Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο και Εθνάρχ[ιδ]ης αποκληθείς, μας έβαλε με το ζόρι στην ΕΟΚ, ώστε να είμαστε προστατευμένοι από τις εξ Ανατολών απειλές, να απολαύσουμε τα αγαθά της τεράστιας ευρωπαϊκής αγοράς και να εκπολιτισθούμε επί τέλους ως «Ανήκοντες εις την Δύσιν». Χωρίς δημοψήφισμα. Επειδή και Εκείνος εγνώριζε ότι δημοψηφίσματα προκηρύσσονται μόνον όταν είναι γνωστό εκ των προτέρων το αποτέλεσμα, όπως μας ενημέρωσε με μεγάλη καθυστέρηση ο τεράστιος Pretender. Ο μόνος που την πάτησε με δημοψήφισμα ήταν ο Τσίπρας που ων υπέρμαχος του «ΟΧΙ» πίστευε τους δημοσκόπους που του έλεγαν ότι το «ΝΑΙ» σκίζει, για να του βγει ένα αχώνευτο μεγαλοπρεπές «ΟΧΙ». Ή μάλλον και κάποιοι άλλοι την πάτησαν πριν απ’ αυτόν: οι εμπνευστές του Σχεδίου Ανάν που είχαν διαβεβαιώσεις ότι ο Κυπριακός λαός θα πει «ΝΑΙ», αλλά τους βγήκε ένα τεράστιο «ΟΧΙ», με αποτέλεσμα να δηλώσουν ότι ο Τάσσος τους ξεγέλασε, πράγμα που επικρότησε η κ. Κανέλλη ειπούσα: «Αν τους ξεγελάσαμε, καλά κάναμε επί τέλους και εμείς μία φορά».
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.
[Δείγμα καινοτόμων ιδεών του τιμητή πάντων Γ. Κουρή που γκρέμισε καραμανλισμό και παπανδρεϊσμό και ασπάσθηκε σημιτισμό και σαμαρισμό – βάρβαρη εδοχή της άλλης ιδέας «όποιος θέλει, να χτίζει όπου θέλει, ό,τι θέλει χωρίς οικοδομική άδεια , για να έλθει ανάπτυξη - δίπλα η διαφήμιση του τζόκερ – διαχρονικές αξίες – είναι ο ίδιος που ενημέρωσε το πανελλήνιο ότι αμφιβάλλει αν «ο Αντρέας έβαλε το πουλί του στο πράμα της Μιμής»]
Διάβασα το άρθρο του Βασίλη Βιλιάρδου με τον τίτλο «Τίτλοι τέλους».
http://www.analyst.gr/2016/09/24/titloi-telous/
Το άρθρο αρχίζει με απόσπασμα από το τελευταίο πόρισμα του ΔΝΤ:
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.
Κι’ ενώ οι αριστεροί my ass ξεπουλούν τα πάντα, για να μη χάσουν την καρέκλα με τα προνόμιά της, με σαφή τα σημάδια κυβερνητικής κόπωσης λόγω αδυναμίας αντιμετώπισης των προβλημάτων, που η ίδια δημιούργησε με την ατέρμονα μπουρδολογία της πασπαλισμένη με υποσχέσεις της πλάκας, το πάρτι στην καθημαγμένη Υγεία συνεχίζεται υπό το άγρυπνο βλέμμα του πολλού Πολάκη, απηνή διώκτη των αρουραίων του ΚΕΕΛΠΝΟ.
Στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ διάβασα για το πάρτι των επιθεμάτων. «Συνταγογράφηση επιθεμάτων από γιατρό με διάγνωση έλκος που προκλήθηκε από... παρωνυχίδα. Επιθεματικό υλικό σε ασφαλισμένο για γρατζουνιά από γάτα. Επτά ημέρες μετά την επέμβαση αφαίρεσης δερματικού καλόγερου (δοθιήνα), γιατρός έγραψε στον ασθενή επιθέματα κατακλίσεως διάρκειας δύο μηνών!
Γράφει ο Λευτέρης Ρήνος.
Τα τελευταία χρόνια, η θεματολογία των άρθρων μου επανέρχεται στην «οργάνωση Σώρρα», σε σημείο που κάποιοι θεωρούν πως ασχολούμαι υπερβολικά με το εν λόγω θέμα. Εκτός από τη φανερή πλευρά του πράγματος, τη σύγκρουση του ερευνητή με τους διακινητές πλαστών εγγράφων και τους συμμετέχοντες σε μια απάτη κατά του Ελληνικού Λαού, υπάρχει και η πλευρά που δεν φαίνεται λόγω της απόφασής μου να μην την αποκαλύψω μέχρι σήμερα. Είναι η πλευρά των συγγενών και φίλων όσων έχουν πέσει θύματα της «οργάνωσης Σώρρα» και από ευγενικοί άνθρωποι έχουν μετατραπεί σε πειθήνια όργανα, γεμάτα θυμό, άρνηση και τάσεις εκδίκησης κατά ανθρώπων που δεν γνωρίζουν καν. Οι φωνές των ανθρώπων που βλέπουν τους φίλους και τα μέλη των οικογενειών τους να βυθίζονται στο μίσος μιας οργάνωσης, με παραθρησκευτικές προεκτάσεις, την οποία θεωρώ άκρως εγκληματική, μου δίνουν δύναμη, παρά τις ύβρεις, τις απειλές και τη στοχοποίηση.
Του Σωτηρίου Καλαμίτση.
Ο κ. Ρουμελιώτης, περί του οποίου έγραφα προ 4 ακριβώς ετών http://taxalia.blogspot.gr/2012/09/blog-post_3084.html είναι πανάξιος για να διευθύνει την Τράπεζα Αττικής. Δοκιμασμένο πολιτικό στέλεχος, ώστε να βάλει τάξη σε ένα από τα διαχρονικά παραμάγαζα όλων των κυβερνήσεων. Μαζί με τον κ. Πανταλάκη που έβγαλε έξω € 10 εκ. [... νόμιμα και φορολογημένα]. Άπαιχτο δίδυμο, άσπιλο, άμωμο και αμόλυντο. Ουάου!
Το εκ 50 σελίδων - γραμμένο στα αγγλικά - πόρισμα της ΤτΕ για την Τράπεζα Αττικής παραδόθηκε, λέει, στην Επιτροπή της Βουλής που ερευνά τις σχέσεις ΜΜΕ και τραπεζών [γνωρίζουν όλα τα μέλη της Επιτροπής αγγλικά για να το διαβάσουν;]. Καταγράφει δε, μεταξύ άλλων, ότι η τράπεζα έδινε δάνεια σε μεγαλόσχημους, με τα οποία εκείνοι μετείχαν σε αυξήσεις του μετοχικού κεφαλαίου της τράπεζας, πράγμα απαγορευόμενο δια ροπάλου. Κάτι τέτοιο έκανε και η Marfin του Βγενόπουλου, αλλά δεν άκουσα κάτι να γίνεται. Πρώτη διδάξασα, πάντως, ήταν η Τράπεζα Κεντρικής Ελλάδος, εξ ου και τέθηκε υπό επιτροπεία το 1984 για να καταλήξει στην ΑΤΕ, εν συνεχεία στην ΕΓΝΑΤΙΑ, ακολούθως στη Marfin και τελικά στην Πειραιώς.