Rib and Sea
Ἀδολεσχίες κυβερνητικές - κι ὄχι μόνο...
Πηγή : "Αντιφωνητής" - Αρ. Φύλλου 420-421 - 16 Αυγούστου 2015
Τόν Παναγιώτη Λαφαζάνη δέν τόν γνωρίζουμε προσωπικά καί βεβαίως τίποτε δέν ἔχουμε ἐναντίον του. Οὔτε μέ τίς τυχόν πολιτικές του ἀρετές ξιπαζόμαστε οὔτε καί μέ τίς πιθανολογούμενες προθέσεις του γιά τήν ἐπαναφορά τῆς δραχμῆς κτλ. Θά χρησιμοποιήσουμε μόνο τό παράδειγμά του γιατί ἡγεῖται τῆς περιώνυμης «ἀριστερῆς πλατφόρμας» καί θέλουμε νά τεκμηριώσουμε κάποια συμπεράσματα.
Δέν θά τόν ἐγκαλέσουμε γιά ὅσα (δικαίως) τοῦ καταλογίσαν καί τά καθεστωτικά ΜΜΕ, σχετικά μέ τήν ἀπουσία ἤ μή σοβαροῦ σχεδίου Β στήν διαπραγμάτευση μέ τούς δανειστές. Γιά ἐμᾶς ἦταν δεδομένο πώς δέν εἴχαμε καμμία δυνατότητα διαφυγῆς, τουλάχιστον σέ αὐτή τή συγκυρία, ἀπό τόν ἐναγκαλισμό τῶν «θεσμῶν», γι' αυτό καί προεκλογικά, πρό ἑπταμήνου, γράφαμε πώς τά ὅποια ὀφέλη ἀπό τήν τότε ἐπικείμενη κυβερνητική ἀλλαγή θά μποροῦσαν νά προκύψουν στό ἐσωτερικό καί μόνο μέτωπο. Περιοριζόμαστε λοιπόν σ’ αὐτό τό τελευταῖο.
Μύθος η διατροφική εξάρτηση της Ελλάδας από άλλες χώρες.
Πηγή : http://kostasxan.blogspot.gr/2015/08/blog-post_48.html
Tου Νίκου Παπαδόπουλου.
Πτυχιούχος του Τμήματος Επιστήμης και Τεχνολογίας Τροφίμων του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Εάν θέλεις να πείσεις κάποιον λέγοντάς του ψέμματα, τότε πρέπει να βρεις "συμμάχους" που θα επαναλαμβάνουν συνεχώς το ψέμα που "σερβίρεις". Μάλιστα, η επιτυχία θεωρείται δεδομένη όταν το σερβιριζόμενο ψέμα δεν περιέχει ούτε ίχνος αλήθειας. Αρκεί, φυσικά, να εμφανίζεις συνεχώς "πρόσωπα" (ει δυνατόν επιστήμονες και ειδικούς) που θα επιβεβαιώνουν για την "αλήθεια" του ψεύδους...
Μία τέτοια "επιχείρηση" απαιτεί χρόνο και χρήμα. Για την ακρίβεια, πολύ χρήμα, όταν πρέπει να πεισθεί ένας ολόκληρος λαός. Αν και υπάρχουν μηχανισμοί που εξυπηρετούν τέτοιου είδους "ανάγκες", το μέγα ζητούμενο είναι όχι το ποιός, αλλά το γιατί κάποιος μπορεί να είναι διατεθειμένος ξοδέψει πακτωλούς χρημάτων για να στηρίξει ένα εξόφθαλμο ψέμα. Η απάντηση, βρίσκεται στους πακτωλούς χρημάτων, που θα αποκομίσει ως κέρδος εκείνος που στήνει την επιχείρηση του ψεύδους.
Δάνεια και αιχμαλωσία.
Πηγή : http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/daneia-kai-aixmalosia
Του Χρήστου Γιαννίμπα.
Από το «Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη» του Α. Τσίπρα, μέχρι τους πλειστηριασμούς που «τρέχουν» και τους βρικόλακες (επίσημα Distress Funds που είναι πιο κυριλάτο και τεχνοκρατικό), η απόσταση μπορεί να είναι μικρή ή μεγάλη (ανάλογα την περίπτωση), αλλά ο κοινός τόπος είναι τα ενυπόθηκα δάνεια.
Οι δανειολήπτες αυτών είναι κυριολεκτικά αιχμάλωτοι των τραπεζών. Μην βιαστείτε να πείτε «ας αποπληρώσουν το δάνειο για να μην είναι», ή «ας μην έπαιρναν δάνειο». Η αιχμαλωσία αφορά ΟΛΟΥΣ. Όχι μόνο τους συνεπείς δανειολήπτες αλλά ακόμα κι αυτούς που δεν έχουν πάρει δάνειο. Ας πιάσουμε το νήμα από την αρχή με μια διάκριση άγνωστη στους πολλούς (ακόμα και υπουργούς οικονομικών). Ένα ενυπόθηκο δάνειο είναι ή non recourse ή recourse.
Νόαμ Τσόμσκι : H Eλλάδα θα διαλυθεί!
"Πρόθεση της Ευρώπης είναι να συντρίψει παντελώς την Ελλάδα. Ισως και ένα εκατομμύριο Ελληνες εργάτες θα αναγκαστούν να πάνε στη Γερμανία και σε άλλες χώρες και θα συμβάλουν στην πτώση των μισθών πανευρωπαϊκά. Είναι ένας ταξικός πόλεμος ενάντια στους εργαζόμενους της Ευρώπης.".
«Η Ευρωπαϊκή Eνωση, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το ΔΝΤ ασχολούνται με το να καταστρέψουν την Ελλάδα και υπάρχει σχέδιο για αυτό. Βέβαια, για να είμαστε ειλικρινείς, και η Ελλάδα από μόνη της έχει πολλά εσωτερικά προβλήματα.
Τρίτο Μνημόνιο και Δημοκρατία.
Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου.
Το τρίτο μνημόνιο δεν θα οδηγήσει μόνο στη συνέχιση της οικονομικο-κοινωνικής καταστροφής της Ελλάδας («σπείρα θανάτου μπροστά μας», λέει ο αγαπημένος του ΣΥΡΙΖΑ Γκαλμπρέιθ, στο τελευταίο άρθρο του). Αποτελεί, πιθανότατα, και είσοδο σε περίοδο βαριάς, όλο και πιο έκδηλης συνταγματικής ανωμαλίας.
Η επιστροφή της αστυνομίας του κ. Πανούση στην καθιερωμένη πρακτική, να αφήνουμε τους προβοκάτορες να δρουν ανενόχλητοι και μετά να επιτιθέμεθα με παραδειγματική και απρόκλητη βία στο σύνολο των διαδηλωτών, είναι το σύμβολο της νέας εποχής που αρχίζει. (1)
Το πρόγραμμα που εφαρμόζεται στην Ελλάδα μετά το 2010, είναι πανομοιότυπο με αυτό που εφαρμόστηκε στη Δημοκρατία της Βαϊμάρης μεταξύ 1929 και 1933. Αν δεν παρήγαγε μέχρι τώρα αιματηρά αποτελέσματα και δεν κατέστρεψε πλήρως το δημοκρατικό πολίτευμα, ήταν μόνο και μόνο γιατί η Ελλάδα δεν βγήκε από πόλεμο, αλλά από μακρά περίοδο δημοκρατίας, ευημερίας και σταθερότητας. Η κοινωνία δεν ήταν προετοιμασμένη για βία. Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι Αν.Ελλ., προσέφεραν μια καθησυχαστική, αν και όχι αληθινή όπως απεδείχθη, ελπίδα δημοκρατικής και ειρηνικής διεξόδου από την καταστροφή. Τέλος, το τρίτο μνημόνιο θα είναι ακόμα βαρύτερο και θα επιπέσει επί μιας ήδη κατεστραμμένης χώρας.