Rib and Sea
48.000 αφίξεις προσφύγων και μεταναστών τις τελευταίες πέντε ημέρες!
Μετάφραση : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Η Ελλάδα κατέχει ήδη το ρεκόρ των 48.000 μεταναστών και προσφύγων οι οποίοι αποβιβάστηκαν στις ακτές της στο χρονικό διάστημα των πέντε μόλις τελευταίων ημερών, ανέφερε ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης (Δ.Ο.Μ.) στις 23 Οκτωβρίου.
"Παρά τις αντίξοες καιρικές συνθήκες, 48.000 περίπου πρόσφυγες και μετανάστες πέρασαν από την Τουρκία στα ελληνικά νησιά, ή 9.600 περίπου πρόσφυγες και μετανάστες σε κάθε μία από τις τελευταίες πέντε ημέρες", λέει ο. Δ.Ο.Μ. σε μια ανακοίνωσή του, αναφερόμενος στο διάστημα μεταξύ 17 και 21 Οκτωβρίου.
Ο αριθμός των αφίξεων κορυφώθηκε στις 20 Οκτωβρίου, όταν 11.000 σχεδόν άνθρωποι αποβιβάστηκαν στα ελληνικά νησιά, δήλωσε εκπρόσωπος του Δ.Ο.Μ. "Η εισροή αυτή βρήκε τις τοπικές Αρχές απροετοίμαστες. Οι περισσότεροι από τους μισούς αποβιβάστηκαν στο νησί της Λέσβου που είχε 27.276 αφίξεις κατά την διάρκεια των πέντε τελευταίων ημερών", δήλωσε ο ίδιος εκπρόσωπος.
Τα ισοδύναμα για τον Φ.Π.Α. στην Εκπαίδευση πάρτε τα από τα Καρτέλ!
Του Γιώργου Φλωρά (Μέλος του Δ.Σ. στο Επαγγελματικό Επιμελητήριο Αθηνών).
Η Κυβέρνηση αναζητεί ισοδύναμα για να καταργήσει το απαράδεκτο 23% στην εκπαίδευση. Προτείνω στην Κυβέρνηση να ενεργοποιηθεί στο θέμα των καρτέλ για να μαζέψει ακόμα περισσότερα. Πιο συγκεκριμένα:
ΕΠΙΤΑΧΥΝΣΗ ΣΕ ΕΚΚΡΕΜΕΙΣ ΔΙΚΕΣ
Να επιταχύνει όλα τα δικαστήρια που αφορούν αποφάσεις της Επιτροπής Ανταγωνισμού (οι οποίες έχουν καταλογίσει πρόστιμα δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ που εκκρεμούν). Αν δεν επαρκεί το νομοθετικό πλαίσιο που υπάρχει ας ψηφίσει αύριο το πρωί σχετική διάταξη με βάση την οποία κάθε δίκη που αφορά προσφυγή εταιρειών που καταδίκασε η Επιτροπή Ανταγωνισμού θα προσδιορίζεται εντός 2 μηνών και δεν θα επιδέχεται δεύτερη αναβολή. Για παράδειγμα οι αναιρέσεις στο ΣτΕ των βασικών εταιρειών του καρτέλ του ξενόγλωσσου βιβλίου, που τιμωρήθηκαν το 2009, έως σήμερα δεν έχουν εκδικαστεί (πρόστιμα περίπου 10.000.000€ σε αναμονή).
Πλήρωσε τα μαλλιά της κεφαλής του! Από πού προέρχεται η φράση.
Οι φόροι πριν από τον 19ο αιώνα ήταν τόσοι πολλοί στην Ελλάδα, ώστε όσοι δεν είχαν να πληρώσουν έβγαιναν στο βουνό. Για τη φοβερή αυτή φορολογία, ο ιστορικός Χριστόφορος Άγγελος, γράφει τα εξής χαρακτηριστικά: «Οι επιβληθέντες φόροι ήσαν αναρίθμητοι, αλλά καί άνισοι. Εκτός της δεκάτης, του εγγείου και της διακατοχής των ιδιοκτησιών, εκάστη οικογένεια κατέβαλε χωριστά φόρον καπνού (εστίας), δασμόν γάμου, δούλου και δούλης καταλυμάτων, επαρχιακών εξόδων καφτανίων, καρφοπετάλων και άλλων εκτάκτων. Ενώ δε ούτω βαρείς καθ' εαυτούς ήσαν οί επιβληθέντες φόροι, έτι βαρυτέρους και αφορήτους καθίστα ο τρόπος της εισπράξεως και η δυναστεία των αποσταλλομένων πρός τούτο υπαλλήλων ή εκμισθωτών. Φόρος ωσαύτως ετίθετο επί των ραγιάδων (υπόδουλος-τουρκ.raya) εκείνων οίτινες έτρεφον μακράν κόμην». Από το τελευταίο αυτό, έμεινε παροιμιώδης η φράση: «πλήρωσε τα μαλλιά της κεφαλής του».
Στις ημέρες μας οι φόροι δεν πάνε πίσω. Πληρώνουμε ΕΝΦΙΑ, προκαταβολή φόρου για τον επόμενο χρόνο, φόρο αλληλεγγύης, φόρο επιτηδεύματος, φόρο εισοδήματος, τέλη κυκλοφορίας, φόρο πολυτελούς διαβίωσης, φόρο για τα παιδιά, φόρο προστιθέμενης αξίας, φόρο καπνού, φόρο στα ποτά, φόρο ασφαλίστρων, φόρο στα καύσιμα. Μήπως είναι καιρός να πάρουμε και πάλι τα βουνά;
Το ανύπαρκτο "δίβατον" του ιού του Πλεύρη.
Του Νίκου Σαραντάκου.
Αν πάσχουν από κάτι αυτές οι σελίδες, είναι ότι δεν παρακολουθούν την επικαιρότητα, έστω τη γλωσσική επικαιρότητα. Πέρα από την χρόνια έλλειψη χρόνου, φταίει σ’ αυτό που δεν παρακολουθώ τηλεόραση, οπότε τα πιο ζουμερά μού ξεφεύγουν. Καμιά φορά, όταν ένα θέμα διαδίδεται κυρίως από τον γραπτό τύπο και όχι από την ταχυκίνητη τηλεόραση, όπως το πρόσφατο μπουρδολόγημα του υπουργού Παιδείας, που επανέλαβε όλες τις εθνικιστικές ανοησίες του Λερναίου κειμένου μπροστά στους δύστυχους μαθητές που βραβεύτηκαν στον διαγωνισμό επιχειρηματολογίας, μπορεί να προφτάσω να σχολιάσω πριν το θέμα φύγει από την επικαιρότητα, άλλες φορές όμως όχι.
Όμως, έτσι που είναι η κατάσταση με τα γλωσσικά μας, και ιδιαίτερα με τους γλωσσικούς μύθους που κάνουν κύκλους και επανέρχονται, είναι αναπόφευκτο ένας μύθος να έρθει ξανά και ξανά στην επικαιρότητα. Οπότε, και μια ανεπίκαιρη απάντηση έχει τελικά ελπίδες να γίνει επίκαιρη στο μέλλον.
Της κάλπης τα καμώματα και η αποχή.
Του Ιωσήφ Παπαδόπουλου.
Αρκούσε να ολοκληρωθεί άλλη μια εκλογική αναμέτρηση, για να διαπιστώσουμε, μέσα σε ελάχιστους μήνες, ότι είμαστε στο ίδιο έργο θεατές. Υπήρξαν πάντως μερικές σημαντικές διαφορές σ' αυτήν την εκλογική αναμέτρηση σε σχέση με όλες τις προηγούμενες. Και οι διαφορές αυτές είναι : Το τεράστιο ποσοστό αποχής, η μεγάλη κατά την γνώμη μου απώλεια ενός σημαντικού πολιτικού προσώπου και ο προαναγγελθείς θάνατος ενός νέου κόμματος. Και τα τρία πρέπει νομίζω να μας προβληματίσουν. Εμάς τους ψηφοφόρους, τον κυρίαρχο λαό δηλαδή, γιατί αν περιμένουμε να προβληματισθούν οι εκλεγμένοι ξεγάνωτοι τενεκέδες, είναι βέβαιο πως θα χάσουμε τον χρόνο μας.
Η διαφορά λοιπόν, σε σχέση με όλες τις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις, είναι στην πρωτοφανή (και αναμενόμενη) αποχή των ψηφοφόρων που άγγιξε το ποσοστό του 50%! Η απώλεια ακούει στο όνομα Ζωή Κωνσταντοπούλου και ο προαναγγελθείς θάνατος ήταν το ποσοστό που συγκέντρωσε η "Λαϊκή Ενότητα" του Λαφαζάνη. Ένα ποσοστό που δεν επέτρεψε στη ΛΑ.Ε., με ευθύνη του αρχηγού της, να μπει στη Βουλή. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά.