«Η πόλη μας ομολογείται(αναγνωρίζεται) ως η αρχαιότατη, γιατί εμείς κατοικούμε σ’αυτήν την πόλη, χωρίς να διώξουμε από εδώ άλλους, ούτε την βρήκαμε έρημη, ούτε έχουμε συγκεντρωθή μιγάδες από πολλά έθνη, αλλά η καταγωγή μας είναι τόσο καλή και γνήσια, ώστε την γή από την οποία γεννηθήκαμε, την ίδια κατέχουμε χωρίς καμία διακοπή(όλον το χρόνο),επειδή είμαστε αυτόχθονες και μπορούμε να ονομάσουμε την πόλη με τα ίδια ονόματα που δίνει κάποιος στους πλησιέστερους συγγενείς του».
Ισοκράτους Πανηγυρικός, 23-24 (380 π.Χ)
Τα τελευταία χρόνια αμφισβητείται απο πολλούς «διανοούμενους» και πολιτικούς, Έλληνες και μη, η καταγωγή των σημερινών Ελλήνων από τους αρχαίους Ελληνες. Υπάρχουν θεωρίες, ατεκμηρίωτες πάντοτε, που υποστηρίζουν οτι οι σημερινοί Έλληνες κατάγονται από Ινδοευρωπαίους, απο την Αφρική (θεωρία της μαύρης Αθηνάς,η οποία, παρά το ότι δεν στέκεται επιστημονικά, διδάσκεται σε αρκετά Αμερικάνικα πανεπιστήμια), από Σημιτοφοίνικες και άλλα τέτοια φαιδρά.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Σε λίγες μέρες γιορτάζουμε και πάλι το μεγάλο «ΟΧΙ» που αντιτάξαμε στους Ιταλούς εισβολείς το 1940. Στον απόηχο της προβολής - από την αριστερή [τρόπος του λέγειν] κυβέρνηση - της 12.10.1944, ημέρας απελευθέρωσης της Αθήνας, προκειμένου να θυμηθούμε τον ΕΛ.Α.Σ., το ΕΑΜ κ.λπ. και στη συνέχεια τον εμφύλιο, τον οποίον επιμένουν να μας θυμίζουν, καθώς δεν έχουν κάτι άλλο να επιδείξουν πέρα από το σύμφωνο συμβίωσης ομοφυλοφίλων, την αλλαγή φύλου, την αποθέωση των gay parades, την καθύβριση των πατριωτών, τους οποίους αποκαλούν «ετερόκλητο όχλο» με ακροδεξιές εμπροσθοφυλακές, το ξεπούλημα της Μακεδονίας, τους άπειρους διορισμούς στο Δημόσιο, την καθαγίαση του Ζακ και την καταδίκη των πλουτοκρατών κοσμηματοπωλών που καλά παθαίνουν και πέφτουν θύματα ληστείας.
Του Στάθη Σταυρόπουλου.
• Αν αυτό είναι αλήθεια, ο άνθρωπος είναι βλαξ
• Αν αυτό είναι αλήθεια, ο άνθρωπος είναι βαλτός.
• Αν αυτό είναι αλήθεια, ο άνθρωπος είναι εγκληματίας.
Αν αυτό είναι αλήθεια, ο άνθρωπος είναι και τα τρία.
Και λέγεται Φίλης. Δηλαδή Τσίπρας.
Σύμφωνα με τη διαμαρτυρία της Εταιρείας Ελλήνων Φιλολόγων (που πέρασε έως τώρα εν πολλοίς στο ντούκου), έχει φθάσει στα σχολεία ήδη από 20/09/2016 εγκύκλιος του Υπουργείου Παιδείας με την οποίαν «επιβάλλεται να διδάσκονται συνοπτικά και να μην εξετάζονται στην Α’ Λυκείου τα ακόλουθα κεφάλαια της αρχαίας ιστορίας: Κυκλαδικός Πολιτισμός. Μινωικός Πολιτισμός. Μυκηναϊκός Πολιτισμός. Οι Α’ & Β’ Αποικισμοί. Η σημασία των Περσικών Πολέμων . Ο Πελοποννησιακός Πόλεμος. Ο Φίλιππος ο Β’ και το Οικουμενικό Κράτος του Μ. Αλεξάνδρου». Ερώτησις πρώτη: αν δεν διδάσκονται όλα αυτά, τι θα διδάσκεται από την αρχαία ελληνική ιστορία; Η Τιριτόμπα;
Πηγή : http://mandatoforos.blogspot.com/2018/10/to-vote-or-not-ot-vote.html
Για να μπούμε στο (καθημερινό) κλίμα των ημερών, και για να παίξουμε και λίγο το παιχνίδι των κυβερνητικών και αντιπολιτευτικών δουλικών της τρόϊκας (λέγε με "θεσμοί"), ας εκλογολογίσουμε λιγάκι.
Τούτη η τόσο βολική για τα δουλάκια προεκλογική πόλωση γίνεται στην ουσία "περί όνου σκιάς". Αλλιώς: "δυό γάϊδαροι μαλώνανε σε ξένο αχερώνα". Γιατί τί ακριβώς χρησιμεύουν οι εκλογές σ' ένα κατοχικό καθεστώς; Θα αλλάξει αυτό, δηλαδή θα αρθεί η κατοχή με το ένα ή το άλλο αποτέλεσμα;
Έχουμε συνειδητοποιήσει πως ο περίφημος (σε διπλή παραλλαγή για φέτος) προϋπολογισμός του κράτους δεν έρχεται για ψήφιση στην ελληνική Βουλή, αν δεν πάρει πρώτα την έγκριση των τραπεζών, των διεθνών απατεώνων και των τοκογλύφων, όπως αυτή εκφράζεται μέσα απ' το διευθυντήριο των Βρυξελλών και των διάφορων euro και working groups;
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Διάβασα ότι η χώρα μας είναι πρώτη σε απορροφητικότητα του ΕΣΠΑ, πρόδρομος του οποίου υπήρξε το «Πακέτο Ντελόρ» του 1987, με το οποίο η Ευρωπαϊκή Ένωση, τότε ΕΚ, άρχισε να χρηματοδοτεί τα φτωχότερα κράτη-μέλη της για να χρηματοδοτούν επενδύσεις που θα μειώνουν τη φτώχεια, θα αυξάνουν την απασχόληση και θα βελτιώνουν τις υποδομές τους.
Είναι διάχυτη, όμως, η εντύπωση ότι το μέγιστο μέρος των κεφαλαίων του ΕΣΠΑ διοχετεύθηκε σε «ημετέρους» του εκάστοτε κυβερνώντος κώματος ή της κυβερνώσας ελίτ και μάλιστα σε όχι και τόσο αναπτυξιακές δραστηριότητες, πράγμα που σημαίνει ότι η μείωση της φτώχειας, η αύξηση της απασχόλησης και η βελτίωση των υποδομών της χώρας δεν υπήρξαν στόχοι που επιτεύχθηκαν.