Rib and Sea

Του Κωνσταντίνου Χολέβα.

Η μεγάλη αποχή στο δημοψήφισμα της 30.9.2018 ουσιαστικά σημαίνει ότι ο λαός των Σκοπίων δεν εγκρίνει τη Συμφωνία των Πρεσπών. Το ποσοστό των συμμετασχόντων δείχνει ότι ψήφισαν μόνον οι Αλβανοί, οι οποίοι αποτελούν το 25%-30% του πληθυσμού, και λίγοι φανατικοί οπαδοί του Ζάεφ. Η συντριπτική πλειοψηφία του Σλαβικού στοιχείου απέσχε. Αν ήθελαν να εγκρίνουν τη Συμφωνία θα πήγαιναν να ψηφίσουν.

Η διπλωματία υπάρχει για να φέρνει την ειρήνη και την καταλλαγή. Η συγκεκριμένη Συμφωνία φέρνει μόνο διαίρεση και αναταραχή. Πρώτον, διαιρεί τον πολυεθνικό λαό των Σκοπίων, αφού φέρνει σε αντιπαράθεση τη σλαβική πλειοψηφία με την αλβανική κοινότητα. Δεύτερον, προκαλεί πικρία σε δύο γειτονικούς λαούς, Έλληνες και Σκοπιανούς. Και οι δύο λαοί στην πλειοψηφία τους απορρίπτουν τη Συμφωνία. Στην Ελλάδα βλέπουμε το καθημερινό δημοψήφισμα που εκδηλώνεται με τις δημοσκοπήσεις. Όταν οι δύο ενδιαφερόμενοι λαοί απορρίπτουν μία Συμφωνία, η ρύθμιση αυτή δεν έχει μέλλον.

Πηγή : http://mandatoforos.blogspot.com/2018/10/2.html

Συνεχίζοντας από κει που μείναμε δυό μήνες περίπου πριν, να επαναλάβουμε πως τα καθάρματα είναι παντοτινά. Δεν έχουν εποχή, δεν έχουν ιδεολογία και "πιστεύω". Έχουν μόνον την αδιάλειπτη καθαρματοσύνη τους.

Υπουργός Εξωτερικών: Το δημοψήφισμα στην ΠΓΔΜ δεν είναι όρος ή προϋπόθεση για την υλοποίηση της Συμφωνίας.

Χειρότερα απ' όλα, ο ανθός των καθαρμάτων είναι εκείνα που προέρχονται από το ΠαΣοΚ. Εκείνα τα θλιβερά τρωκτικά που εγκατέλειψαν το σκάφος που τους έζησε, για να συνεχίσουν την εξουσιαστική (και όχι μόνον) μάσα τους σε νέο σκάφος εφάμιλλο σε ιδέες και "ήθος" με το παλιό, έτοιμοι βεβαίως, ως συνεπή ποντίκια, να εγκαταλείψουν κι αυτό την ώρα που θα βυθίζεται, για άλλα σκάφη προς στιγμή αξιόπλοα.

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

Ασχολούμεθα με το δημοψήφισμα στα Σκόπια και αναλύουμε το αποτέλεσμα, το οποίο αποτέλεσε μια σφαλιάρα για όλους τους ηγέτες και ηγετίσκους της Δύσης που έριξαν το βάρος τους υπέρ του ΝΑΙ και της προσέλευσης στις κάλπες όλων των απογόνων του Μεγάλου Αλεξάνδρου [λέμε και καμμιά μ..].

Εντό στο Ελάντα, οι λαπρόβλητοι ηγέτες μας συνεχίζουν αταλάντευτοι το έργο τους υπέρ του λαού που τους έταξε να τον υπηρετούν. Ο Χάνος Κλασμένος πανηγυρίζει που το δημοψήφισμα απέτυχε, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ πανηγυρίζει που η συντριπτική πλειοψηφία των ολίγων είπε ΝΑΙ και περιμένουν πώς και πώς να υποδεχθούν στις αγκάλες του ΝΑΤΟ τους Σκοπιανούς. Πάντως τα κόκκαλα του Φιντέλ δεν τρίζουν, διότι ο άνθρωπος είχε μυαλό και είχε καταλάβει με τί σούργελα είχε να κάνει.

Του Νικόλα Καρπούζη.

Επί μια 10ετία (2008 Συμφωνία τού Βουκουρεστίου - 2018 Συμφωνία των Πρεσπών) τα… μυρμήγκια της Σκοπιανής και Ελληνικής διπλωματίας, υπό την επίβλεψη του Μάθιου Νίμιτς, πηγαινοερχόντουσαν προκειμένου να βρουν μια… λύση στην παράλογη απαίτηση των Σκοπίων να αναγνωριστούν ως έθνος με ό,τι αυτό συνεπάγεται (ιστορία, γλώσσα, κλπ.).

Κατά την διάρκεια της 10ετίας αυτής οι… “έλληνες" (;) διπλωμάτες εργαζόμενοι μέσα σε μια σκοτεινή χαβούζα δεν ενημέρωσαν ποτέ τον ελληνικό Λαό και περισσότερο τους Έλληνες νομομαθείς σε θέματα Διεθνούς Δικαίου και συμφωνιών για το τί έκαναν. Η πλήρης θολούρα του μελανιού που άφηναν στο πέρασμά τους ήταν το κύριο χαρακτηριστικό των σκοτεινών δραστηριοτήτων τους.