Rib and Sea

Του Σωτηρίου Καλαμίτση.

Ουκ ολίγες είναι οι φορές που στελέχη του ΔΝΤ έχουν παραδεχθεί ότι το ελληνικό πρόγραμμα απέτυχε. Το ακούμε και συνεχίζουμε τον δρόμο μας σαν να μη συμβαίνει τίποτε. Τσιμουδιά. ΄Αχνα για ευθύνες και αποζημιώσεις. Η μόνη εξήγηση που μπορώ να δώσω στην ένοχη σιωπή όλων είναι πως αν ζητηθούν ευθύνες από το ΔΝΤ, θα ζητηθούν ευθύνες και από τις ελληνικές [τρόπος του λέγειν] κυβερνήσεις που δέχονταν αδιαμαρτύρητα τα προγράμματα του ΔΝΤ και της όλης τρόϊκα. Θυμάμαι και έχω γράψει και ξαναγράψει ότι τόσον ο ΓΑΠ όσο και ο Σαμαράς έλεγαν από το 2009: «αν μειώσω μισθούς και συντάξεις, αν αυξήσω τους φόρους, θα μειωθεί η κατανάλωση, θα αυξηθεί η ανεργία και θα επέλθει ο φαύλος κύκλος της ύφεσης». Παρά ταύτα όλες οι κυβερνήσεις από το 2009 ακολουθούν την ίδια συνταγή: μείωση μισθών και συντάξεων, αύξηση φόρων, ήτοι μείωση της αγοραστικής δύναμης, άρα της κατανάλωσης, άρα αύξηση της ανεργίας και, κατ’ επέκταση, ύφεση. Για την ανταγωνιστικότητα ρε γαμώ το. Αλήθεια, την ξεχάσαμε την ανταγωνιστικότητα. Πού να ‘ναι άραγε;

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.

Η Φώφη, η Ντόρα, ο Κούλης ουρλιάζουν για να κινητοποιηθεί η Δικαιοσύνη και να διερευνήσει τις ευθύνες Βαρουφάκη για το Plan B, C, X κ.λπ. Από κοντά και ο πράσινος μαϊντανός Βερβεσός.
Εν προκειμένω θέλουν να ξεχνούν ορισμένα στοιχειώδη και, έτσι, να δουλεύουν τον κόσμο. Αφού με το άρθρο 86 του Συντάγματος μόνον η Βουλή μπορεί να διερευνήσει ευθύνες υπουργών, η Δικαιοσύνη αδυνατεί εξ ορισμού να ασχοληθεί με τον Βαρουφάκη. Βέβαια, υπάρχει και η άποψη του τέως εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Σανιδά, ο οποίος θεωρούσε πως μία δικογραφία διαβιβάζεται στη Βουλή, αν κριθεί από τον εισαγγελέα ότι υπάρχουν αρκετά στοιχεία, ώστε να ασχοληθεί η Βουλή με τον καταγγελλόμενο υπουργό.

Του Γιώργου Κράλογλου.

Θαύμα! Ο μεγάλος Θεός της Ελλάδος μας λυπήθηκε! Η γνωστή περιζήτητη αλυσσίδα καφενείων δεν θα κλείσει. Μην ανησυχείτε. Όσα γράφονται είναι δάκτυλος του ανταγωνισμού. Σκευωρία του καπιταλισμού. Ο Όμιλος μας βεβαιώνει πως δεν πρόκειται να κλείσουν τα περιβόητα καφενεία. Και θα συνεχίζουν να προσφέρουν στην ανάπτυξη του τόπου. Δόξα τον μεγάλο Θεό! Η οικονομία μας απέκτησε όραμα!

Και προς αποφυγή κάθε παρεξηγήσεως διευκρινίζω ότι το θέμα μου δεν είναι ούτε η φημολογία για το κλείσιμο των διεθνώς (δικαιολογημένα) φημισμένων καφενείων ούτε οι (απολύτως ορθές και επιβεβλημένες) πρωτοβουλίες του Ομίλου να διαψεύσει την αρνητική φημολογία.

Του Σωτηρίου Καλαμίτση.

Αγαπητό μειράκιον,
Μόλις το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε την εξουσία την 18.10.1981, ένα από τα πρωταρχικά μελήματά του ήταν να δώσει ψήφο στους 18άρηδες, επειδή το 1982 θα δεξήγοντο δημοτικές εκλογές [δια την ιστορίαν σού επισημαίνω ότι τότε οι νομάρχες διορίζονταν από την κυβέρνηση, εξ ου και δεν υπήρχε εκλογή νομαρχών, νυν περιφερειαρχών]. Έτσι, ψήφισαν στις δημοτικές εκλογές του 1982 και οι 18άρηδες. Ξέρεις, ήταν οι εκλογές, το βράδυ των οποίων [17.10.1982] ο αντικειμενικός δημοσιογράφος Θοδωρής Καλούδης, μετέπειτα συνεργασθείς με τον Κοσκωτά [για την ιστορία του τελευταίου άλλη φορά], ανεκοίνωνε  τα αποτελέσματα ως εξής: εξελέγη ο τάδε, τον οποίο υποστήριξε «το ΠΑΣΟΚ και άλλες δημοκρατικές δυνάμεις». Ωραίες εποχές εκείνες που το ΠΑΣΟΚ βρισκόταν στην κυβέρνηση και ο λαός στην εξουσία. Εκεί χάνονται και οι ρίζες τού υπό του Bungalows ρηθέντος «τα φάγαμε όλοι μαζί». Αφού ο λαός ήταν στην εξουσία, δεν μπορεί να είναι άμοιρος ευθυνών για τα φαγωμένα από τους σοσιαλιστές και τις άλλες δημοκρατικές δυνάμεις τις και προοδευτικές ονομαζόμενες.