Σύνδεση με το προηγούμενο : http://www.ribandsea.com/main/index.php/travels/1367-i-kallipygos-stous-pente-okeanoys-vrazilia-ourougouai
Η περιπλάνηση του Γιώργου Γκρίτση, της γερμανίδας φίλης του Anne Marie Biedermann και της γάτας τους στις θάλασσες του πλανήτη συνεχίζεται...
Κείμενο : Γιώργος Γκρίτσης.
Φωτογραφίες (όπου υπάρχουν) : Anne Marie Biedermann.
10 Φεβρουάριου: Νιώθουμε ακόμη έντονα μέσα μας τις ισχυρές θύελλες των τελευταίων εβδομάδων, αλλά δεν το «βάζουμε κάτω». Ψημένοι πλέον - έτσι νομίζουμε - στις απάνθρωπες καιρικές συνθήκες, είμαστε και παραμένουμε αποφασισμένοι να καβατζάρουμε το ακρωτήριο των θυελλών. Να περάσουμε τον Κάβο Χορν.
Ενδιάμεσος σταθμός και μοναδικό σίγουρο λιμάνι όλης της αργεντίνικης ακτής προσφέρεται το Μαρ ντελ Πλάτα, 180 μίλια νότια του Μοντεβιδέο, στην άλλη όχθη του Ρίο ντε Λα Πλάτα.
Σύνδεση με το προηγούμενο : http://www.ribandsea.com/main/index.php/travels/1354-i-kallipygos-stous-pente-okeanoys-apo-las-palmas-mexri-vrazilia
Βραζιλία.
Βρισκόμαστε 6.000 ν.μ. από την Ελλάδα, στο σίγουρο λιμάνι της παλιάς πρωτεύουσας Σαλβαδόρ. Φυσικά, ύστερα από 22 ημέρες στο πέλαγος αρχίσαμε το γνωστό «δρόμο αντοχής μετ’ εμποδίων» για την επίσημη είσοδο στη χώρα. Στην αστυνομία διαβατηρίων δε μας επετράπη η είσοδος στο κτίριο, γιατί δε φορούσαμε μακριά παντελόνια, ενώ στο τελωνείο μας παρακάλεσαν να ξαναπάμε την άλλη εβδομάδα λόγω... απεργίας! Τελικά, βρήκαμε ένα γραφείο με λιγότερες ενδυματικές απαιτήσεις για τη σφράγιση των διαβατηρίων. Έτσι, νόμιμοι πλέον, πήγαμε να συναντήσουμε έναν Έλληνα φίλο, τροφοδότη πλοίων στο επάγγελμα, που μας περίμενε για να μας φιλοξενήσει τουριστικά και γαστρονομικά στην καινούρια του πατρίδα.
Κυριολεκτικά αφρικανική σφραγίδα έχει το Σαλβαδόρ. Μολονότι πριν από μερικά χρόνια ακόμα απαγορεύονταν τα ήθη και τα έθιμα της «Μαύρης Ηπείρου», στο σημερινό ομόσπονδο κρατίδιο της Μπαΐας η μουσική, οι χοροί, τα φαγητά, η ανέμελη ζωή στους δρόμους μέχρι και η θρησκεία φανερώνουν παντού την Αφρική κάτω από το «εξευρωπαϊσμένο» βερνίκι.
Του Ιωσήφ Παπαδόπουλου.
Ο τίτλος αυτού του σύντομου ταξιδιωτικού άρθρου θα έπρεπε κανονικά να είναι "μονοήμερη χειμωνιάτικη απόδραση στα Χανιά", αφού τα εισιτήριά μας προέβλεπαν αναχώρηση απ' τον Πειραιά την Δευτέρα το βράδυ και επιστροφή την Τετάρτη το πρωί. Όμως, ως γνωστόν, "άλλαι μεν βουλαί ανθρώπων, άλλα δε Θεός κελεύει", αφού ο Ποσειδώνας κι' ο Αίολος βγήκαν παγανιά, άρχισαν τις τρέλες τους στον ρυθμό των 9 και 10 μπωφόρ και ανάγκασαν το Λιμεναρχείο να δώσει απαγόρευση απόπλου μέχρι το βράδυ της Τετάρτης. Ουδέν κακόν αμμιγές καλού, όμως, αφού τα Χανιά μας γοητεύουν ανέκαθεν και μια επιπλέον ημέρα δεν θα μας χάλαγε καθόλου, δεδομένου ότι είχαμε εξασφαλισμένη τη διανυκτέρευση στη φιλόξενη καμπίνα του "Έλυρος". Χώρια που μας δόθηκε η ευκαιρία να δούμε και το άλλο πρόσωπο του ενετικού λιμανιού με τα κύματα να πολιορκούν τους προβλήτες και τα κλειστά μαγαζιά της παραλίας.
Σύνδεση με το προηγούμενο: http://www.ribandsea.com/main/index.php/travels/1346-i-kallipygos-stous-pente-okeanoys-givraltar-kanarioi-nisoi
Αποσπάσματα από το Ημερολόγιο του Γιώργου Γκρίτση και της Anne Marie Biedermann.
19 Αυγούστου: Στο υπήνεμο της Τενερίφης, ελαφρύς Β.Α. άνεμος, προχωρούμε αργά με το μπαλόνι. Το απόγευμα βλάβη του αυτόματου πιλότου, επισκευή, αντικατάσταση του μοτέρ. Το βράδυ η εβδομαδιαία επαφή μέσω ραδιοτηλεφώνου με την Ελλάδα.
20/8: Συνέχεια με το μπαλόνι. Η θάλασσα είναι γεμάτη σκουπίδια. Η γάτα έπιασε ένα χελιδονόψαρο. Το βράδυ φρεσκάρει ο γρέγος και ταξιδεύουμε με δύο σταυρωμένους φλόκους. Το σύστημα λειτουργεί περίφημα. Το σκάφος τρέχει ισορροπημένο, χωρίς υπερκόπωση του αυτόματου πιλότου. Στίγμα 26°8'B., 17°29'Δ.
Σύνδεση με το προηγούμενο : http://www.ribandsea.com/main/index.php/travels/1340-i-kallipygos-stous-pente-okeanoys-dytiki-sikelia-aktes-ispanias
Γιβραλτάρ.
Δεξιά της πλώρης φάνηκε το φανάρι του Ακρωτηρίου Ευρώπη, ενώ αριστερά μας πληθαίνουν τα φώτα πορείας των πλοίων που διασχίζουν έναν από τους πιο πολυσύχναστους πορθμούς. Τα μεσάνυχτα περνάμε το απόκρημνο Ακρωτήριο Ευρώπη, που μοιάζει με την ογκώδη πλώρη του αβύθιστου αγγλικού θωρηκτού Γιβραλτάρ, το οποίο για αιώνες επέβλεπε με τα τεράστια πυροβόλα του όλο το εύρος των στενών.
Μια ώρα αργότερα καταπλέαμε στο λιμάνι. Για να νιώσουμε ότι είχαμε πιάσει βρετανικό έδαφος, έβρεχε ασταμάτητα τις επόμενες δυο μέρες. Επιπλέον, ήταν τα γενέθλια της βασίλισσας Ελισάβετ και όλα τα καταστήματα παρέμεναν κλειστά.