Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Είναι αλήθεια ότι δεν μπορώ να ξεχωρίσω κανένα απ' τα ταξίδια που έχουμε κάνει μέχρι σήμερα, πότε με φουσκωτό σκάφος και πότε με σκηνές, κλούβες και αυτοκινούμενα. Το κάθε ταξίδι έχει τη δική του ιστορία, τις δικές του όμορφες στιγμές, τις δικές του εμπειρίες και αναμνήσεις.
Το ταξίδι που κάναμε πρόσφατα στη βόρεια Ελλάδα και στα νησιά της Σαμοθράκης και της Λήμνου, το οποίο οφείλουμε στη "ZANTE FERRIES" και την ευχαριστούμε πολύ γι' αυτό, προσέθεσε άλλη μια σελίδα στο άλμπουμ των όμορφων αναμνήσεών μας και φόρτωσε το κανάλι μου στο YouTube με πάνω από 30 βιντεάκια! Αν μάλιστα αναλογιστεί κανείς πως λείψαμε συνολικώς 22 ημέρες, θα διαπιστώσει ότι αναλογούν 1,5 βιντεάκια ανά ημέρα! Καλά μου λέει ένας φίλος ότι δεν έχει δει πιο σκληρά εργαζόμενο συνταξιούχο από εμένα!
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ξεναγός ο Γιώργος Ελιάς.
Ο φίλος μου Γιώργος Ελιάς, μόνιμος κάτοικος της πανέμορφης Λήμνου, είναι ένας ιδιαίτερος άνθρωπος. Με πολλές γνώσεις επάνω στην αρχαία ελληνική ιστορία γενικότερα, και της Λήμνου ειδικότερα, αλλά και γνώστης κάθε σπιθαμής της ιδιαίτερης πατρίδας του. Από τα βότανα και τα πτηνά του ουρανού και τα βότανα, μέχρι τις υπόγειες γαλαρίες που άφησαν πίσω τους οι Γερμανοί κατακτητές μετά την αποχώρησή τους.
Πέρυσι με είχε ξεναγήσει στις γερμανικές γαλαρίες του Κοντιά και αυτή τη φορά μου επεφύλασσε άλλη μια ξενάγηση στις γερμανικές γαλαρίες του Βάρους. Μια ξενάγηση που λίγο έλειψε να στοιχίσει στον Γιώργο μια επικίνδυνη πτώση με απρόβλεπτες συνέπειες.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Είχαμε ακούσει πολλά για τα δάση πάνω απ' τη Δράμα και την Ξάνθη, αλλά δεν είχε τύχει ποτέ να πάμε ως εκεί. Μπορεί να έχουμε εξερευνήσει κάθε γωνιά του Αιγαίου αλλά δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο για την ηπειρωτική χώρα. Αυτή τη φορά όμως, με την ευκαιρία του ταξιδιού μας στη Μακεδονία και τη Θράκη με το αυτοκινούμενο, χάρις στην κάλυψη των καυσίμων του από την "ΖΑΝΤΕ FERRIES", συνέπεσε να βρίσκεται στην περιοχή της Θεσσαλονίκης ο φίλος μου Μπάμπης Κωνσταντάτος με το δικό του αυτοκινούμενο. Συμφωνήσαμε λοιπόν να συναντηθούμε στο υψος της Δράμας και να πάμε μαζί στο δάσος της Ελατιάς, γνωστό και ως
"Καράντερε".
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Είχαμε την ατυχία να επιλέξουμε σαν ημέρα αναχώρησής μας για τους Φούρνους την ημέρα της γενικής απεργίας που ακινητοποίησε και τα πλοία στο λιμάνι του Πειραιά. Έτσι στηθήκαμε επί 6 ώρες με το αυτοκινούμενο έξω απ’ το «Blue Star Mykonos», μέχρις ότου αποπλεύσει στις 11 πριν τα μεσάνυχτα. Θεωρούμε πάντως τους εαυτούς μας ιδιαίτερα τυχερούς που αυτή η εξαιρετική ακτοπλοϊκή εταιρεία μάς επιτρέπει να ταξιδεύουμε δωρεάν με τα σύγχρονα, γρήγορα και πολυτελή καράβια της και την ευχαριστούμε γι' αυτό.
Η τελευταία μας ανάμνηση απ’ τους Φούρνους δεν ήταν και η καλύτερη. Ήταν το καλοκαίρι του 2001, αν δεν με απατά η μνήμη μου, όταν καταπλεύσαμε στο νησί με το 6μετρο φουσκωτό που είχαμε εκείνη την εποχή. Κάτι η παρέα, που είχε όλη την ημέρα το μυαλό της στο φαγητό και στον ύπνο, κάτι η δική μας ανυπομονησία να φθάσουμε μια ώρα αρχύτερα στην Κάσο, μας έκαναν να βρούμε μια δικαιολογία για να σηκώσουμε άγκυρα και να φύγουμε άρον άρον με κατεύθυνση νοτιοδυτικά.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Τα λόγια της Μαρίας Σκλάβου, που μένει στον οικισμό του Αγ. Ιωάννη του Θερμαστή στους Φούρνους, ότι πρέπει να επισκεφτώ οπωσδήποτε το ακατοίκητο νησάκι του Αγ. Μηνά, γιατί η ενέργεια που εκπέμπει είναι απίστευτη, με έκαναν να βρω τον τρόπο να πατήσω το πόδι μου και σ' αυτή τη νησίδα των Δωδεκανήσων.
Παρακάλεσα λοιπόν τον Γιακουμή Μανούσο, τον τυροκόμο που παρουσίασα προχθές στο διαδικτυακό περιοδικό μου και στο YouTube https://www.ribandsea.com/face/4688-giakoumis-manoysos-o-naftikos-pou-anavionei-to-foteino-parelthon-tis-tyrokomias-stous-foyrnous.html να επικοινωνήσει με την αδελφή του Αγγελική και να της ζητήσει να πάω μαζί της με το καίκι στον Άγιο Μηνά. Έτσι και έγινε.