Rib and Sea

Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές

stories

Το παράξενο δεν είναι το 25% του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά το 38% της ΝΔ

Πηγή : https://www.athensvoice.gr/politics/478754_paraxeno-den-einai-25-toy-syriza-alla-38-tis-nd

Γράφει ο Λεωνίδας Καστανάς.

Η λήξη του τελευταίου μεγάλου πολέμου βρήκε την πιο φιλοκομμουνιστική χώρα της Ευρώπης στη δυτική πλευρά. Από εκεί άρχισαν όλα. Οι μεγάλες δυνάμεις μοίρασαν τον κόσμο και η Ελλάδα βρέθηκε στην ελεύθερη μεριά. Το ΚΚΕ το πάλεψε με τον αέρα του αντιστασιακού, έσυρε τη χώρα σε έναν αδυσώπητο εμφύλιο πόλεμο αλλά ηττήθηκε. Η συμμετοχή των Αγγλοαμερικάνων στην έκβαση του εμφυλίου ήταν καθοριστική. H πλειοψηφία του ελληνικού λαού δεν τους το συγχώρεσε ποτέ. Οι φιλοδυτικές εγχώριες ελίτ και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι δεν το ξέχασαν. Και γι’ αυτό φρόντισαν να οικοδομήσουν τη χώρα ως μια σοσιαλιστική ρέπλικα, έτσι ώστε να μπορούν να την κυβερνήσουν. Την ίδια στιγμή που καταδίωκαν με σκληρότατο τρόπο τους κομμουνιστές, υλοποιούσαν στοιχεία από το πρόγραμμά τους διαμορφώνοντας έναν ιδιότυπο «σοσιαλισμό» με την οικονομική βοήθεια και την πολιτική στήριξη των δυτικών συμμάχων.

Περισσότερα...

Τί πταίει;

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

Μια ωραία περιγραφή του σύγχρονου, υπό την έννοια του σημερινού, ελληνικού κράτους.

https://www.athensvoice.gr/politics/478754_paraxeno-den-einai-25-toy-syriza-alla-38-tis-nd

blablaΑφορμή για το αρθρίδιο τούτο αποτέλεσε ένα πραγματικό περιστατικό. Τηλεφώνησα στο 14790 για να κλείσω απογευματινό ραντεβού σε μεγάλο δημόσιο νοσοκομείο της Αττικής. Ακολούθησε ο εξής διάλογος: «Θέλω την τάδε ημέρα ώρα 18:00 με τον γιατρό  δείνα». «Δεν μπορώ να σας κλείσω για τις 18:00, διότι ακόμη δεν έχουν συμπληρωθεί τα ραντεβού των 15:00, 16:00 και 17:00. Πάρτε αργότερα που θα έχουν κλείσει τα ραντεβού για τις ώρες αυτές, ώστε να σας βάλω για τις 18:00». «Κι’ αν αργότερα που θα σας πάρω έχουν κλείσει όλα τα ραντεβού, ακόμη και των 18:00;». «Λυπούμαι, αλλά έτσι λειτουργεί το σύστημα».  «Καλά, βάλτε με στις 15:00».

Περισσότερα...

Ο Γιάννος, ο Σημίτης και το μεγάλο φαγοπότι.

Πηγή : https://slpress.gr/politiki/o-giannos-o-simitis-kai-to-megalo-fagopoti/

Γράφει ο Θεόδωρος Κατσανέβας.

simitiseliasΟ Κώστας Σημίτης υπήρξε ο μακροβιότερος πρωθυπουργός στην ιστορία της χώρας με συνεχή οκταετή θητεία (1996-2004), κατά τη διάρκεια της οποίας διογκώθηκε η κακοδιαχείριση και διαφθορά και μέσω αυτής προετοιμάστηκε το έδαφος για την ένταξή μας στην κόλαση των ευρωμνημονίων. Επί εποχής Σημίτη, ο βασικότερος θεσμικός του συνεργάτης, στην πραγματικότητα το δεξί του χέρι, μόνιμος επικεφαλής στα κορυφαία υπουργεία Οικονομίας και Άμυνας και προαλειφόμενος για διάδοχός του, ήταν ο προφυλακισμένος σήμερα για κακοδιαχείριση Γιάννος Παπαντωνίου.

Στην εποχή της πρωθυπουργίας του κ. Σημίτη, η διαφθορά κυλούσε ορμητική στην αυλή και στα περίχωρά του και αυτό του το επεσήμαναν έντιμα στελέχη του κυβερνώντος τότε κόμματος, όπως και εγώ προσωπικά. Σε ιδιωτική συνάντησή μας στο Μέγαρο Μαξίμου το 1998, με την ιδιότητα του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ της Β’ περιφέρειας Αθήνας με 65.000 ψήφους στις εκλογές του 1996, του επισήμανα εμφατικά το πρόβλημα της διαφθοράς και του πρότεινα τη δημιουργία θεσμών και ελέγχων για την πάταξή της.

Περισσότερα...

Προς Θεοδωράκην τον Μικρόν επιστολή.

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

mikros.theodorakisΑπευθυνόμενος προς τα μέλη τού κώματός του ο Σταύρος πιπίλισε για μία ακόμη φορά την καραμέλα «Καλλίτερα μία κακή συμφωνία, παρά καθόλου συμφωνία» αναφερόμενος στην κατάπτυστη συμφωνία των Πρεσπών. Το επιχείρημα, δηλαδή, που προβάλλουν όλοι οι υπέρμαχοι του σχεδίου Ανάν για την Κύπρο μας.

Και το καταλυτικό: μα αφού 130 χώρες έχουν αναγνωρίσει τα Σκόπια ως «Δημοκρατία  της Μακεδονίας», εμείς τί να κάνουμε;

Εντάξει ρε Σταύρο. Πες στον Νετανιάχου να υπογράψει κάτι σαν «συμφωνία της Τιβεριάδας», αφού 130 χώρες έχουν αναγνωρίσει την Παλαιστίνη ως κράτος.

Περισσότερα...

Ένα τεράστιο κ@λοδάχτυλο πλανιέται πάνω απ΄την χώρα.

kolodaktyloΤο blog δεν ξέρει αν είναι σωστό, αν έτσι πρέπει ή αν είναι φυσιολογικό, αλλά δεν αισθάνεται την ανάγκη να πεί τίποτα, να προσφέρει τίποτα, να λυπηθεί ή να παλέψει για τίποτα, να γράψει τίποτα, για έναν λαό που μέσα σε μόλις οκτώ χρόνια κατάφερε να καταρρίψει μύθους εκατονταετιών περί "ατίθασου", "ζωντανού" και "ανυπότακτου" λαού, και άλλες μπούρδες κατσαρές, προφανώς βγαλμένες μέσα από προεκλογικούς λόγους πολιτευτάκηδων και άλλων επιτήδειων, και προορισμένες να χαϊδέψουν αυτιά μελλοντικών ψηφοφόρων.

Περισσότερα...