Ανάσταση μετά την σταύρωση χωρίς το κρέμασμα του Ιούδα γίνεται; Δεν γίνεται. Θα πείτε πως στην συγκεκριμένη σταύρωση του λαού και της χώρας δεν υπάρχει ένας αλλά ολόκληρος εσμός από ιούδες, προδότες, πολιτικά καθάρματα και απατεώνες. Κι ακόμη πιό συγκεκριμένα τούτος ο σουρεκλεμές-ιούδας, ο (φι)λελές με το μαντηλάκι έκανε την προδοσία του και αποχώρησε αφήνοντας στο πόδι του την κοπέλα που έφερνε τους καφέδες.
Πάμε ένα στοίχημα;
Τί κι αν το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε αντισυνταγματικές βασικές διατάξεις του νόμου του, ενός νόμου κομβικού της "αριστερής" κυβερνητικής αλητείας, όργανο καθαρά ληστρικό, αφαιμακτικό του ιδιωτικού τομέα, λαιμητόμου για τους συνταξιούχους, και συνάμα τείχος απροσπέλαστο στην προσπάθεια προσέλκυσης νέων επενδύσεων απ' το εσωτερικό και το εξωτερικό; Η απόφαση του ΣτΕ δεν θα εφαρμοστεί.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Ανήμερα της επετείου της παλιγγενεσίας. Το Δοκουμέντο - του πιστολέρο [ή του μοναχούλα;] που καθοδηγεί ο πρώτος δημοσιογράφος της πρώην με φόρα Αριστεράς με τις 70 ποινικές διώξεις και τις 70 αθωώσεις - κυκλοφόρησε με ένθετο φέρον τον τίτλο «Τα αιρετικά. 10+1 ιστορίες (παρα)χάραξης της Ιστορίας». Αναγκάσθηκα να αγοράσω τη φυλλάδα, προκειμένου να διαβάσω το ένθετο από άκρατη περιέργεια. Όπως κάνω με όλες τις φυλλάδες που προσφέρουν αξιόλογα βιβλία.
Κοίτα, όμως, φίλε μου μέρα που βρήκε να μας διδάξει ιστορία ο γνώστης αυτής, ώστε να ανοίξουμε τα στραβά μας. Συγγραφεύς τού βιβλιαρίου ο άγνωστός μοι Ζήσης Ι. Καραβάς. Το ότι μου είναι άγνωστος δεν σημαίνει τίποτε. Θα τον κρίνω από τα γραφτά του.
Γράφει ο Γιάνης Βαρουφάκης (γραμματέας του ΜέΡΑ25).
Τη μακρά οκταετία των παθών του τόπου το κατεστημένο απαιτεί από τους πολίτες να προσμένουν την «ανάσταση» την ώρα που τους βομβαρδίζει με ψέματα και φρούδες ελπίδες. Η πραγματική ελπίδα όμως απαιτεί να κοιτάζουμε τη ζοφερή πραγματικότητα στα μάτια, χωρίς να κάμπτεται η θέλησή μας να την ανατρέψουμε. Οπως το σκοτάδι διώχνεται μόνο από το φως, έτσι και η ελπίδα μόνο στην αλήθεια μπορεί να ελπίζει.
Ας αρχίσουμε με τα απλά νούμερα της καταστροφής: το εθνικό εισόδημα. Ενώ μεταξύ 2009 και 2016 το δημόσιο χρέος ανέβηκε από τα 298,5 δισ. στα 326 δισ., το εθνικό εισόδημα ξεκίνησε μια μοναδική στα χρονικά της παγκόσμιας ιστορίας συστηματική κατρακύλα. Από τα 238 δισ. το 2009 συρρικνώθηκε:
Γράφει ο Κώστας Στούπας.
Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία πως για την ηθική, πολιτική και οικονομική χρεοκοπία της Ελλάδας τη μερίδα του λέοντος της ευθύνης φέρει το πολιτικό προσωπικό που κυβέρνησε τη χώρα στη μεταπολίτευση.
Σημαντική ευθύνη φέρνουμε και εμείς οι δημοσιογράφοι ως παρακοιμώμενοι της εκάστοτε εξουσίας, αλλά και η κοινωνία η ίδια, η οποία για δεκαετίες έστελνε στο σπίτι του όποιον τολμούσε να της πει την αλήθεια...
Είναι ευθύνη της ηγεσίας όμως να εξηγήσει και να πείσει...