Rib and Sea

Έλαβα σήμερα ένα ευχετήριο μήνυμα το οποίο με αντιπροσωπεύει πλήρως και γι' αυτό το δημοσιεύω στο "Rib and Sea", μαζί με τις δικές μου ευχές για υγεία, πρώτα και πάνω απ'όλα, αλλά και για εγρήγορση και αντίσταση σ' αυτά που κάποιοι έχουν αποφασίσει για μας χωρίς εμάς. Άντε μπας και πάρουμε τα "όπλα" της καρδιάς και του μυαλού μας, αναγεννηθούμε από τις στάχτες μας και βγάλουμε τους προδότες από το εφιαλτικό σκηνικό της ζωής μας.

Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Καλά Χριστούγεννα στο σπήλαιο της καρδιάς μας!

Του Γιάννη Σκανδάλη.

Εύχομαι, με την ευκαιρία των Χριστουγέννων, να μπορέσουμε να πετάξουμε από πάνω μας κάθε άχρηστη σαβούρα, κάθε περιττό βάρος που μας καθηλώνει σε μια κατάσταση που κάνουμε συνεχώς λάθη, όταν δεν ακολουθούμε και προδίδουμε συνεχώς αυτό που εσωτερικά θεωρούμε ως την μόνη και απόλυτη αλήθεια.

Του Ανδρέα Πετρουλάκη.

Τι είδους κόμμα είναι αυτό που μας κυβερνά, ξέρει κανείς; Τι έχει μείνει από εκείνο το κόμμα και από εκείνους τους συντρόφους τού πρώτου καιρού της επέλασης προς τη νίκη; Ενα απομεινάρι γκροτέσκο αριστερής ρητορικής, μια τσακισμένη ιδεολογική ραχοκοκαλιά, ένα κόμμα χωρίς παρελθόν.

Στο «Κιβώτιο» του Αρη Αλεξάνδρου, μία ομάδα 40 ανταρτών αναλαμβάνει την αποστολή να μεταφέρει ένα κιβώτιο με περιεχόμενο πολύτιμο για την έκβαση του Εμφυλίου υπέρ του Δημοκρατικού Στρατού. Επρόκειτο για αποστολή αυτοκτονίας καθώς η πορεία που θα ακολουθούσαν περνούσε υποχρεωτικά μέσα από τις γραμμές του εχθρού. Τελικά στην φονική διαδρομή αποδεκατίστηκαν με διαφορετικούς τρόπους όλοι πλην ενός, ο οποίος και παρέδωσε το κιβώτιο. Το κιβώτιο ήταν άδειο. Δεν θα επεκταθώ περισσότερο για το συγκλονιστικό αυτό βιβλίο, αλλά καιρό τώρα μου έχει δημιουργηθεί η σκέψη ότι τα τελευταία χρόνια ζούμε μια φάρσα του μύθου του «Κιβώτιου». (Στη φωτογραφία μαχητές του ΔΣΕ στα υψώματα του Σούφλικα, στον Γράμμο. Από το Αρχείο του ΚΚΕ).

Του Σωτηρίου Καλαμίτση.

Δεν θυμάμαι η ποσοστή αξιολόγηση είναι αυτή που μας βγάζει την ψυχή. Όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις έτρεχαν και  δεν έφταναν την τελευταία στιγμή για να κλείσουν μια αξιολόγηση και να πάρουμε τη δόση μας.  Όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις έχουν ξεσκιστεί στις μεταρρυθμίσεις και  μεταρρυθμίσεις δεν βλέπουμε.

Το μείζον ζήτημα της τρέχουσας αξιολόγησης είναι οι ομαδικές απολύσεις. Πίσω από αυτές κρύβονται κατά πάσα πιθανότητα οι ανακεφαλαιοποιημένες τράπεζες, οι οποίες είναι υπερφορτωμένες με προσωπικό. Το θέμα είναι γνωστό από τα μέσα του 2013 http://www.boro.gr/11972/apochoroun-10-000-ergazomenoi-se-trapezes

Του Bruno Guigue*, Arrêt sur Info (Ελβετία).

Ο Μπαράκ Ομπάμα μόλις δήλωσε ότι η Ρωσία είναι «μια μικρή χώρα που δεν παράγει τίποτα, η οποία εξάγει πετρέλαιο, φυσικό αέριο και όπλα ... μια χώρα που δεν καινοτομεί». Η Ρωσία δεν αποβλέπει στην  οικονομικά ηγεμονία, πράγματι.  Γνωρίζει τα όριά της. Αλλά δεν κλέβει το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο από άλλες χώρες υποθάλποντας εμφύλιους πόλεμους, όπως η Δύση έκανε στη Λιβύη. Δεν σπέρνει το χάος στο εξωτερικό υπό τον υποκριτικό πρόσχημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεν εισβάλλει ή δεν αποσταθεροποιεί κανένα κυρίαρχο κράτος, δεν χρηματοδοτεί καμία οργάνωση για να σπείρει διαταραχές σε καμία χώρα. Παρεμβαίνει στη Συρία, κατόπιν αιτήματος της νόμιμης κυβέρνησης, και πολεμά τους τρομοκράτες αντί να τους προσφέρει όπλα, ενώ προσποιείται ότι τους πολεμά.