Κάμερα - Drone - Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ξεναγός : Γιώργος Σαρανταυγάς.
Περπάτησα χθες στα Τουρκοβούνια. Μια λοφοσειρά πάνω από τις συνοικίες της Φιλοθέης, του Ψυχικού, του Γαλατσίου και της Κυψέλης. Παρέα μου και ξεναγός ο Γιώργος Σαρανταυγάς με τη σύζυγό του Νατάσα Ματράγκα. Αν και γέννημα θρέμμα της Αττικής, πρώτη φορά περπάτησα σ' αυτόν τον περίεργο ορεινό όγκο που βιάστηκε χωρίς έλεος για να βγει η πέτρα που χρησιμοποιήθηκε όταν άρχισε να οικοδομείται η γύρω περιοχή.
Εγκαταλελειμμένα και μισογκρεμισμένα κτίσματα στη σκαμμένη λεκάνη των παλιών λατομείων μαρτυρούν τη δραστηριότητα της "Κέκρωψ" Α.Ε., με μοναδική ζώσα δραστηριότητα μια "αρχαϊκή" κτηνοτροφική μονάδα! Η περιοχή είναι ακόμη σε αμφισβήτηση, με κάποιους ιδιώτες να την διεκδικούν απ' το Δημόσιο με προφανείς λόγους, αφού η περιοχή των παλιών λατομείων βρίσκεται στην καρδιά της Αθήνας και ανάμεσα σε μερικές από τις πιο ακριβές περιοχές της.
Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Έχοντας ακούσει παλαιότερα για τα σχέδια της Αττικής Οδού να επεκτείνει το δίκτυό της από την Αργυρούπολη προς το Κορωπί και το αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος, ασχολήθηκα, Πρωτομαγιά σήμερα, με την ορειβασία. Σκοπός μου να ανιχνεύσω τα σημεία από τα οποία θα περάσει ο νέος αυτοκινητόδρομος της Αττικής Οδού, όποτε και αν αυτός κατασκευαστεί.
Ξεκίνησα από το σπίτι μου στο Κορωπί και κατευθύνθηκα με το παπί προς το ύψωμα του Προφήτη Ηλία. Είχα την εντύπωση ότι από τη βάση του μονοπατιού αυτού ξεκινούσε και το μονοπάτι που ανηφορίζει τον "τρελλό" από την ανατολική του πλευρά και από το διάσελο του Σταυρού. Έκανα λάθος υπολογισμό όμως. Ένα δικαιολογημένο λάθος αφού εδώ και λίγους μήνες έχω αρχίσει να εξερευνώ τον καινούργιο τόπο διαμονής μας και δεν πρόλαβα ακόμη να μάθω όλα τα κατατόπια της ευρύτερης περιοχής. Ο σωστός δρόμος ήταν μερικές εκατοντάδες μέτρα δυτικότερα. Δεν άργησα με το παπί να φτάσω εκεί, να περάσω την ανοικτή μπάρα και να συνεχίσω οδηγώντας με κατεύθυνση προς βορράν. Σε κάποιο σημείο τα νεροφαγώματα του χωμάτινου δρόμου έγιναν απροσπέλαστα για την ευαίσθητη πάπια με τα λεπτά "πόδια" και έτσι αναγκάστηκα να επιστρατεύσω τα δικά μου πόδια.
Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Έχετε ακούσει που λένε "περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις;". Ε, αυτό ακριβώς μονολογούμε σήμερα καθώς αύριο ξεκινάει η Μεγάλη Εβδομάδα. Μετρώντας σαν τους αυτιστικούς όλη μέρα την απόσταση που χωρίζει το σαλόνι του σπιτιού από την κουζίνα και την κρεββατοκάμαρα, αναπολούμε τις υπέροχες εκείνες ημέρες που ζήσαμε τον Απρίλη του 2017 στα Κύθηρα.
Ευτυχώς που ο άνθρωπος προικίστηκε με φαντασία και έτσι μπορεί να ξεπερνά τις δύσκολες καταστάσεις. Αρκεί να κάνω αναδρομή σ' εκείνα τα υπέροχα γιαλαντζί ντολμαδάκια που μαγείρεψε η καπετάνισσα στο Διακόφτι, με το μάτι να απλώνεται στη γαλαζοπράσινη θάλασσα και την αμμουδιά έξω απ' το παράθυρο του αυτοκινούμενου, και πάει η καραντίνα! Οι τέσσερις διαστάσεις του τοίχου παίρνουν τεράστιες διαστάσεις και χωρούν ολόκληρα τα Κύθηρα του 2017!
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Μαγειρεύει η Άννα Παπαδοπούλου.
Η Σίφνος ήταν ο τρίτος και τελευταίος σταθμός μας στο πρόσφατο ταξίδι μας στις Κυκλάδες με τη "ΖΑΝΤΕ FERRIES". Βασικός και, μοναδικός ίσως, λόγος η συνάντησή μου με τον Γιώργο Νεοφύτου ή περισσότερο γνωστό στο YouTube με το παρατσούκλι Χαλάσης. Είχε διεγείρει την περιέργειά μου η επιμονή κάποιων συνδρομητών μου να πάρω συνέντευξη από αυτόν τον ταλαντούχο "χομπίστα" μηχανουργό που έχει το χάρισμα να επικοινωνεί μέσω σέλφι βίντεο με τους χιλιάδες συνδρομητές του, ο οποίος τα πρωϊνά τοποθετεί πλακάκια και τα απογεύματα κλείνεται στο εργαστήριό του και κατασκευάζει ή επισκευάζει ό,τι δεν μπορεί να επισκευαστεί! https://www.youtube.com/watch?v=A2-rf62hY4k&t=1866s
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Σεφ η Άννα Παπαδοπούλου.
Μετά τη Σαντορίνη μας περίμενε ανυπόμονα η Ίος. Το ίδιο ανυπόμονα, για να είμαι ειλικρινής, την περίμενα κι' εγώ. Αιτία της ανυπομονησίας μου; Η συνάντησή μου με τον Γιάννη Λυμπέρη και η συνέντευξη που είχαμε συμφωνήσει να μου δώσει μετά από απαίτηση κάποιων συνδρομητών μου.
Φθάνοντας ξημερώματα στο λιμάνι της Ίου (είχαμε φύγει στις 2 μετά τα μεσάνυχτα απ' τη Σαντορίνη), πάρκαρα
το αυτοκινούμενο στον ανοικτό χώρο στάθμευσης δίπλα στο Ιατρείο και κοντά στην καφετέρια "Tropicana", ώστε να έχουμε ελεύθερη σύνδεση στο διαδίκτυο, και πέσαμε για ύπνο μέχρι τις 8 το πρωί.