Του Κώστα Στούπα.
Αν η οικονομία εκινείτο προς την κατάσταση μιας βιώσιμης ανάπτυξης θα παρατηρούνταν μείωση των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το δημόσιο, τα ασφαλιστικά ταμεία και τις τράπεζες. Τίποτα τέτοιο δεν παρατηρείται...
Αντιθέτως, αυτό που παρατηρείται είναι η αύξηση της στρατιάς των οικονομικά "αιχμαλώτων” Ελλήνων καθώς και των οικονομικών "λιποτακτών” που απομακρύνονται από τη χώρα προκειμένου να αποφύγουν τα χειρότερα.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ανεξάρτητης Αρχής δημοσίων εσόδων το 2017 οι κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών ξεπέρασαν τα 1,7 εκατ.
Από τα ίδια στοιχεία προκύπτει πως η συντριπτική πλειοψηφία των οφειλετών χρωστάει έως 500 ευρώ.
"..επειδή έχει αλλάξει το έγκλημα, δεν είναι κακό να μάθουν αυτοάμυνα τα ΚΑΠΗ, οι παππούδες ή οι γιαγιάδες ή οι οικογένειες στα σπίτια τους..", είπε ο βουλευτής. Όχι δεν τό 'πε το καθυστερημένο του χωριού, ούτε ο γραφικός ξερόλας του καφενείου. Το είπε έλληνας βουλευτής. Έχουν μαζευτεί 300 πολιτικοί απατεώνες (και μερικοί του ποινικού δικαίου), 300 τίποτα, και κάνουν κουμάντο στον τόπο.
Ο πιθηκάνθρωπος ΠροΠο ("προστασία" πολίτη) συνεχίζει το βιολί του μετά τα καθημερινά πλέον κρούσματα βαριάς εγκληματικότητας: "δεν ζούμε σε κόσμο αγγελικά πλασμένο". Ο βουτυρομπεμπές της Εθνικής Άμυνας δηλώνει πως οι δύο - μάλλον απαχθέντες - στρατιωτικοί μπορεί να κάνουν και 15 χρόνια να γυρίσουν στην πατρίδα. Ένα μυαλό με λιγότερο λίπος θα καταλάβαινε εύκολα πως ακόμη κι αν το πιστεύεις κάτι τέτοιο δεν το λες. Ούτε λόγω θέσης, αλλά και για να προστατέψεις την προσωπική σου αξιοπρέπεια, αφού μία (1, ΜΙΑ) μόνο βδομάδα πριν, εκτιμούσες πως πριν το Πάσχα θα έχουν επιστρέψει.
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.
Ευαγγέλιον του καλού νοικοκύρη.
«Άρθρο 9 του Συντάγματος
1. Η κατοικία του καθενός είναι άσυλο. Η ιδιωτική και οικογενειακή ζωή του ατόμου είναι απαραβίαστη. Καμία έρευνα δεν γίνεται σε κατοικία, παρά μόνο όταν και όπως ορίζει ο νόμος και πάντοτε με την παρουσία εκπροσώπων της δικαστικής εξουσίας.
2. Οι παραβάτες της προηγούμενης διάταξης τιμωρούνται για παραβίαση του οικιακού ασύλου και για κατάχρηση εξουσίας και υποχρεούνται σε πλήρη αποζημίωση του παθόντος, όπως νόμος ορίζει.»
«Αρθρο 985 Αστικού Κώδικος
Ο παππούς των 88 ετών έκανε αυτό που κάθε νομοταγής πολίτης ώφειλε να κάνει: να υπερασπιστεί την ζωή του και το έχει του. Ο νόμος -γραπτός και άγραφος- δίνει δικαίωμα στον καθένα να αμύνεται όταν δεχτεί επίθεση. Αν αυτή η άμυνα οδηγήσει ακόμη και σε θάνατο του επιτιθέμενου, ο νόμος και η συνείδηση της κοινωνίας παρέχουν ελαφρυντικά μέχρι αθώωσης του αμυνόμενου. Στην προκείμενη περίπτωση ο παππούς δεν έφτασε στα άκρα και τραυμάτισε απλώς στο χέρι τον πιθηκάνθρωπο που εισέβαλλε στον χώρο του και στην ζωή του.
Ο πολιτικός πιθηκάνθρωπος όμως έσπευσε να χαρακτηρίσει την νόμιμη άμυνα ως "φαρ-ουέστ". Ο υπουργός-δουλίτσα του συστήματος με το φερετζέ μουστάκι του πασοκικού τύπου ανδρισμού συνέστησε στους πολίτες, ο ίδιος αλλά και μέσω της αστυνομίας-στρατού καταστολής που διαθέτει, να μην αντιδρούν στο έγκλημα, να κάνουν ότι κοιμούνται, να κάνουν πως δεν βλέπουν, να κάνουν υπομονή γενικά διότι το να αμύνεσαι και να αντιδράς είναι παράνομο και οδηγεί σε "αυτοδικία" και "φαρ-ουέστ".
Το κίνημα ανεξαρτησίας του λαού της Καταλονίας με αποκορύφωμα το περσινό δημοψήφισμα θα μπορούσε -εάν πετύχαινε- να έχει αποσταθεροποιητικά αποτελέσματα, όχι για την Ευρώπη, αλλά για την αντιλαϊκή-φασιστική "Ενωμένη" Ευρώπη και τους τοκογλύφους χορηγούς της.
Από ποιόν άλλον λοιπόν θα μπορούσε να συλληφθεί και να συρθεί στο δικαστήριο ο αρχηγός του κινήματος της καταλονικής ανεξαρτησίας, παρά απ' τον νταβατζή τής Ευρωπαϊκής "Ένωσης", το αφεντικό, δυνάστη και επικαρπωτή της φτώχειας των αδυνάμων οικονομιών της, την νεοναζιστική Γερμανία;
Πώς θα μπορούσε ο επίσημος ληστής της Ευρώπης να αφήσει ελεύθερο τον ηγέτη του λαού μιάς απ' τις πιό πλούσιες περιοχές της Ευρώπης, όταν εκείνος ζήτησε ανεξαρτησία και ουσιαστικό απεγκλωβισμό απ' τα ευρωπαϊκο-γερμανικά τρωκτικά;