Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Αυτό το καιρικό φαινόμενο που βιώσαμε στο παρθενικό ταξίδι του Laser 4.99 στο πέρασμα απ' την Κω μέχρι την Ψέριμο, μου έτυχε άλλη μια φορά στις Σποράδες το 2000 καθώς επιστρέφαμε απ' την Κων/πολη. Ήταν τότε που ο αέρας και το κύμα ξεκόλλησαν το περιμετρικό λάστιχο του σκάφους του Γρηγόρη Ντούζου!
Σαλπάραμε στις 8 το πρωί απ' τη μαρίνα της Κω με ένα καιρό που δεν προμήνυε ούτε κατά διάνοια αυτό που θα ζούσαμε 20 λεπτά αργότερα καθώς πλησιάζαμε στην Ψέριμο. Κπαου εκεί έπεσαν ξαφνικλα τα μαύρα σύννεφα στη θάλασσα, έκλεισαν τα φώτα και έπεσε στο κεφάλι μας το νερό και το χαλάζι του αιώνα! Πυκνή ομίχλη, θυελλώδης μαίστρος στην πλώρη μας, απροσδιόριστο ύψος κύματος, βροντές, αστραπές, βροχή και χαλάζι! Η Δευτέρα Παρουσία αυτοπροσώπως!
Το κακό είναι ότι δεν πρόλαβα καν να βάλω το διαφανές παρμπρίζ που μου έφτιαξε ο Θανόπουλος. Όχι ότι αυτό θα ήταν η πανάκεια για τη λύση του προβλήματος, αλλά θα είχαμε τουλάχιστον γλυτώσει από το ανελέητο βρέξιμο που μας ανάγκασε λίγη ώρα αργότερα να ξεγυμνωθούμε για να φορέσουμε στεγνά ρούχα απ' το σώβρακο μέχρι και το μπουφάν!
Η συνέχεια στην Ψέριμο ήρθε να συμπληρώσει το παζλ των συναισθημάτων μου. Ενθουσιασμός στο Δημοτικό Σχολείο του νησιού με τη δουλειά που έχει κάνει η νεαρή νηπιαγωγός Ειρήνη Σανδραμάνη απ' την Αλεξανδρούπολη, και πλήρης απογοήτευση με την απαράδεκτη στάση του προϊσταμένου του Υπουργείου Α-Παιδείας που εδρεύει στη Ρόδο. Ο κύριος λοιπόν αυτός απέρριψε το αίτημά μου να βιντεοσκοπήσω τις υπέροχες πράγματι σχολικές αίθουσες και να μιλήσω με τη νηπιαγωγό. Δικαιολογία; Ότι θα ανεβάσω το βίντεο στο YouTube!!! Προφανώς αν ήμουν παπαγάλος μέσου μαζικής εξαπάτησης-αποχαύνωσης θα μου το επέτρεπε! Ένας αδέσποτος δημοσιογράφος ο οποίος δεν υπόκειται σε έλεγχο και λογοκρισία εγκυμονεί μεγάλους κινδύνους για το σύστημα που έχουν επιβάλλει οι καρεκλοκένταυροι στην Παιδεία, στην Υγεία και σε όλες γενικώς τις κοινωνικές υπηρεσίες του Κράτους.
Ευτυχώς που συνομίλησα με δυο τρεις κατοίκους της Ψερίμου, τον ιερέα του νησιού και τον καπετάνιο του μικρού πλοίου "ΜΑΝΙΑΪ" Μανώλη Πετράκη, που εκτελεί τρία δρομολόγια την εβδομάδα τον χειμώνα και επτά το καλοκαίρι, συνδέοντας την απομονωμένη Ψέριμο με τη γειτονική Κάλυμνο μεταφέροντας είδη πρώτης ανάγκης, φάρμακα και ό,τι άλλο χρειάζονται οι 20 περίπου μόνιμοι κάτοικοι της Ψερίμου. Αληθινό λειτούργημα. Χωρίς αυτά τα μικρά πλοία η Ψέριμος θα ήταν καταδικασμένη, όπως μου είπε χαρακτηριστικά ο ψαράς και μόνιμος κάτοικος του νησιού Μιχάλης Φράγκος.
Αλλά υπήρξαν και άλλοι δύο μόνιμοι κάτοικοι της Ψερίμου οι οποίοι αρνήθηκαν να μιλήσουν στην κάμερα. Ο ένας μου είπε ότι αν μιλήσει θα πει πολύ άσχημες κουβέντες και μετά θα έχει κακά ξεμπερδέματα! Ο άλλος έστρεψε αλλού το πρόσωπό του όταν είδε πως τον στόχευε η κάμερα. Απογοητευμένοι ακρίτες, φοβισμένοι, τρομοκρατημένοι απ' την αδιάφορη Πολιτεία, τα διαπλεκόμενα τσιράκια τους, τα ξεδιάντροπα μέσα μαζικής εξαπάτησης και τη διχόνοια που μαστίζει τις μικρές κοινωνίες.
Ευχαριστούμε την εταιρεία "BLUE STAR FERRIES" που μας μετέφερε στην Κω, και τους αδελφούς Μιχάλη και Κυριάκο Ψαρομπά της "ARGO OIL" που φουλάρισαν τη δεξαμενή του πεντάμετρου Laser και μας έδωσαν την ευκαιρία να κάνουμε το ταξίδι απ' την Κω μέχρι την Πάτμο.