Του Κλεάνθη Γρίβα.
«Οι Γερμανοί δεν δείχνουν καμιά προτίμηση στην ειρήνη... Πιο δύσκολα θα πείσεις έναν Γερμανό να οργώσει τη γη και να περιμένει υπομονετικά την ετήσια απόδοση από το να προκαλέσει κάποιον εχθρό και να βραβευτεί με τραύματα. Θεωρεί άτολμο και ποταπό να κερδίζει με ιδρώτα αυτό που μπορεί να αγοράσει με αίμα».
Τάκιτος, Ρωμαίος ιστορικός, 1ος αιώνας μ.Χ. (*)
Βρετανία 10 Ιουλίου 1940.
Στις 10 Ιουλίου 1940, η Βρετανία κατάφερε ένα συντριπτικό πλήγμα στο Τρίτο Ράιχ, κρατώντας την ναζιστική στρατιωτική μηχανή έξω από το έδαφος της (η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα που πέτυχε ένα τέτοιο άθλο), πράγμα που έδωσε την ευκαιρία και το χρόνο για να ενεργοποιηθούν οι μηχανισμοί που θα επέτρεπαν την είσοδο των ΗΠΑ στον πόλεμο (Δεκέμβριος 1941), με την οποία σηματοδοτήθηκε η αρχή του τέλους της των ηγεμονικών ονείρων και της ύπαρξης του ναζιστικού Τρίτου Ράιχ.
Του Σωτηρίου Καλαμίτση.
Διότι μετά το «συμβόλαιο με το λαό» [Αντρέας], «την κατάργηση του λαϊκισμού» [Δρακουμέλ], τον «εκσυγχρονισμό» [Σημίτης], την «επανίδρυση του κράτους» [Καραμανλής], την «ευτυχία των Μνημονίων» [Γιωργάκης], την «επαναδιαπραγμάτευση των Μνημονίων» [Σαμαράς] και την «κατάργηση των Μνημονίων» [Αλέξης-Χάνος] θα έχουμε «συμφωνία αλήθειας» [Κούλης] και «σκληρή διαπραγμάτευση για τα εργασιακά» [Καρούμπαλος]. Και η απόδειξη (φωτο):
Γιατί, άλλωστε, έχουμε ψηφίσει οκτώ αναπτυξιακούς νόμους [1262/1982, 1892/1990, 2166/1993, 2601/1998, 3299/2004, 3908/2011, 4146/2013, 4399/2016] χωρίς να έχουμε ανάπτυξη, αλλά μεγάλο αριθμό ανεπτυγμένων επιχειρηματιών και πολιτικών εφαψιών;
Του Νίκου Μπογιόπουλου.
Πέρυσι, μερικές βδομάδες πριν από το δημοψήφισμα και λίγους μήνες πριν από το τρίτο Μνημόνιο, στην γενική συνέλευση του ΣΕΒ ο κ.Τσίπρας κατά την ομιλία του είχε πει:
«(…) δεν χάνω την ακλόνητη πίστη μου πως σε μερικά χρόνια από σήμερα, ίσως και σε μερικούς μήνες, οι μέρες αυτές θα καταγραφούν ως μέρες που επανεπιβεβαιώθηκε η κοινή πίστη στο όραμα της Ενωμένης Ευρώπης, της ισότητας και της αλληλεγγύης».
Το τι ακολούθησε είναι γνωστό...
Φέτος, προχτές, από το ίδιο βήμα, ο κ.Τσίπρας ανέφερε:
«Οι αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αντανακλώνται στην μεγάλη παράδοση των εργασιακών κεκτημένων και στην προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων»...
Του Σωτηρίου Καλαμίτση.
Βάρεσε πάλι συσσίτιο ο Αλέξης. Θα κόψει και θα ράψει τον εκλογικό νόμο στα μέτρα του, αλλά και θα μοιράσει διαφορετικά τις εκλογικές περιφέρειες, ώστε και εκεί που υστερεί το κώμα του να εξέλθει της ψηφοφορίας νικητής και τροπαιοφόρος. Δεκάδες οι ιδέες που πέφτουν στο τραπέζι. Μοναδικός στόχος το στρίμωγμα του αντιπάλου και η διατήρηση της νομής της εξουσίας. Ας θυμηθούμε το bonus των 40 εδρών που καθιέρωσαν Σημίτης-Σκανδαλίδης και επαύξησε σε 50 ο νυν ΠτΔ [εμπνευστής του bonus είναι ο Σκανδαλίδης, αφού το δωράκι των 40 εδρών θεσπίσθηκε με τον ν. 3231/2004 ένα μήνα πριν από τις εκλογές της 07.03.2004 και ίσχυσε το πρώτον στις μεθεπόμενες εκλογές (2007). Ο νυν ΠτΔ αύξησε το bonus σε 50 έδρες με τον ν. 3636/2008]
Αλλά και αναθεώρηση του Συντάγματος έχει το συσσίτιο.
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.
«Άρθρο 11 - 1. Οι Έλληνες έχουν το δικαίωμα να συνέρχονται ήσυχα και χωρίς όπλα...».
Δια του λόγου το αληθές η ανωτέρω φωτογραφία, όπου... Έλληνες εικονίζονται συνερχόμενοι ησύχως, απαιτώντας [ουάου!] από την... απαράδεκτη Ελλάδα του Καμμένου να δώσει άσυλο σε όλους τους εισβολείς συλλήβδην, αλλά και στέγη κ.λπ.
Η Όλγα δεν είχε να κάνει σχόλιο. Ούτε ο Φίλης, ούτε ο Κυρίτσης, ούτε ο Μπαλαούρας, ούτε ο Κουρουμπλής. Διότι αυτοί είναι αριστεροί και είναι συνηθισμένοι σε πορείες. Με το καπελάκι τους, με το νεράκι τους, το μαγουλάκι τους και το τροφαντό κωλαράκι τους από το καθισιό στον Δημόσιο Τομέα και το ξεκοκάλισμα της συνταξάρας. Ενώ οι μη αριστεροί είναι ως επί το πλείστον συνηθισμένοι... να δουλεύουν και να πληρώνουν φόρους για να ταΐζουν τους, συνηθισμένους σε πορείες, αριστερούς.