Του Χρήστου Μπούμπουλη.
http://agorapoliton.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=685:in-vivo-in-vitro&catid=35:apopseis&Itemid=61
In vitro (= εν υάλω) (Ιατρ.)· πάσα φυσιολογική ή παθολογική ενέργεια λαμβάνουσα χώραν έξω του οργανισμού (εντός του δοκιμαστικού σωλήνος). [Πάπυρος – Λαρούς 1963]
~ λατ. (προφέρεται ιν βίτρο) ελλην. Εντός υάλου (επιστημ.) για να δηλωθεί ότι ένα πείραμα. Μία έρευνα κ.λπ. γίνεται έξω από έναν ζωντανό οργανισμό, στο εργαστήριο ΑΝΤ. in vivo.
[ΕΤΥΜ. <λατ. in vitro “εν υάλω” <in “εν” + vitro. Αφαιρετι. του vitrum “ύαλος, γυαλί”] [Μπαμπινιώτη, λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσης]
In vivo (= εν τω ζώντι) (Ιατρ.)· πάσα φυσιολογική ή παθολογική ενέργεια λαμβάνουσα χώραν εντός του οργανισμού. [Πάπυρος – Λαρούς 1963]
~ λατ. (προφέρεται ιν βίβο) (επιστημ.) για να δηλωθεί ότι ένα πείραμα, μία έρευνα κ.λπ. γίνεται μέσα σε έναν ζωντανό οργανισμό ΑΝΤ. in vitro.
[ΕΤΥΜ. < λατ. in vivo < in “εν” + vivo, αφαιρετ. του ουσ. vivum “ζωντανός οργανισμός”].
Του Μανώλη Μαυρομουστακάκη.
"Δεν με ενοχλεί που η δομή της κοινωνίας μας απέχει κατά πολύ της τελειότητας. Μ' εκνευρίζει που καλύπτουμε τα κενά με υποκατάστατα και μάλιστα ελαττωματικά" είχα πει. Και τι έγινε; Άλλαξε κάτι; Ποτέ δεν αλλάζει. Ο άνθρωπος δεν αλλάζει. Άνθρωπος; Δηλαδή, άνω θρώσκω, κοιτάω ψηλά. Όσο μπορώ πιο ψηλά. Και αγνοώ το πού πατάω. Έχω όμως τη λογική. Και; Είμαι άνθρωπος; Ή απλά ένα ζώο με λογική που ζει όμως μια παράλογη ζωή; Πώς γίνεται αυτό; Και μόνο που το "λάθος" παλεύει μέσα μας με το "σωστό" παίρνει αξία. Πόσο μάλλον όταν επικρατεί. Με άπειρους τρόπους. Αστείους. Τόσο, ώστε δεν τους υπολογίζεις και η ζημιά γίνεται.
Να βλέπεις ξένους να δακρύζουν στον τόπο τον δικό σου για παλιά μεγαλεία της δικής σου Πατρίδας...ε, είναι συγκινητικό!
Μου το έστειλε φίλος (τον ευχαριστώ) και μου θύμισε κάτι που είχα να ακούσω ...από το Δημοτικό! Από το στόμα κάποιας εμπνευσμένης δασκάλας μου τότε (έχει φύγει πια, βέβαια): Ότι δεν υπήρχαν μόνο οι Ολυμπιακοί αγώνες (τα Ολύμπια, προς τιμή του Διός), αλλά και άλλα, επαναλαμβανόμενα ανά 4-ετία ή 3-ετία αγωνίσματα, σε διάφορα μέρη της αρχαίας Ελλάδας...
Θυμάμαι τα ονόματα (σαν να τα ακούω από το στόμα της): τα Πύθια... τα Νέμεα... τα Ίσθμια... Αυτά ήταν τα πιο γνωστά. Και να τώρα που, μετά από τόσα χρόνια, μου τα ξαναθύμισε αυτό το video!
Έστω και μόνο για την προσπάθεια του ανθρώπου, που ανακάλυψε το αρχαίο στάδιο, που κατόρθωσε να το "αναστυλώσει" μετά τέσσερις σχεδόν δεκαετίες προσπαθειών, και που πέρυσι (2012) αποπειράθηκε μια αναβίωση των Νεμέων, με διεθνή μάλιστα συμμετοχή, αξίζει να του αφιερώσετε τα 5-6 λεπτά που διαρκεί το video. Και να το απολαύσετε!
«Σοφός δεν είναι όποιος δεν θυμώνει. Σοφός είναι όποιος θυμώνει τη σωστή στιγμή, στον σωστό βαθμό και με τον σωστό στόχο.»
Αριστοτέλης
Εδώ και τρία χρόνια διαβάζω στα μπλογκς και στα social media για τα ελικόπτερα που έρχονται. Τα ελικόπτερα που θα πάρουν τους προδότες. Όλο διαβάζω ότι έρχονται κρεμάλες κι ότι έρχονται Γουδιά και ότι η οργή των πολιτών έχει φτάσει στο απροχώρητο και ότι η επανάσταση όπου να ‘ναι αρχίζει και ότι…
Κι επειδή είμαι αφελής κι αιθεροβάμων τα πιστεύω και βάζω στη διαπασών τις Βαλκυρίες και τον Ξυλούρη.
Έτσι και τις προάλλες, καθώς πηγαίναμε στην ΕΡΤ3 για να πάρουμε μέρος στην επανάσταση («i had to start it somewhere, so i started there») φανταζόμουν σκηνές όπως η Παρισινή Κομμούνα.
Από την εφημερίδα της Θράκης "Αντιφωνητής".
Σκληρή η λογοκρισία στην Πόλη, όπως είδαμε με τις πρόσφατα λαϊκές διαμαρτυρίες, δεν πάει όμως πίσω και εκείνη στην Αθήνα. Τό φίλτρο ειδήσεων των ΜΜΕ, που επιτρέπει μόνο θετικές για την γείτονα ειδήσεις, ώστε να μένει ζωντανή η ελληνοτρουρκική «φιλία» και αποχαυνωμένος ο Έλληνας, είναι πάντα ενεργό. Πρόσφατο παράδειγμα (9/6/13) η μετάδοση της είδησης ενός φόνου στην Ίμβρο από την κωλοφυλλάδα του Μπόμπολα. Προσέξτε τίτλο και υπότιτλο:
«ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΚΟΤΩΣΕ ΣΥΓΧΩΡΙΑΝΗ ΤΗΣ - Έγκλημα πάθους στην Ίμβρο».