Rib and Sea

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Έχω χάσει τον λογαριασμό πόσες φορές έχουμε επισκεφτεί το πανέμορφο αυτό νησί του βορείου Αιγαίου. Ήταν και πάλι η επιλογή μας τον Μάρτη αλλά η καραντίνα μάς ανάγκασε να αναβάλλουμε το ταξίδι και, μαζί μ' αυτό, την προγραμματισμένη επίσκεψή μας στην Ξάνθη, την Καβάλα και τη Θεσσαλονίκη. Με το που έληξε ωστόσο η καραντίνα δεν χάσαμε καθόλου χρόνο και επιβιβαστήκαμε στο "Blue Star Mykonos" για να φθάσουμε στη Λήμνο 19 ώρες αργότερα!

Και ευλόγως θα ρωτήσετε γιατί δεν πήγατε οδικώς με το αυτοκινούμενο μέχρι την Καβάλα κερδίζοντας έτσι 8 περίπου ώρες ταξιδιού; Η απάντηση είναι απλή. Το κόστος για να πάμε οδικώς, και μάλιστα περνώντας από τα διόδια του Προκρούστη εργολάβου, θα άγγιζε ή και θα ξεπερνούσε το ποσό μιας μηνιαίας σύνταξης! Ποιος θα έλεγε όχι λοιπόν σε ένα δωρεάν ταξίδι με το πολυτελές και γρήγορο "Blue Star Mykonos"; Ποιος θα σνομπάριζε μια άνετη δίκλινη καμπίνα με το πλήρωμα του πλοίου να είναι πρόθυμο ανά πάσα στιγμή να τον εξυπηρετήσει; Εντάξει, μπορεί να φθάσαμε στη Μύρινα μέσω... Λαμίας, αφού πρώτα περάσαμε από την Τήνο, τη Μύκονο, την Ικαρία, τους Φούρνους, το Βαθύ της Σάμου, τη Χίο και τη Λέσβο, αλλά το ταξίδι ήταν άνετο και, κυρίως, δωρεάν! Γιατί λοιπόν θα έπρεπε να δυσανασχετήσουμε; Μας κυνηγούσε μήπως κανείς;

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Επιστρέφοντας από τη Θεσσαλονίκη στην Καβάλα, προκειμένου να επιβιβαστούμε στο "Blue Star Mykonos" για την επιστροφή μας στον Πειραιά, η καπετάνισσα πρόσεξε μια πινακίδα που έγραφε "Λουτρά Ελευθερών". "Δεν πάμε μέχρι εκεί να κάνουμε ένα μπανάκι; Ένα μόλις χιλιόμετρο απόσταση είναι", είπε, κι' εγώ άλλο που δεν ήθελα, υπακούοντας περισσότερο στο δημοσιογραφικό μου ένστικτο βλέποντας την σβησμένη σχεδόν πινακίδα και μια άλλη δίπλα της που έγραφε ότι τα λουτρά δεν λειτουργούν και γίνονται επισκευές. Κάτι δεν πάει καλά εδώ, σκέφτηκα...

Και ήταν έτσι ακριβώς όπως το φαντάστηκα. Μέσα σε ένα καταπράσινο και απαράμιλλης ομορφιάς περιβάλλον, με τα ζεστά ιαματικά νερά να πηγάζουν απ' τα σπλάχνα του βουνού και να χύνονται στον ποταμό Μαρμαρά, καμιά δεκαριά κτίρια θρηνούσαν τη μοναξιά τους με πόρτες και παράθυρα σπασμένα, τοίχους και πατώματα ρημαγμένα, δωμάτια γεμάτα σκουπίδια και σχισμένα στρώματα. Ούτε λόγος για "επισκευές" βεβαίως!

Στην κάμερα, για την αναζήτηση του ψιλοκομμένου, ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Βρεθήκαμε για δύο ημέρες στη Θεσσαλονίκη την προηγούμενη, ερχόμενοι από Λήμνο, Ξάνθη και Καβάλα, όπου είχαμε φτάσει με το "Blue Star Mykonos" ξεκινώντας απ' τον Πειραιά. Μεγάλη υπόθεση πάντως να φτάνεις χωρίς κόστος ως εκεί πάνω και να αποφεύγεις 1.400 χιλιόμετρα (πήγαινε-έλα), συμπεριλαμβανομένων των ληστρικών τελών διέλευσης των εθνικών οδών με τα οποία χρεώνουν οι εργολάβοι τα αυτοκινούμενα τροχόσπιτα.

Στο μικρό χρονικό διάστημα που μεσολάβησε μεταξύ των συνεντεύξεων του Απόστολου Σιδηρόπουλου και του Χρήστου Κοσμίδη, αποφασίσαμε να κάνουμε μια σύντομη βόλτα στους δρόμους της συμπρωτεύουσας. Αφήσαμε λοιπόν το αυτοκινούμενο στην Αρετσού και κατεβάσαμε το παπί από τη σχάρα. Λίγη ώρα αργότερα βρεθήκαμε στο κέντρο της πόλης και ξεκινήσαμε, από πού αλλού; Από τον Λευκό Πύργο. Πρώτη θλιβερή διαπίστωση οι δημοτικές τουαλέτες, με την πόρτα τους κλειδαμπαρωμένη και τους απελπισμένους να έχουν γεμίσει με περιττώματα την είσοδο! Απαράδεκτη εικόνα στο κεντρικότερο σημείο της πόλης, μερικές δεκάδες μέτρα απ' τον Λευκό της Πύργο.

Επιμέλεια βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ξεναγός : Γιώργος Ελιάς.

Άλλη μια έκπληξη μου επιφύλαξε ο Γιώργος Ελιάς λίγο προτού αποχαιρετήσουμε την όμορφη Λήμνο την προηγούμενη εβδομάδα. "Θα σου δείξω τις γαλαρίες των Γερμανών που διατηρούσαν στο νησί κατά την διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου", μου είπε χαμογελώντας με νόημα, και ξεκινήσαμε με το αυτοκίνητό του με κατεύθυνση προς τον οικισμό του Κοντιά.

Ελάχιστα έχουν γραφτεί μέχρι σήμερα για τα πολεμικά αυτά καταφύγια των Γερμανών στα οποία αποθήκευαν πολεμοφόδια και με την βοήθεια πυροβόλων ήλεγχαν τον κόλπο του Διαπορίου τον οποίον είχαν επίσης κλείσει με αλυσσίδες για να μη μπορούν να εισέρχονται σ' αυτόν τα εχθρικά υποβρύχια.