Rib and Sea

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Αφήσαμε πίσω μας τη Σκιάθο, μετά από μια ακόμη τραυματική εμπειρία που βίωσα με τον λιμενοφύλακα που είχε βάρδεια στο λιμάνι. Ο λιμενοφύλακας λοιπόν Γιώργος Παπαγεωργίου θέλησε να κάνει επίδειξη της εξουσίας του επάνω μου ελέγχοντας εξονυχιστικά τα έγγραφα της αδείας κυκλοφορίας του αυτοκινούμενου, της ασφάλειας, της αδείας οδήγησης και του τεχνικού ελέγχου (ΚΤΕΟ !). Γιατί; Επειδή, στην αχρείαστη ερώτησή του πού πηγαίνω, απάντησα ότι μπήκα στον χώρο φόρτωσης οχημάτων για να ταξιδέψω στη Σκόπελο! Τέλος πάντων, το σταματώ εδώ γιατί δεν ήταν η πρώτη φορά που συνάντησα λιμενικό όργανο με λανθασμένη αντίληψη των δικαιωμάτων και των εξουσιών του, ούτε βεβαίως θα είναι η τελευταία. Ευτυχώς πάντως που ήμουν καθ' όλα εντάξει, διαφορετικά με τη νοοτροπία που είχε το όργανο θα ήμασταν ακόμη στη Σκιάθο!

Αν και τα εισιτήριά μας προέβλεπαν αποβίβαση στη Σκόπελο, εμείς προτιμήσαμε να αποβιβαστούμε στο λιμάνι της Γλώσσας (Λουτράκι) ώστε να ξεκινήσουμε την περιπλάνησή μας στο πανέμορφο και καταπράσινο νησί από βορρά προς νότον. Ο καιρός άλλωστε δεν ήταν καλός. Ισχυροί άνεμοι, κρύο και βροχή μας υποχρέωσαν να βολτάρουμε εκείνο το απόγευμα στα δρομάκια του επίνειου της Γλώσσας κρατώντας ομπρέλλα.

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Πολύ καιρό σχεδιάζαμε αυτό το ταξίδι καθώς είχαν περάσει περισσότερα από 15 χρόνια από τότε που πήγαμε για τελευταία φορά στις Βόρειες Σποράδες. Είχε μείνει υπόλοιπο ένα ακόμη ταξίδι για το 2019 με την  "Hellenic Seaways" και έπρεπε να αποφασίσουμε αν θα πηγαίναμε σε κάποιο νησί των Κυκλάδων, του βορείου Αιγαίου ή των Σποράδων. Επιλέξαμε τελικώς τις Σποράδες για έναν επιπλέον λόγο. Μας περίμενε στον Βόλο ο καλός μου φίλος Γιώργος Αποστολέρης ο οποίος θα μας ξεναγούσε, μεταξύ των άλλων, και στο τραινάκι του Πηλίου!

Ο καιρός πάντως ήταν ιδανικός για παραμονές Χριστουγέννων. Μέχρι μπάνιο στη θάλασσα θα μπορούσαμε να κάνουμε κάποιες ημέρες! Περίμενε να επιστρέψουμε στη βάση μας για να ξεσπαθώσει η Ζηνοβία! Φθάσαμε στον Βόλο στις 3.30 τα ξημερώματα, πέσαμε για ύπνο μέχρι τις 8 και μετά, αφού συνάντησα έναν συνδρομητή μου που επιζητούσε διακαώς συνάντηση μαζί μου, με απώτερο σκοπό να επικοινωνήσει τον Καλογεράκη, μοιράσαμε την ημέρα μεταξύ του Γιώργου Αποστολέρη και των φίλων μας, του Νίκου Ξενάκη και της συζύγου του Ισαβέλλας.

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Φθάσαμε στον Βόλο στις 3 τα ξημερώματα της 9ης Δεκεμβρίου. Την επομένη θα παίρναμε το πλοίο της "Hellenic Seaways" για τη Σκιάθο. Είχαμε λοιπόν την ευκαιρία να περπατήσουμε το ίδιο βράδυ στην παραλία και στην πόλη του Βόλου και οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι ο δήμαρχος έκανε καλή δουλειά.

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Πολλά σπίτια, στην επαρχία κυρίως, είναι φορείς φημών, δοξασιών και κουτσομπολιών. Ένα τέτοιο σπίτι που, αν και εγακαταλελειμμένο σήμερα, έχει τη μορφή και το μέγεθος ενός πολυτελούς αρχοντικού, βρίσκεται στα Άνω Λεχώνια του Βόλου, πολύ κοντά στον ομώνυμο σιδηροδρομικό σταθμό από όπου ξεκινά το τραινάκι του Πηλίου για το ταξίδι του μέχρι τις Μηλιές.

Το σπίτι του Κοντού, όπως είναι περισσότερο γνωστό, περιβάλλεται από ένα πέπλο μυστηρίου εξ αιτίας κυρίως του τρόπου με τον οποίο πέθαναν οι ιδιοκτήτες του αλλά και των περιφερόμενων ψυχών αυτών που βασανίστηκαν στα δωμάτιά του από τους Γερμανούς κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Λέγεται μάλιστα ότι όλοι όσοι ενδιαφέρθηκαν κατά καιρούς να το ανακαινίσουν έχασαν με κάποιο τρόπο την ζωή τους. Πολλά ειπώθηκαν και ακόμη περισσότερα γράφτηκαν πάντως με σκοπό να τεκμηριωθεί η άποψη ότι το σπίτι είναι στοιχειωμένο.