πάλι στο πλοίο "Αδαμάντιος Κοραής" του χορηγού μας για να πάμε στη Λήμνο.
Στη Σαμοθράκη δεν ήταν βεβαίως η πρώτη φορά που πηγαίναμε. Τις προηγούμενες φορές είχαμε μείνει πιο πολλές ημέρες και μας δόθηκε η ευκαιρία να δούμε περισσότερες λεπτομέρειες : https://www.ribandsea.com/travels/3168-samothraki-an-o-theos-agapise-to-aigaio-to-nisi-afto-to-latrepse.html
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Το αποτρόπαιο θέαμα της εγκατάλειψης στην Περιφέρεια είναι λυπηρό και προβληματίζει. Ανάμεσα σ' αυτά που εγκαταλείπονται και ρημάζουν είναι και τα θερμά, ιαματικά λουτρά της Τραϊανούπολης που βρίσκονται 12 περίπου χιλιόμετρα βορειο-ανατολικά της Αλεξανδρούπολης.
Η Τραϊανούπολη ιδρύθηκε στις αρχές του 2ου αιώνα από τον αυτοκράτορα Τραϊανό (98 -117), στο πλαίσιο της επαρχιακής και αστικής πολιτικής του που απέβλεπε στην αστικοποίηση της Θράκης.